«Шимолро бар хало мегустаронад, заминро бар нестӣ меовезад»

(Айюб 26:7).

«Ҳамаи наҳрҳо сӯи баҳр ҷорӣ мешаванд, вале баҳр пур намешавад; ба маконе ки наҳрҳо аз он ҷо ҷорӣ мешаванд, онҳо бармегарданд, то ки аз нав ҷорӣ шаванд»

(Воиз 1:7).

«Ӯ Ҳамон аст, ки бар доираи замин нишастааст»

(Ишаъё 40:22).