เรา​ทุก​คน​มี​ชื่อ ถ้า​อย่าง​นั้น​จึง​เป็น​เรื่อง​สม​เหตุ​สม​ผล​มิ​ใช่​หรือ​ที่​พระเจ้า​จะ​มี​พระ​นาม​ด้วย? การ​มี​ชื่อ​และ​ใช้​ชื่อ​ของ​ตน​เอง​เป็น​สิ่ง​สำคัญ​ที่​ช่วย​ให้​คน​เรา​มี​มิตรภาพ​ที่​ดี​ต่อ​กัน มิตรภาพ​ระหว่าง​เรา​กับ​พระเจ้า​ก็​ควร​เป็น​แบบ​เดียว​กัน​นั้น​ไม่​ใช่​หรือ?

 ใน​คัมภีร์​ไบเบิล พระเจ้า​ตรัส​ว่า: “เรา​คือ​ยะโฮวา, นาม​นี้​เป็น​นาม​ของ​เรา” (ยะซายา 42:8) แม้​พระองค์​จะ​มี​หลาย​ตำแหน่ง เช่น เป็น “พระเจ้า​องค์​ใหญ่​ยิ่ง” “พระเจ้า​ผู้​ทรง​ฤทธิ์​ยิ่ง​ที่​สุด” และ “พระ​ผู้​สร้าง” แต่​พระองค์​ทรง​ให้​เกียรติ​ผู้​รับใช้​ของ​พระองค์​โดย​ให้​พวก​เขา​ใช้​พระ​นาม​ของ​พระองค์—เยเนซิศ 17:1; กิจการ 4:24; 1 เปโตร 4:19

 คัมภีร์​ไบเบิล​หลาย​ฉบับ​มี​พระ​นาม​เฉพาะ​ของ​พระเจ้า เช่น ใน​เอ็กโซโด 6:3 อ่าน​ว่า: “เรา​ได้​ปรากฏ​แก่​อับราฮาม, ยิศฮาค​และ​ยาโคบ, ด้วย​นาม​ว่า พระเจ้า​ผู้​ทรง​ฤทธิ์ ส่วน​นาม​ยะโฮวา​นั้น, เรา​มิ​ได้​สำแดง​ให้​เขา​รู้​จัก​ว่า​เป็น​นาม​ของ​เรา​เอง”

 พระ​นาม​ของ​พระเจ้า​ที่​ใช้​กัน​มา​นาน​แล้ว​ใน​ภาษา​ไทย คือ ยะโฮวา แม้​ว่า​ผู้​คง​แก่​เรียน​หลาย​คน​ชอบ​การ​สะกด​เป็น “ยาห์เวห์” แต่ “ยะโฮวา” ก็​เป็น​ชื่อ​ที่​ยอม​รับ​กัน​โดย​ทั่ว​ไป ครึ่ง​แรก​ของ​คัมภีร์​ไบเบิล​เขียน​เป็น​ภาษา​ฮีบรู​ไม่​ใช่​ภาษา​อังกฤษ และ​อ่าน​จาก​ขวา​ไป​ซ้าย พระ​นาม​ของ​พระเจ้า​ใน​ภาษา​ฮีบรู​อยู่​ใน​รูป​พยัญชนะ​สี่​ตัว​คือ יהוה อักษร​สี่​ตัว​นี้​ออก​เสียง​เป็น ยฮวฮ หรือ​ที่​รู้​จัก​กัน​ว่า​เททรากรัมมาทอน