พระยะโฮวาเป็นใคร?

เล่น

พระยะโฮวาเป็นใคร?

คำตอบจากคัมภีร์ไบเบิล

พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้ที่มีบอกไว้ในคัมภีร์ไบเบิล เป็นผู้สร้างทุกสิ่ง (วิวรณ์ 4:11) ผู้พยากรณ์อับราฮัมกับโมเสสนมัสการพระองค์ พระเยซูก็นมัสการพระองค์ด้วย (ปฐมกาล 24:27; อพยพ 15:1, 2; ยอห์น 20:17) พระยะโฮวาไม่ได้เป็นพระเจ้าของชาติใดชาติหนึ่ง แต่เป็นพระเจ้าที่ “ปกครองทั่วโลก”—สดุดี 47:2

ยะโฮวาเป็นชื่อเฉพาะของพระเจ้าตามที่บอกไว้ในคัมภีร์ไบเบิล (อพยพ 3:15; สดุดี 83:18) ชื่อนี้มาจากคำกริยาภาษาฮีบรูที่แปลว่า “เป็น” นักวิชาการหลายคนจึงบอกว่า ชื่อนี้น่าจะหมายความว่า “พระองค์ทำให้เป็น” ความหมายนี้เหมาะมากกับบทบาทของพระยะโฮวาในฐานะผู้สร้างและผู้ทำให้ทุกสิ่งเป็นไปตามที่พระองค์ตั้งใจไว้ (อิสยาห์ 55:10, 11) คัมภีร์ไบเบิลยังช่วยให้เรารู้จักตัวตนของพระองค์จริง ๆ โดยเฉพาะคุณลักษณะที่โดดเด่นของพระองค์คือ ความรัก—อพยพ 34:5-7; ลูกา 6:35; 1 ยอห์น 4:8

ชื่อของพระเจ้าในภาษาอังกฤษคือ Jehovah แปลมาจากชื่อภาษาฮีบรู ซึ่งเป็นอักษร 4 ตัว יהוה (ยฮวฮ) ที่เรียกว่าเททรากรัมมาทอน แต่เราไม่รู้ว่าชื่อของพระเจ้าออกเสียงอย่างไรจริง ๆ ในภาษาฮีบรูโบราณ แต่ชื่อ Jehovah มีการใช้กันมานานแล้วในภาษาอังกฤษ ปรากฏครั้งแรกในการแปลคัมภีร์ไบเบิลของวิลเลียม ทินเดล ปี ค.ศ. 1530 a ชื่อ “ยะโฮวา” ก็มีการใช้กันมานานแล้วในภาษาไทย

ทำไมจึงไม่รู้ว่าชื่อของพระเจ้าออกเสียงอย่างไรในภาษาฮีบรูโบราณ?

ภาษาฮีบรูโบราณเขียนโดยไม่มีสระ มีแต่พยัญชนะเท่านั้น คนที่พูดภาษาฮีบรูจะรู้เลยว่า เวลาอ่านจะต้องใช้สระอะไร แต่เมื่อพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรู (“พันธสัญญาเดิม”) เขียนเสร็จ ชาวยิวบางคนที่เชื่อถือโชคลางคิดว่าเป็นเรื่องผิดที่จะออกชื่อของพระเจ้า เมื่อพวกเขาอ่านออกเสียงข้อคัมภีร์ที่มีชื่อของพระเจ้า พวกเขาก็จะใช้คำอย่างเช่น “องค์พระผู้เป็นเจ้า” หรือ “พระเจ้า” แทน เมื่อเวลาผ่านไปหลายร้อยปี การถือโชคลางแบบนี้ก็แผ่ขยายออกไป จนในที่สุดผู้คนก็ไม่รู้ว่าการออกเสียงแบบดั้งเดิมเป็นอย่างไรจริง ๆ b

บางคนรู้สึกว่าชื่อของพระเจ้าน่าจะออกเสียงว่า “Yahweh” (ยาห์เวห์) แต่บางคนก็บอกว่าน่าจะเป็นอย่างอื่น ในม้วนหนังสือทะเลตายม้วนหนึ่งซึ่งเขียนเป็นภาษากรีกมีบางส่วนของหนังสือเลวีนิติอยู่ ในส่วนนั้นสะกดชื่อของพระเจ้าว่า Iao (เยา) นักเขียนชาวกรีกในยุคแรก ๆ ยังแนะนำให้ออกเสียงชื่อของพระเจ้าว่า Iae (ยาเอ), I·a·beʹ (ยาเว), หรือ I·a·ou·eʹ (เยาเว) แต่ก็ไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่าการออกเสียงที่ถูกต้องจริง ๆ ในภาษาฮีบรูโบราณเป็นอย่างไร c

ความเชื่อผิด ๆ เกี่ยวกับชื่อของพระเจ้าในคัมภีร์ไบเบิล

ความเชื่อที่ผิด: ฉบับแปลที่ใช้ชื่อ “ยะโฮวา” เพิ่มชื่อนี้เข้ามาเอง

ความจริง: ชื่อของพระเจ้าที่เป็นคำภาษาฮีบรูในรูปของเททรากรัมมาทอนปรากฏประมาณ 7,000 ครั้งในคัมภีร์ไบเบิล d ฉบับแปลส่วนใหญ่ตัดชื่อของพระเจ้าออกตามอำเภอใจ แล้วใส่คำที่เป็นตำแหน่ง เช่น “องค์พระผู้เป็นเจ้า” เข้าไปแทน

ความเชื่อที่ผิด: พระเจ้าผู้มีพลังอำนาจสูงสุดไม่จำเป็นต้องมีชื่อ

ความจริง: พระเจ้าดลใจคนที่เขียนคัมภีร์ไบเบิลให้บันทึกชื่อของพระองค์ไว้หลายพันครั้ง และสั่งให้คนที่นมัสการพระองค์ใช้ชื่อของพระองค์ (อิสยาห์ 42:8; โยเอล 2:32; มาลาคี 3:16; โรม 10:13) ที่จริง พระเจ้าตำหนิผู้พยากรณ์เท็จที่พยายามทำให้ผู้คนลืมชื่อของพระองค์—เยเรมีย์ 23:27

ความเชื่อที่ผิด: ตามธรรมเนียมของชาวยิวแล้ว ควรตัดชื่อพระเจ้าออกจากคัมภีร์ไบเบิล

ความจริง: เป็นความจริงที่ว่า ชาวยิวบางคนที่เป็นผู้คัดลอกพระคัมภีร์ในตอนนั้นไม่ยอมออกเสียงชื่อพระเจ้า แต่พวกเขาไม่ได้ตัดชื่อพระองค์ออกจากสำเนาคัมภีร์ไบเบิล ไม่ว่าจะอย่างไร พระเจ้าไม่ต้องการให้เราติดตามธรรมเนียมของมนุษย์ ซึ่งไม่เป็นไปตามกฎหมายของพระเจ้า—มัทธิว 15:1-3

ความเชื่อที่ผิด: ไม่ควรใช้ชื่อพระเจ้าในคัมภีร์ไบเบิลเพราะเราไม่รู้ว่าชื่อพระเจ้าออกเสียงอย่างไรจริง ๆ ในภาษาฮีบรู

ความจริง: การหาเหตุผลแบบนี้เหมือนกับกำลังบอกว่า พระเจ้าคาดหมายให้ผู้คนซึ่งพูดภาษาอื่นออกเสียงชื่อของพระองค์ให้ถูกต้องเหมือนภาษาเดิม แต่คัมภีร์ไบเบิลช่วยให้เราเห็นว่า คนที่นมัสการพระเจ้าในอดีตซึ่งพูดภาษาอื่นออกเสียงชื่อต่าง ๆ ไม่เหมือนกับในภาษาเดิม

ลองดูชื่อโยชูวาผู้วินิจฉัยชาวอิสราเอลเป็นตัวอย่าง คริสเตียนในศตวรรษแรกที่พูดภาษาฮีบรูจะออกเสียงชื่อนี้ว่า เยโฮชูอา แต่คนที่พูดภาษากรีกจะออกเสียงว่า อีซุส และพระคัมภีร์ฉบับแปลภาษากรีกก็ใช้ชื่อนี้ด้วย แสดงว่าคริสเตียนในสมัยนั้นออกเสียงชื่อต่าง ๆ ตามเสียงในภาษาของพวกเขา ไม่ใช่ตามภาษาเดิม—กิจการ 7:45; ฮีบรู 4:8

หลักการเดียวกันนี้ก็ใช้ได้กับการแปลชื่อของพระเจ้า และแทนที่จะกังวลว่าชื่อพระเจ้าออกเสียงอย่างไรจริง ๆ เราควรสนใจเรื่องที่สำคัญกว่า นั่นคือการใส่ชื่อของพระองค์ไว้ในตำแหน่งเดิมที่เคยมีอยู่ในคัมภีร์ไบเบิล

a ทินเดลใช้คำว่า “Iehouah” (เยโฮวอา) ในการแปลหนังสือห้าเล่มแรกของคัมภีร์ไบเบิล เมื่อเวลาผ่านไป ภาษาอังกฤษก็มีการเปลี่ยนแปลง จึงมีการปรับตัวสะกดชื่อของพระเจ้าให้ทันสมัยขึ้น ตัวอย่างเช่น ในปี 1612 เฮนรี เอนสเวิร์ท ใช้คำว่า “Iehovah” (เยโฮวา) ตลอดการแปลหนังสือสดุดีของเขา และเมื่อเขาปรับปรุงฉบับแปลนั้นในปี 1639 เขาใช้คำ “Jehovah” (เจโฮวา) นอกจากนั้น ผู้แปลพระคัมภีร์ฉบับแปลอเมริกัน สแตนดาร์ด ซึ่งพิมพ์ในปี 1901 ก็ใช้คำ “Jehovah” ทุกที่ที่เป็นชื่อพระเจ้าในภาษาฮีบรู

b สารานุกรมนิวคาทอลิก ฉบับพิมพ์ครั้งที่สอง เล่มที่ 14 หน้า 883-884 บอกว่า “ช่วงหนึ่งหลังจากที่ชาวยิวกลับจากการเป็นเชลย ผู้คนเริ่มถือกันว่าควรเคารพสักการะชื่อ Yahweh (ยาห์เวห์) เป็นพิเศษ และเริ่มมีธรรมเนียมแทนที่ชื่อนี้ด้วยคำว่า “อะโดนัย” หรือ “เอโลฮิม”

c สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม โปรดดูภาคผนวก ก4 “ชื่อของพระเจ้าในพระคัมภีร์ภาคภาษาฮีบรู” ในคัมภีร์ไบเบิลฉบับแปลโลกใหม่

d ดู Theological Lexicon of the Old Testament เล่ม 2 หน้า 523-524