Бале, ҳамаи Шоҳидони Яҳува аз он ҷумла миллионҳо занон дар бораи Худо сӯҳбат мекунанд, яъне мавъиза менамоянд. Ин дар Китоби Муқаддас пешгӯӣ шуда буд: «Мубашширзанон [занони мавъизагар] анбӯҳи азиманд» (Забур 68:11).

Занҳое ки Шоҳиди Яҳува ҳастанд ба занони дар Китоби Муқаддас навишта шуда пайравӣ мекунанд (Масалҳо 31:10–31). Онҳо дар ҷамъомад роҳбариро ба ӯҳда намегиранд, аммо дар кори мавъиза фаъолона иштирок мекунанд. Ҳамчунин ин занон ба фарзандони худ принсипҳои Китоби Муқаддасро таълим медиҳанд (Масалҳо 1:8). Он заноне ки Шоҳиди Яҳува ҳастанд, саъю кӯшиш мекунанд, ки ба дигарон ҳам дар гуфтор ва ҳам дар рафтор намунаи хуб бошанд (Титус 2:3–5).