2 Подшоҳон 22:1-51
22 Довуд, дар рӯзе ки Яҳува ӯро аз дасти тамоми душманонаш+ ва аз дасти Шоул халос кард,+ суханони ин сурудро+ барои Яҳува ба забон ронд.
2 Ӯ гуфт:
«Яҳува сахраи ман, қалъаи ман+ ва халосгари ман аст.+
3 Худоям кӯҳпораи+ ман аст, дар ӯ паноҳ мебарам.
Ӯ сипари+ ман, шохи* наҷоти* ман ва паноҳгоҳи+ ман аст.
Худои ман гурезгоҳи+ ман ва наҷотдиҳандаи+ ман аст, ӯ маро аз зулм наҷот медиҳад.
4 Сӯйи Яҳува, ки сазовори ситоиш аст, фарёд мезанамВа аз душманонам наҷот меёбам.
5 Мавҷҳои марг маро фаро гирифт,+Селҳои нобакорон ба ҳарос овард.+
6 Бандҳои гӯр* маро иҳота кард,+Домҳои марг аз пешам баромад.+
7 Дар тангии худ сӯйи Яҳува хондам,+Сӯйи Худои худ фарёд мезадам.
Ӯ аз даргоҳи* худ овози маро шунидВа илтиҷои ман ба гӯшаш расид.+
8 Замин ба ҷунбиш омад ва биларзид.+
Бунёди осмонро ларза гирифт,+Он алвонҷ мехӯрд, зеро ӯ дарғазаб шуд.+
9 Аз димоғи ӯ дуд берун омадВа аз даҳони ӯ — оташи оламсӯз,+Лахчаҳои сӯзон аз ӯ афрӯхта шуд.
10 Ӯ осмонро хам карда поён омад+Ва зулмот зери пояш буд.+
11 Ӯ ба каррубӣ+ савор шуда, парвоз кард,Бар болҳои рӯҳ*+ нишаста, аён гашт.
12 Бо обҳои тира ва абрҳои ғафс+Зулмотро чун чодир гирдогирди худ паҳн кард.
13 Аз дурахше, ки пеши ӯст, лахчаҳои оташ афрӯхта шуд.
14 Яҳува аз осмон чун раъд биғуррид,+Худои Таоло овози худро баланд кард.+
15 Ӯ тир андохт+ ва онҳоро парешон кард,Барқ бизад ва онҳоро ошуфта намуд.+
16 Қаъри баҳр аён гашт,+Таҳкурсии замин аз сарзаниши Яҳува,Аз дами димоғи ӯ, намоён шуд.+
17 Ӯ аз баландӣ дасташро дароз кард,Маро гирифт ва аз қаъри об баровард.+
18 Ӯ маро аз душмани пурзӯр халос кард,+Аз бадбинонам, ки аз ман тавонотар буданд.
19 Дар рӯзи мусибат онҳо аз пешам баромаданд,+Вале Яҳува такягоҳи ман буд.
20 Ӯ маро ба ҷойи бехатар* бурд,+Маро наҷот дод, зеро аз ман розӣ буд.+
21 Яҳува маро барои росткориям мукофот дод,+Аз рӯйи покии дастонам подош дод,+
22 Зеро ман бо роҳҳои Яҳува равона шудамВа Худои худро бадкорона тарк накардам.
23 Тамоми ҳукмҳои ӯ+ пеши назари ман аст,Аз фармудаҳои ӯ дур нахоҳам шуд.+
24 Ба ҳузури ӯ беайб+ хоҳам мондВа аз роҳи хато худро дур хоҳам гирифт.+
25 Бигзор Яҳува аз рӯйи росткориам мукофот диҳад,+Аз рӯйи покие, ки дар пеши ӯ дорам.+
26 Ба вафодор ту вафо мекунӣ+Ва ба росткор* росткорӣ менамоӣ,+
27 Бо покдил покдил ҳастӣ,+Вале бо каҷкор ҳушёрӣ.+
28 Ту хоксоронро наҷот медиҳӣ,+Аммо ҳавобаландонро чашми дидан надорӣ ва сархам месозӣ.+
29 Ту чароғи манӣ, эй Яҳува,+Яҳува торикии маро равшан месозад.+
30 Бо мадади ту ба ғоратгарон ҳамла меорам;Бо қуввати Худо ба болои девор мебароям.+
31 Роҳҳои Худо комил аст,+Гуфтаҳои Яҳува поку беолоишанд.+
Ӯ барои ҳамаи паноҳбаронаш сипар аст.+
32 Кист Худо, ғайр аз Яҳува?+
Кист кӯҳпора, ғайр аз Худои мо?+
33 Худо қалъаи мустаҳками ман аст+Ва ӯ роҳҳои маро рост мекунад.+
34 Ӯ пойҳоямро мисли пойҳои гавазн мегардонад,Маро бар баландиҳо мегузорад.+
35 Ӯ дастонамро ҷанг меомӯзад;Бозуҳоям камони мисинро зеҳ мекунад.
36 Сипари наҷотро ба ман медиҳӣ,Фурӯтании ту маро сарбаланд месозад.+
37 Роҳро дар пеши қадамҳоям васеъ мекунӣ,Пойҳоям нахоҳад лағжид.+
38 Душманонамро таъқиб намуда, нобуд месозам,То онҳоро нест накунам, барнамегардам.
39 Онҳоро нест месозам ва майда-майда мекунам, ба тавре ки дигар барнахезанд,+Онҳоро зери по мекунам.
40 Миёнамро барои ҳарбу зарб мустаҳкам месозӣ,+Муқобилонамро пеши ман меафтонӣ.+
41 Душманонамро аз пеши ман мегурезонӣ,+Бадбинонамро несту нобуд* месозам.+
42 Онҳо мадад мепурсанд, вале мададгоре нест,Сӯйи Яҳува фарёд зананд ҳам, ӯ ба фарёдашон намерасад.+
43 Ман онҳоро мисли чанги рӯйи замин гард-гард месозам,Мисли лойи кӯчаҳо мекӯбаму поймол мекунам.
44 Ту маро аз айбҷӯйии халқам халос мекунӣ.+
Маро ҳимоя мекунӣ, то сарвари халқҳо бошам,+Мардуми ношинос ба ман хизмат мекунанд.+
45 Бегонагон аз тарс ба ман чорқат шуда таъзим мекунанд,+Овозаамро шунида ба ман тобеъ мешаванд.
46 Бегонагон дил бой медиҳанд*,Бо тарсу ларз аз истеҳкомҳои худ берун меоянд.
47 Яҳува Худои зинда аст! Кӯҳпораи маро ҳамду сано бод!+
Худои ман, кӯҳпораи наҷоти ман, сарафроз бод!+
48 Худо қасди маро мегирад,+Халқҳоро ба ман тобеъ месозад,+
49 Маро аз душманонам халос мекунад.
Ту маро боло бардошта+ барои ҳамлагарон дастнорас месозӣ,Маро аз золим наҷот медиҳӣ.+
50 Аз ин рӯ туро, эй Яҳува, дар миёни халқҳо шукргузорӣ мекунам,+Дар васфи номи ту месароям*:+
51 Ӯ ба подшоҳи худ наҷоти* бузург ато менамояд,+Ба масеҳи* худ, ба Довуд ва насли ӯ,То абад меҳру вафо мекунад».+
Поварақҳо
^ Ё «наҷотдиҳандаи пурзӯри».
^ Ё «бод».
^ Ё «фарох».
^ Ё «беайб».
^ Дар матни асл «хомӯш».
^ Ё «пажмурда мешаванд».
^ Ё «менавозам».
^ Ё «ғалабаи».
^ Ё «тадҳиншудаи».
