Исои Масеҳ

ГӮШ КАРДАН

Исои Масеҳ

Чӣ тавр Яҳува ба воситаи Исо нияташро амалӣ мегардонад?

Крн 4:12; 10:43; 2Қр 1:20; Фп 2:9, 10

Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
- Мт 16:13–17. Петруси расул Исоро Масеҳ ва Писари Худо номид.
- Мт 17:1–9. Исо дар пеши чашми расулонаш дигаргун шуд ва Яҳува аз осмон гуфт, ки Исо Писари ӯст.

Юҳ 8:58; 14:9, 10; Қл 1:15–17; 1Пт 2:22

Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
- Мт 21:1–9. Вақте Исо савори курра ба Ерусалим даромад, пешгӯйӣ дар бораи Масеҳ — Шоҳе, ки Яҳува интихоб кардааст, иҷро шуд.
- Ибр 7:26–28. Павлуси расул фаҳмонд, ки аз кадом ҷиҳат Исои Саркоҳин монанди дигар саркоҳинон нест.

Юҳ 3:1, 2; 5:36

Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
- Мт 4:23, 24. Исо нишон дод, ки аз девҳо пурзӯртар аст ва ҳар гуна дарду бемориро шифо дода метавонад.
- Мт 14:15–21. Исо ба таври муъҷиза бо панҷ нону ду моҳӣ ҳазорҳо нафарро сер кард.
- Мт 17:24–27. Вақте Исо муъҷиза кард, Петрус аз даҳони моҳӣ танга ёфта, пули андози ибодатгоҳро супурд. Ҳамин тавр ҳеҷ кас пешпо нахӯрд.
- Мқ 1:40, 41. Аз дилсӯзӣ Исо махавиро шифо бахшид ва бо ин нишон дод, ки дар ҳақиқат ғами беморонро мехӯрад.
- Мқ 4:36–41. Исо тӯфони сахтеро ором кард ва нишон дод, ки Падараш ба ӯ қудрат додааст, ки қувваҳои табиатро идора кунад.
- Юҳ 11:11–15, 31–45. Исо аз марги дӯсташ Лаъзор гиря кард. Каме пас Лаъзорро зинда карда, нишон дод, ки ӯ аз марг ва дарде, ки он меорад, нафрат дорад.

Мт 9:35; Лқ 4:43; 8:1; Юҳ 18:37

Мт 20:28; Юҳ 3:16; Крн 10:43; 1Юҳ 4:9, 10

Зб 72:12–14; Дн 2:44; 7:13, 14; Ошк 12:9, 10

Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас
- Зб 45:2–7, 16, 17. Ин таронаи Забур нишон медиҳад, ки Шоҳи Подшоҳии Худо бар душманонаш ғалаба мекунаду бо ростӣ, хоксорӣ ва адолат ҳукм меронад.
- Иш 11:1–10. Исои Подшоҳ заминро ба ҷойи бехавфу хатар, яъне биҳишт, табдил медиҳад.