งานฉลองและข่าวสารสำหรับชนพื้นเมืองอเมริกันในนิวยอร์ก
หลายคนคิดว่าชาวอเมริกันพื้นเมืองส่วนใหญ่ในสหรัฐอาศัยอยู่ในเขตสงวนแถบชนบท แต่จริง ๆ แล้วมากกว่า 70 เปอร์เซ็นต์อาศัยอยู่ในเมือง ในวันที่ 5-7 มิถุนายน 2015 มีการจัดงาน “ประตูสู่ชาติต่าง ๆ” ซึ่งเป็นงานฉลองและการชุมนุมของชนพื้นเมืองอเมริกัน และนิวยอร์กเมืองที่ใหญ่ที่สุดของสหรัฐอเมริกาได้เป็นเจ้าภาพจัดงานนี้ a เมื่อพยานพระยะโฮวาในนิวยอร์กรู้ข่าวว่าจะมีการจัดงานนี้พวกเขาก็วางแผนเข้าร่วมทันที เพราะอะไรถึงเป็นอย่างนั้น?
พยานพระยะโฮวาแปลสิ่งพิมพ์ที่สอนเรื่องคัมภีร์ไบเบิลเป็นภาษาต่าง ๆ หลายร้อยภาษา รวมทั้งภาษาท้องถิ่นของชาวอเมริกันด้วย เช่น ภาษาแบล็กฟุต ดาโกตา โฮปี โมฮ็อก นาวาโฮ โอดาวา และครีที่ราบ ในงาน “ประตูสู่ชาติต่าง ๆ” ครั้งนี้ พยานพระยะโฮวาได้ตั้งโต๊ะและรถเข็นซึ่งจัดแสดงสิ่งพิมพ์ที่น่าสนใจในภาษาเหล่านั้นรวมทั้งแผ่นพับคุณสามารถไว้วางใจพระผู้สร้างได้! (ไม่มีในภาษาไทย)
เว็บไซต์ทางการของเรายังมีไฟล์เสียงและวีดีโอในภาษาส่วนใหญ่ที่กล่าวมาข้างต้นด้วย พยานพระยะโฮวาที่งาน “ประตูสู่ชาติต่าง ๆ” ได้เปิดไฟล์เสียงและวีดีโอต่าง ๆ เหล่านี้ให้คนที่มาร่วมงานซึ่งสนใจดู และพวกเขาก็ให้ข้อสังเกตว่าในงานนี้ป้ายและสิ่งต่าง ๆ ที่จัดแสดงส่วนใหญ่มีแต่ภาษาอังกฤษหรือไม่ก็สเปน
หลายคนที่มาร่วมงานนี้ไม่ได้ประทับใจเพียงแค่ความพยายามของเราที่แปลหนังสือต่าง ๆ เป็นภาษาถิ่นอเมริกันมากมาย แต่ยังประทับใจงานสอนคัมภีร์ไบเบิลที่เราทำทั้งในเมืองต่าง ๆ และที่เขตสงวนอินเดียนแดงด้วย หลังจากที่เริ่มคุ้นเคยกับงานของพวกเรา เจ้าหน้าที่ในงานคนหนึ่งขอเรียนคัมภีร์ไบเบิล เขาบอกว่า “ผมรอให้พวกคุณมาหาและสอนผมเรื่องไบเบิลจริง ๆ นะ”
สามีภรรยาชนพื้นเมืองอเมริกันคู่หนึ่งซึ่งเป็นคนหูหนวกเดินมาที่โต๊ะจัดแสดงหนังสือของเรา แต่พยานฯที่อยู่ตรงนั้นไม่สามารถคุยกับพวกเขาได้ แต่ไม่นานก็มีพยานฯคนหนึ่งที่เคยเรียนภาษามือมาที่โต๊ะนั้น เธอคุยกับสามีภรรยาคู่นั้น 30 นาทีและช่วยพวกเขาให้รู้ว่าจะมีการประชุมภูมิภาคภาษามือของพยานพระยะโฮวาที่ไหนใกล้ ๆ บ้านพวกเขา
พยานพระยะโฮวามากกว่า 50 คนมีส่วนร่วมในงานให้ความรู้จากคัมภีร์ไบเบิลครั้งนี้ และมีผู้เข้าชมงานรับหนังสือสิ่งพิมพ์ต่าง ๆ ไปอ่านมากกว่า 150 เล่มตลอดงานทั้งสามวัน
a วิลเลียม เค พาวเวอร์ส นักมานุษยวิทยาคนหนึ่งบอกว่า งานชุมนุม สมัยใหม่นี้ “เป็นงานฉลองรื่นเริงที่มีการร้องเพลงเป็นกลุ่มประกอบกับการเต้นรำที่มีทั้งผู้ชาย ผู้หญิง และเด็ก ๆ”—Ethnomusicology กันยายน 1968 หน้า 354