Гузаштан ба маводи асосӣ

Гузаштан ба мундариҷа

Суруди 41

Ба Яҳува аз ҷавонӣ ибодат намо

Ба Яҳува аз ҷавонӣ ибодат намо

(Воиз 12:1)

1. Ба Худованди мо, эй ҷавонон,

Хеле пурқадр ҳастед, эй азизон!

Ба воситаи падар ва модар

Созад аён муҳаббаташ бештар.

2. Кунед ҳурмат волидони ғамхор.

Нашавед ба ҷидолҳо сабабгор.

Гар кунед шод наздикону Худо,

Гардад пурфайз ҷавонии шумо.

3. Бо Яҳува бош ту аз ҷавонӣ.

Бичасп сахттар ба Каломи ростӣ.

Бо бахшидани худ ба Худованд,

Месозӣ дилашро хеле хурсанд.

(Ҳамчунин нигаред ба Заб. 70:17; Нав. Ирм. 3:27; Эфс. 6:1–3.)