ҚИСМИ 4
Беитоатӣ ба чӣ оварда расонд?
Одаму Ҳавво ба Худо итоат накарданд, барои ҳамин онҳо мурданд (Ҳастӣ 3:6, 23).
Ҳавво морро гӯш карда, меваро хӯрд. Баъд ӯ нисфашро ба Одам дод ва ӯ ҳам хӯрд.
Кори кардаи онҳо нодуруст буд — он гуноҳ буд. Худо онҳоро аз хонаи биҳиштиашон берун ронд.
Зиндагӣ барои Одаму Ҳавво ва фарзандонашон душвор гашт. Онҳо пир шуда, мурданд ва пас аз марг ба ягон ҷои дигар нарафтанд; вуҷудияти онҳо қатъ гашт.
Мурдагон мисли хок беҷон мебошанд (Ҳастӣ 3:19).
Мо ҳам мемирем, чунки фарзандони Одаму Ҳавво ҳастем. Мурдагон намебинанд, намешунаванд ва ягон кор карда наметавонанд (Воиз 9:5, 10).
Яҳува намехост, ки одамон муранд. Дар ояндаи наздик Ӯ онҳоеро ки дар хоби марганд ба ҳаёт бармегардонад. Агар онҳо ба Худо итоат кунанд, онҳо то абад зиндагӣ мекунанд.
Шояд маълумоти зерин низ ба шумо маъқул шавад
ҲАҚИҚАТҲОИ МУҲИМИ КИТОБИ МУҚАДДАС
Мурдагон дар кадом ҳолатанд?
Дар Китоби Муқаддас ваъда дода шудааст, ки дар оянда мурдагон мисли Лаъзор эҳё карда мешаванд.
ҲАҚИҚАТҲОИ МУҲИМИ КИТОБИ МУҚАДДАС
Чаро Худо ба ранҷу азоб роҳ медиҳад?
Китоби Муқаддас ба ин савол ҷавоб медиҳад.
КИТОБИ МУҚАДДАС ВА МАВЗӮИ АСОСИИ ОН
Биҳишт аз даст дода шуд
Вақте ки Худо Одаму Ҳавворо ба ҷавобгарӣ кашид, Ӯ чӣ умеде бахшид?
