เช้า​วัน​ที่ 24 กุมภาพันธ์ 2022 เสียง​ดัง​ตู้ม​ปลุก​ให้​ฉัน​ตื่น ตอน​แรก​ฉัน​คิด​ว่า​ฟ้า​ผ่า​เพราะ​ข้าง​นอก​ฝน​กำลัง​ตก แต่​จริง​ ๆ ​แล้ว​มัน​เป็น​เสียง​ระเบิด

ฉัน​รู้​ว่า​ฉัน​ต้อง​รีบ​ออก​จาก​บ้าน​เพราะ​บ้าน​ฉัน​อยู่​ใจ​กลาง​เมือง​มาริอูโปล วัน​รุ่ง​ขึ้น ฉัน​หนี​ไป​บ้าน​คุณ​ยาย​อีรีนา​ที่​อยู่​แถบ​ชาน​เมือง ต่อ​มา แม่​ของ​ฉัน​คาเตรีนา​ก็​ตาม​มา​สมทบ​กับ​ฉัน คุณ​ยาย และ​ลูก​พี่​ลูก​น้อง​ของ​ฉัน เรา​อยู่​ใน​บ้าน​คุณ​ยาย​อย่าง​ปลอด​ภัย​ระยะ​หนึ่ง แต่​ต้อง​นอน​ใน​ห้อง​ใต้​ดิน​อยู่​หลาย​วัน

วัน​หนึ่ง​ตอน​ที่​เรา​กำลัง​หลบ​อยู่​ใน​ห้อง​ใต้​ดิน ขีปนาวุธ​ตก​ลง​มา​ใน​สวน​ผัก​ของ​เรา​แล้ว​ก็​ระเบิด​เสียง​ดัง​มาก ตอน​นั้น​ฉัน​อธิษฐาน​ถึง​พระ​ยะโฮวา​ไม่​หยุด หลัง​จาก​นั้น​อาทิตย์​หนึ่ง เรา​ก็​รู้​ว่า​บ้าน​คุณ​ยาย​ไม่​ปลอด​ภัย​แล้ว เรา​เลย​ตัดสิน​ใจ​กลับ​ไป​ใจ​กลาง​เมือง​เพื่อ​จะ​หา​ทาง​หนี ฉัน​อธิษฐาน​ขอ​พระ​ยะโฮวา​ให้​ช่วย​ปก​ป้อง​พวก​เรา​ให้​ปลอด​ภัย​และ​ช่วย​ให้​เรา​หนี​ออก​ไป​จาก​เมือง​ได้

ตอน​นั้น​เป็น​เช้า​วัน​ที่ 4 มีนาคม ไม่​มี​รถไฟ​ออก​จาก​เมือง​มาริอูโปล​แล้ว​เพราะ​เมือง​ถูก​ยึด เรา​ต้อง​เข้า​ไป​หลบ​ใน​โรง​ละคร​กับ​คน​เป็น​ร้อย​นาน​ถึง 10 วัน ที่​นั่น​คน​เยอะ​มาก เรา​ต้อง​นอน​บน​พื้น​ที่​สกปรก และ​เรา​ต้อง​เข้า​คิว​หลาย​ชั่วโมง​กว่า​ได้​อาหาร​กับ​น้ำ​ร้อน

วัน​หนึ่ง มี​การ​ทิ้ง​ระเบิด​ใกล้​ ๆ ​โรง​ละคร แรง​ระเบิด​ทำ​ให้​หน้าต่าง​แตก​ไป​หลาย​บาน ลม​หนาว​จาก​ด้าน​นอก​ก็​เลย​พัด​เข้า​มา​ใน​โรง​ละคร พวก​เรา​ตัว​สั่น​กัน​หมด

อะไร​ช่วย​ฉัน​ใน​ช่วง​เวลา​ที่​ยาก​ลำบาก​นี้? เรื่อง​ราว​ของ​โยบ​ช่วย​ฉัน​มาก เวลา​ที่​ฉัน​เห็น​ผู้​คน​แตก​ตื่น​เพราะ​เสียง​ระเบิด ฉัน​จะ​อ่าน​เรื่อง​ราว​ของ​โยบ​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล แล้ว​ฉัน​ก็​จะ​รู้สึก​ดี​ขึ้น เหมือน​กับ​ฉัน​กำลัง​นั่ง​อยู่​กับ​โยบ​และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “ตอน​นี้​ฉัน​เข้าใจ​เลย​ว่า​คุณ​รู้สึก​ยังไง” โยบ​สูญ​เสีย​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง ทั้ง​ครอบครัว สุขภาพ​และ​ทรัพย์​สิน แต่​ฉัน​สูญ​เสีย​แค่​ทรัพย์​สิน ครอบครัว​เรา​ยัง​อยู่​ด้วย​กัน เรา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​และ​มี​สุขภาพ​ดี นี่​ทำ​ให้​ฉัน​คิด​ได้​ว่า​ที่​จริง​สภาพการณ์​ของ​ฉัน​ก็​ไม่​ได้​แย่​ขนาด​นั้น ฉัน​เลย​รู้สึก​ดี​ขึ้น

วัน​ที่ 14 มีนาคม เรา​ได้​ยิน​ว่า​คน​กลุ่ม​หนึ่ง​หนี​ออก​จาก​เมือง​ได้​สำเร็จ เรา​เลย​ตัดสิน​ใจ​จะ​หนี​ด้วย ใน​ที่​สุด เรา​กับ​คน​อื่น​ ๆ ​ใน​โรง​ละคร​ก็​หา​รถ​ที่​จะ​พา​ออก​จาก​เมือง​ได้

รถ 20 คัน​ออก​จาก​เมือง​ไป​ด้วย​กัน พวก​เรา 14 คน​อัด​กัน​แน่น​อยู่​ท้าย​รถ​ขน​สินค้า ระหว่าง​ทาง​ฉัน​ได้​ยิน​เสียง​ระเบิด​ดัง​ตูม​ตาม​อยู่​ตลอด ฉัน​อธิษฐาน​ตลอด​ทาง พอ​เรา​ออก​จาก​เมือง​มาริอูโปล​อย่าง​ปลอด​ภัย​แล้ว คน​ขับ​ก็​หยุด​รถ เดิน​ลง​มา​และ​ร้องไห้ เขา​ต้อง​ขับ​หลบ​กับระเบิด​ที่​มี​อยู่​เต็ม​ไป​หมด​ตาม​ทาง เรา​ได้​ข่าว​ว่า 2 วัน​หลัง​จาก​ที่​เรา​หนี​ออก​จาก​เมือง โรง​ละคร​ถูก​ระเบิด​และ​มี​คน​เสีย​ชีวิต​อย่าง​น้อย 300 คน

หลัง​จาก​นั่ง​รถ 13 ชั่วโมง เรา​ก็​มา​ถึง​เมือง​ซาปอริซเซีย เช้า​วัน​ต่อ​มา​เรา​ก็​ขึ้น​รถไฟ​เพื่อ​ไป​เมือง​ลวิฟ รถไฟ​ตู้​หนึ่ง​ปกติ​แล้ว​จะ​นั่ง​ได้​แค่ 4 คน แต่​ตอน​นี้​มี​ถึง 16 คน​อัด​กัน​อยู่​ใน​นั้น มัน​ร้อน​มาก ฉัน​เลย​ไป​ยืน​อยู่​ตรง​ทาง​เดิน​เกือบ​ตลอด​เวลา​เพราะ​เป็น​ที่​เดียว​ที่​อากาศ​ถ่าย​เท ใน​วัน​ที่ 16 มีนาคม เรา​ไป​ถึง​เมือง​ลวิฟ ที่​นั่น​มี​พี่​น้อง​มา​ต้อนรับ​เรา​อย่าง​อบอุ่น เรา​เข้า​ไป​พัก​ใน​หอ​ประชุม​เป็น​เวลา 4 วัน ฉัน​ประทับใจ​จน​กลั้น​น้ำตา​ไว้​ไม่​อยู่​ที่​พี่​น้อง​ดู​แล​เอา​ใจ​ใส่​พวก​เรา​อย่าง​ดี นี่​เป็น​ของ​ขวัญ​จาก​พระ​ยะโฮวา​จริง​ ๆ

วัน​ที่ 19 มีนาคม เรา​ตัดสิน​ใจ​ออก​จาก​ยูเครน​ไป​ที่​โปแลนด์​ประเทศ​เพื่อน​บ้าน พอ​ไป​ถึง​ที่​นั่น พี่​น้อง​ก็​มา​รอ​ต้อนรับ​เรา​อีก พวก​เขา​ให้​สิ่ง​จำเป็น​ทุก​อย่าง​กับ​ฉัน คุณ​ยาย แม่ และ​ลูก​พี่​ลูก​น้อง​ของ​ฉัน​ด้วย พี่​น้อง​แสดง​ความ​รัก​กับ​เรา​มาก​จริง​ ๆ

ฉัน​เพิ่ง​อายุ 19 ปี แต่​หลัง​จาก​ที่​รอด​ชีวิต​จาก​ความ​ยาก​ลำบาก​เหล่า​นี้ ฉัน​ได้​เรียน​รู้​ว่า​การ​ทำ​ให้​ความ​เชื่อ​เข้มแข็ง​ใน​ตอน​ที่​ทุก​อย่าง​ยัง​ปกติ​ดี​เป็น​เรื่อง​สำคัญ​มาก ความ​เชื่อ​จะ​ช่วย​ให้​คุณ​รอด​ได้ ถ้า​ฉัน​ไม่​ได้​ศึกษา​ส่วน​ตัว​ก่อน​จะ​มี​สงคราม อะไร​ ๆ ​คง​ยาก​กว่า​นี้​มาก

พระ​ยะโฮวา​เป็น​พ่อ​ที่​ห่วงใย​เรา ฉัน​รู้สึก​เหมือน​พระองค์​จับ​มือ​ขวา​ของ​ฉัน​ไว้​และ​คอย​นำ​ทาง​ฉัน​ตลอด ฉัน​ไม่​มี​ทาง​ที่​จะ​ขอบคุณ​พระ​ยะโฮวา​ได้​หมด​สำหรับ​ทุก​สิ่ง​ที่​พระองค์​ทำ​เพื่อ​ฉัน—อิสยาห์ 41:10