Ҳабаққуқ 1:1-17

  • Ҳабаққуқ мадад мепурсад (1–4)

    • «То кай, эй Яҳува»? (2)

    • «Чаро зулму ситамро тоқат мекунӣ?» (3)

  • Калдониён — асбоби дасти Яҳува (5–11)

  • Зории Ҳабаққуқ (12–17)

    • «Эй Худои ман... ту миранда нестӣ» (12)

    • «Чашмони ту чунон поканд, ки ба бадӣ наменигарӣ» (13)

1  Ин аст паёме, ки пайғамбар Ҳабаққуқ* дар рӯъё дид:   То кай, эй Яҳува, ман фарёд зада мадад мепурсаму ту намешунавӣ?+ То кай аз зӯроварӣ халосӣ металабаму ту коре намекунӣ*?+   Чаро мегузорӣ, ки бадкориро бубинам? Чаро зулму ситамро тоқат мекунӣ? Чаро тороҷу зӯроварӣ пеши чашми ман астВа дар ҳама ҷо ҷангу ҷанҷол аст?   Шариат қуввату эътиборашро гум кардаастВа адлу инсоф ба ҷо оварда намешавад. Бадкор росткорро ба танг меорадВа адлро таги по мекунанд.+   «Ба халқҳо нигаред ва диққат диҳед,Бубинед ва ҳайрон шавед,Зеро дар рӯзҳои шумо чизе рӯй медиҳад,Ки, агар онро ба шумо мегуфтанд, боваратон намеомад.+   Инак, ман калдониён,Халқи сангдилу бадхашмеро, бармехезонам,+Ки паҳнои заминро гузашта,Хонаҳои дигаронро соҳиб мешаванд.+   Онҳо воҳиманоку тарсоварандВа танҳо қонуну ҳокимияти* худро писанд мекунанд.+   Аспҳои онҳо аз паланг тезтарВа худашон аз гургҳои шаб бадхашмтаранд.+ Аспҳои ҷангии онҳо пеш медаванд,Аспҳои онҳо аз дуриҳо меоянд. Онҳо мисли уқобе, ки сӯйи туъмааш мешитобад, парида меоянд.+   Ҳамаи онҳо барои зӯроварӣ меоянд.+ Онҳо якҷоя мисли боди шарқиянд+Ва асиронро мисли рег ҷамъ меоранд. 10  Онҳо подшоҳонро масхара мекунандВа сарваронро хандахариш менамоянд.+ Онҳо қалъаҳоро дида писханд мезананд+Ва хоктӯда барпо карда, онро забт мекунанд, 11  Сипас мисли шамол аз он замин мегузаранд. Аммо онҳо гунаҳгор мешаванд,+Чунки қуввати худро аз худои худ медонанд*».+ 12  Магар ту, эй Яҳува, аз азал нестӣ?+ Эй Худои ман, эй Худои Покам, ту миранда нестӣ*.+ Эй Яҳува, ту онҳоро таъйин кардӣ, ки ҳукматро ба ҷо оранд,Эй Кӯҳпораи+ ман, онҳоро барои ҷазо додан интихоб кардаӣ.+ 13  Чашмони ту чунон поканд, ки ба бадӣ наменигарӣВа бадкориро тобу тоқат надорӣ.+ Пас, чаро хиёнаткорро тоқат мекунӣ+Ва, вақте бадкор одами аз худаш росткортарро фурӯ мебарад, хомӯш мемонӣ?+ 14  Барои чӣ одамизодро мисли моҳиёни баҳр мекунӣ,Мисли хазандагоне, ки сарвар надоранд? 15  Ӯ* ҳамаи онҳоро бо шасти моҳигирӣ мекашад,Онҳоро бо тӯр меқапад,Дар тӯри моҳигирияш ҷамъ меорадВа аз ин хурсандии бисёр мекунад.+ 16  Барои ҳамин вай ба тӯри худ қурбониҳо меорад,Ба тӯри моҳигирияш дуд мебарорад,Чунки аз онҳо ҳиссаи ӯ серравған ва хӯрокаш серғизост. 17  Наход ӯ доимо тӯри худро паҳн кунад*? Наход бераҳмона халқҳоро куштан гирад?+

Поварақҳо

Эҳтимол, маънояш «оғӯши гарм».
Ё «наҷот намедиҳӣ».
Ё «шукӯҳи».
Ё, эҳтимол, «Чунки қуввати онҳо худои онҳост».
Ё, эҳтимол, «мо намемирем».
Яъне душмани калдонӣ.
Ё, эҳтимол, «шамшер кашад».