ช่วยผู้ลี้ภัยในยุโรปกลาง
ไม่กี่ปีมานี้ มีผู้ลี้ภัยจากแอฟริกา ตะวันออกกลาง และเอเชียใต้เข้ามาในยุโรปเป็นจำนวนมาก หน่วยงานรัฐบาลและอาสาสมัครท้องถิ่นจึงจัดหาอาหาร ที่พัก และการรักษาพยาบาลเพื่อรองรับผู้ลี้ภัยเหล่านี้
ผู้ลี้ภัยไม่ได้ต้องการแค่ความช่วยเหลือด้านร่างกายเท่านั้น หลายคนบอบช้ำเจ็บปวดทางจิตใจ พวกเขาจึงต้องการกำลังใจและความหวัง พยานพระยะโฮวาในยุโรปกลางพยายามช่วยพวกเขาด้วยการฟังพวกเขาระบาย และปลอบโยนพวกเขาด้วยข้อคิดจากคัมภีร์ไบเบิล
กำลังใจจากคัมภีร์ไบเบิล
ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2015 พยานฯมากกว่า 300 ประชาคมในออสเตรียและเยอรมนีพยายามช่วยผู้ลี้ภัยเป็นพิเศษ พวกเขาสังเกตว่าผู้ลี้ภัยชอบคุยเรื่องคัมภีร์ไบเบิลที่ตอบคำถามต่อไปนี้
ระหว่างเดือนสิงหาคมและตุลาคม 2015 พยานฯในท้องถิ่นได้สั่งหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลมากกว่า 4 ตันจากสำนักงานสาขาประเทศเยอรมนีเพื่อเอาไปแจกจ่ายให้กับผู้ลี้ภัย
ก้าวข้ามช่องว่างทางภาษา
ผู้ลี้ภัยหลายคนพูดแต่ภาษาของตัวเองเท่านั้น พยานฯจึงใช้เว็บไซต์ jw.org ที่มีบทความและวีดีโอหลายร้อยภาษา มัตเทียสและเพตราที่เป็นอาสาสมัครในเมืองแอร์ฟูร์ท ประเทศเยอรมนีบอกว่า “บางทีเราใช้ท่าทางคุยกัน บางทีก็ใช้รูปภาพหรือไม่ก็วาดรูป” นอกจากนั้น พวกเขายังใช้แอป JW Language ซึ่งเป็นแอปเรียนภาษาเพื่อบอกข่าวสารจากคัมภีร์ไบเบิลในภาษาของผู้ลี้ภัย อาสาสมัครบางคนก็ใช้แอป JW Library เพื่ออ่านข้อคัมภีร์และเปิดวีดีโอในหลายภาษาด้วย
การตอบรับเกินความคาดหมาย
สามีภรรยาที่เป็นพยานฯจากเมืองชไวน์ฟอร์ต ประเทศเยอรมนีเล่าว่า “มีผู้ลี้ภัยมารุมล้อมเราเยอะมาก แค่ 2 ชั่วโมงครึ่งพวกเขารับหนังสือไปแล้วประมาณ 360 เล่ม หลายคนก้มหัวเล็กน้อยเป็นการขอบคุณ” โวล์ฟกังที่เป็นอาสาสมัครในเมืองดีซ ประเทศเยอรมนีบอกว่า “ผู้ลี้ภัยมีความสุขที่มีคนใส่ใจพวกเขา บางครั้งพวกเขาก็ขอหนังสือไปทีเดียว 5-6 ภาษา”
หลายคนรับหนังสือไปแล้วอ่านทันที บางคนก็กลับมาขอบคุณพยานฯ อีลองกาพยานฯจากเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนีบอกว่า “ชายหนุ่ม 2 คนรับหนังสือไป อีกครึ่งชั่วโมงพวกเขากลับมา เอาขนมปังมาให้เราเป็นของขวัญ พวกเขาขอโทษที่มีแค่ของเล็ก ๆ น้อย ๆ มาให้แทนคำขอบคุณ”
“ขอบคุณ! ขอบคุณจริง ๆ!”
นักสังคมสงเคราะห์ เจ้าหน้าที่รัฐบาลและเพื่อนบ้านเห็นคุณค่างานอาสาสมัครที่พยานฯทำ นักสังคมสงเคราะห์คนหนึ่งที่ดูแลผู้ลี้ภัยประมาณ 300 คนพูดด้วยความประทับใจว่า “ขอบคุณ! ขอบคุณจริง ๆ ที่ห่วงใยความเป็นอยู่ของคนต่างถิ่น” นักสังคมสงเคราะห์อีกคนที่อยู่ในค่ายผู้ลี้ภัยบอกพยานฯว่าการเอาสิ่งดี ๆ มาให้ผู้ลี้ภัยได้อ่านในภาษาของเขาเองเป็นเรื่องที่ดีมาก “เพราะตอนนี้ชีวิตของพวกเขาไม่มีอะไรเลยนอกจากอาหารวันละ 3 มื้อ”
แมเรียนกับสเตฟานสามีที่อยู่ประเทศออสเตรียบอกเหตุผลที่มาทำงานอาสาสมัครนี้กับตำรวจ 2 คนที่กำลังออกตรวจ ตำรวจขอบคุณพวกเขาและขอหนังสือไป 2 เล่ม แมเรียนเล่าว่า “ตำรวจชมเชยงานของเราหลายครั้ง”
ผู้หญิงคนหนึ่งในประเทศออสเตรียที่บริจาคสิ่งของให้ค่ายผู้ลี้ภัยเป็นประจำสังเกตว่าพยานฯพร้อมจะช่วยผู้ลี้ภัยเสมอไม่ว่าสภาพอากาศจะเป็นอย่างไร วันหนึ่งเธอบอกพยานฯว่า “ยังไงผู้ลี้ภัยก็ต้องการสิ่งของ แต่สิ่งที่จำเป็นที่สุดสำหรับพวกเขาก็คือความหวัง นั่นเป็นสิ่งที่พวกคุณให้กับคนเหล่านี้”