Беайбӣ
Беайбӣ чист?
Зб 18:23–25; 26:1, 2; 101:2–7; 119:1–3, 80
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
3Мс 22:17–22. Яҳува аз исроилиён талаб мекард, ки қурбонияшон солим, яъне беайб, бошад. Вақте мо пурра худро ба Яҳува мебахшем, беайбиямонро нишон медиҳем.
-
Аб 1:1, 4, 5, 8; 2:3. Ҳаёти Айюб нишон медиҳад, ки шахси беайб бояд Яҳуваро азиз дорад, танҳо ӯро парастиш кунад ва аз чизҳое, ки дар назари ӯ бад аст, дурӣ ҷӯяд.
-
Чаро беайбӣ муҳим аст?
Чаро мо мехоҳем, ки беайб монем?
Ҳамчунин нигаред ба Пнм 27:11; 1Юҳ 5:3
Чӣ тавр беайбиямонро инкишоф дода, онро нигоҳ дорем?
Ҳамчунин нигаред ба 5Мс 5:29; Иш 48:17, 18
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
Аб 31:1–11, 16–33. Айюб нишон дод, ки ба Яҳува пурра вафодор аст. Ӯ инсони покдоман, баҳурмат ва меҳрубон буд. Айюб танҳо Яҳуваро ибодат мекард ва чизпараст набуд.
-
Дн 1:6–21. Ҳарчанд Дониёлу се дӯсташ дар миёни бутпарастон зиндагӣ мекарданд, ба гуфтаҳои Худо, аз ҷумла дар масъалаи хӯрок, итоат мекарданд.
-
Агар шахс як қатор хатоҳои ҷиддӣ кунад, оё метавонад, ки боз дар назари Худо беайб бошад?
-
Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
-
3Пш 9:2–5; Зб 78:70–72. Довуд аз гуноҳҳояш тавба карду сазовори марҳамати Яҳува гашт, барои ҳамин Худо ӯро шахси беайб меҳисобид.
-
Иш 1:11–18. Яҳува ба халқаш гуфт, ки онҳо дурӯяанду дар гуноҳ ғӯтидаанд. Ӯ ваъда дод, ки, агар тавба кунанд ва бо роҳи рост равона шаванд, гуноҳҳояшонро мебахшаду пок месозад.
-
Шояд маълумоти зерин низ ба шумо маъқул шавад
ДАР БОРАИ МО
Дархост кунед, ки бо шумо тамос гиранд
Ба саволе, ки бо Китоби Муқаддас алоқаманд аст, ҷавоб ёбед ё дар бораи Шоҳидони Яҳува бештар фаҳмед.
