Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас

• 1Пш 8:1–6. Вақте исроилиён ба пайғамбар Самуил «ба мо подшоҳ бидеҳ» гуфтанд, ӯ ғамгин шуд.

• 1Пш 20:30–34. Вақте падараш бар сари Юнотон қаҳру ғазабашро фурӯ рехт, ӯ зиқу ноумед шуд.

Оятҳои тасаллибахш

• Зб 27:10; Иш 49:15; Рм 3:3, 4

• Ҳамчунин нигаред ба Пнм 19:11; Фп 4:8

Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас

• Зб 55:12–14, 16–18, 22. Ҳарчанд дӯсти наздикаш, Аҳитӯфал, ба Довуд хиёнат кард, ӯ бори ғамашро ба Яҳува партофту сабукӣ ҳис кард.

• 2Тм 4:16–18. Вақте дар тангияш ҳама Павлусро партофта рафт, ӯ аз Яҳува ва умеди Подшоҳӣ қувват гирифт.

Мисол(ҳо) аз Китоби Муқаддас

• Зб 51:1–5. Шоҳ Довуд гуноҳ кард ва аз ин сахт ноумед шуд.

• Рм 7:19–24. Павлуси расул доимо бо майлу хоҳишҳои гунаҳкоронааш мубориза мебурду худро бадбахт ҳис мекард.

Оятҳои тасаллибахш

• Зб 103:12; 130:3; Иш 43:25; 1Юҳ 1:9

Мисол(ҳо)-и тасаллибахш аз Китоби Муқаддас

• 3Пш 9:2–5. Довуд гуноҳҳои ҷиддӣ карда буд, лекин Яҳува аз ӯ ҳамчун марди беайб ёдовар шуд.

• 1Тм 1:12–16. Ҳарчанд дар гузашта Павлус гуноҳҳои вазнин карда буд, дилпур буд, ки Яҳува ба ӯ раҳм зоҳир мекунад.