จดหมายเหตุของเรา

สถานีกระจายเสียงข่าวดี

เล่น

เย็นวันอาทิตย์ที่ 24 กุมภาพันธ์ 1924 สถานีวิทยุดับเบิลยูบีบีอาร์ของกลุ่มนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิล a ออกอากาศเป็นครั้งแรก ตอนนั้นการถ่ายทอดสัญญาณกระจายเสียงเป็นยังไง? มีใครฟังบ้าง? และพยานพระยะโฮวายังคงใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยนี้ยังไงเพื่อทำให้ผู้คนได้ยิน “ข่าวดีเรื่องรัฐบาลของพระเจ้าไปทั่วโลก”?—มัทธิว 24:14

ช่างเทคนิคนั่งอยู่ที่แผงควบคุมของสถานีดับเบิลยูบีบีอาร์

“ถ่ายทอดสัญญาณ”

การถ่ายทอดสัญญาณครั้งแรกนี้เริ่มตอนสองทุ่มครึ่งและใช้เวลา 2 ชั่วโมงโดยถ่ายทอดจากห้องส่งที่สร้างขึ้นใหม่บนเกาะสแตเทนในรัฐนิวยอร์ก มีพี่น้องราล์ฟ เลฟเลอร์เป็นหัวหน้าควบคุมการถ่ายทอดสัญญาณ เขาบอกว่าตอนนั้นทุกคนในห้องส่ง “ตื่นเต้นและประหม่ากันมาก” เขากังวลว่า “จะมีใครได้ยินช่องของเราไหม? ผมก็กดปุ่มเปิด แล้วถ่ายทอดสัญญาณออกไปพร้อมกับหวังว่าทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี”

การถ่ายทอดสัญญาณครั้งประวัติศาสตร์นี้มีพี่น้องวิกเตอร์ ชมิดท์ เป็นผู้ดำเนินรายการและเป็นผู้จัดการสถานี เขาเริ่มรายการโดยแนะนำนักดนตรีและนักร้องที่มีความสามารถซึ่งทุกคนเป็นนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิล หลังจากนั้นก็เริ่มต้นด้วยการเดี่ยวเปียโนดนตรีคลาสสิก ต่อมาพี่น้องโครา เวลแมนก็ร้องเพลงที่ชื่อ “เก้าสิบเก้า” ซึ่งมาจากตัวอย่างเปรียบเทียบของพระเยซูเรื่องแกะที่หลงหาย (ลูกา 15:4-7) แล้วก็มีการแสดงอื่น ๆ ด้วย ซึ่งหนึ่งในนั้นคือการร้องเพลงของเฟรเดอริก ดับเบิลยู. แฟรนซ์ เขาร้องเพลงชื่อ “ผู้สำนึกผิด” ซึ่งเป็นเพลงที่เล่าเรื่องลูกที่หลงหายหรือบุตรสุรุ่ยสุร่าย—ลูกา 15:11-25

กำหนดการของวันเปิดสถานีวิทยุดับเบิลยูบีบีอาร์

โจเซฟ เอฟ. รัทเทอร์ฟอร์ด ซึ่งเป็นผู้ที่นำหน้านักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลในตอนนั้นได้บรรยายว่าสถานีวิทยุนี้มีขึ้นเพื่อ “คนที่สนใจและอยากรู้เกี่ยวกับรัฐบาลของเมสสิยาห์” เขาบอกว่า “เนื่องจากพระเจ้าให้สติปัญญากับมนุษย์เพื่อประดิษฐ์คิดค้นวิทยุขึ้นมา เราเลยมั่นใจว่าพระองค์อยากให้เราใช้เทคโนโลยีนี้เพื่อช่วยผู้คนให้เห็นว่าคำพยากรณ์ที่ยิ่งใหญ่ของพระองค์ได้เกิดขึ้นจริงแล้ว”

“ได้ยินชัดทุกคำ”

หลายคนที่อยู่ทางตอนบนฝั่งตะวันออกของสหรัฐได้ฟังการออกอากาศครั้งแรกของสถานีนี้ ผู้ฟังคนหนึ่งที่อยู่ในเมืองมอร์ริสวิลล์ รัฐเวอร์มอนต์ ซึ่งอยู่ห่างออกไปมากกว่า 320 กิโลเมตรเขียนมาว่า “ผมอยากบอกว่าตอนที่ฟังวิทยุ . . . เสียงของพี่น้องรัทเทอร์ฟอร์ดชัดมาก . . . ผมได้ยินชัดทุกคำเลย” แม้แต่ผู้ฟังที่อยู่ในเมืองมอนติเซโล รัฐฟลอริดา ก็รับฟังสัญญาณนี้ได้ สถานีวิทยุนี้ประสบความสำเร็จอย่างมากและมีจดหมายขอบคุณส่งมามากมาย

โจเซฟ รัทเทอร์ฟอร์ด ยืนอยู่หน้าไมโครโฟนที่ห้องส่งดับเบิลยูบีบีอาร์ และวิกเตอร์ ชมิดท์เป็นผู้ดำเนินรายการ

สถานีวิทยุแห่งนี้ได้กระจายเสียงข่าวสารเรื่องรัฐบาลของพระเจ้าทางตอนบนฝั่งตะวันออกของสหรัฐนานถึง 33 ปี b ต่อมาสถานีวิทยุดับเบิลยูบีบีอาร์ได้เชื่อมต่อสัญญาณกับเครือข่ายสถานีวิทยุอื่น ๆ นี่ทำให้สามารถกระจายเสียงให้กับผู้ฟังหลายล้านคนในสหรัฐ แคนาดา และพื้นที่อื่น ๆ ที่อยู่ไกลออกไปได้ หนังสือประจำปีของพยานพระยะโฮวาปี 1975 รายงานว่า “ปี 1933 เป็นปีที่มีการส่งสัญญาณวิทยุไปถึงผู้คนมากที่สุด ซึ่งใช้สถานีวิทยุมากถึง 408 สถานีเพื่อกระจายข่าวสารไปยัง 6 ทวีป และยังมีการถ่ายทอดคำบรรยายเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิล 23,783 เรื่อง . . . ในช่วงนั้นมีหลายสถานีที่ถ่ายทอดสัญญาณของวอชเทาเวอร์ในเวลาเดียวกัน ดังนั้น ไม่ว่าจะหมุนคลื่นวิทยุไปช่องไหนก็จะเจอรายการนี้ นี่ทำให้หลายคนได้ฟังความจริงและนำคำยกย่องสรรเสริญมาสู่พระเจ้า”

การประกาศตามบ้านมาแทนสถานีวิทยุ

ตอนที่นักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลเริ่มใช้สถานีวิทยุดับเบิลยูบีบีอาร์ จำนวนผู้ประกาศในสหรัฐมีเฉลี่ยแค่ 1,064 คน และสถานีนี้ได้ช่วยคนกลุ่มเล็ก ๆ นี้กระจายข่าวดีไปถึงผู้คนได้มากขึ้น พอถึงปี 1957 ในสหรัฐก็มีผู้ประกาศเฉลี่ย 187,762 คนและทั่วโลกมียอดผู้ประกาศ 653,273 คน ไม่ใช่แค่นั้น เรายังได้รับการฝึกอบรมผ่านทางการประชุมประจำประชาคมด้วย นี่ทำให้พี่น้องทั้งชายและหญิงที่กระตือรือร้นมีความสามารถในงานประกาศตามบ้านและงานรับใช้รูปแบบอื่น ๆ มากขึ้น

การเปลี่ยนแปลงในแง่ดีแบบนี้ทำให้พี่น้องชายที่นำหน้าในตอนนั้นต้องคิดทบทวนเกี่ยวกับประโยชน์ของสถานีวิทยุเมื่อเทียบกับการประกาศตามบ้าน ผลเป็นยังไง? มีการตัดสินใจขายสถานีดับเบิลยูบีบีอาร์ซึ่งสมาคมวอชเทาเวอร์เป็นเจ้าของและเป็นผู้ดำเนินการ สถานีนี้ถูกขายวันที่ 15 เมษายน 1957 หนึ่งวันก่อนจะขาย มีการจัดรายการครั้งสุดท้ายเพื่ออำลาสถานี มีคนถามพี่น้องนาธาน เอช. นอร์ว่า ทำไมถึงขายสถานี? เขาบอกว่า จำนวนพยานพระยะโฮวาที่เพิ่มขึ้นเยอะในช่วงนี้เป็นผลจากการประกาศตามบ้าน “ถึงหลายคนจะรู้ความจริงเพราะได้ฟังสถานีวิทยุดับเบิลยูบีบีอาร์ แต่เมื่อเทียบดูจำนวนพยานฯ ที่เพิ่มขึ้นทั่วโลก เราเห็นว่าจำนวนพยานฯ ในเขตที่ได้ฟังสถานีวิทยุดับเบิลยูบีบีอาร์ ก็มีจำนวนเพิ่มขึ้นพอ ๆ กับเขตที่ไม่ได้ฟัง” พี่น้องจึงสรุปว่าการประกาศตามบ้านช่วยผู้ฟังได้ดีกว่าการกระจายเสียงผ่านทางวิทยุ แต่นี่ไม่ได้หมายความว่าเราจะเลิกใช้เทคโนโลยีเพื่อถ่ายทอดสัญญาณ หลายสิบปีต่อมา เราก็กลับมาถ่ายทอดสัญญาณอีก แต่เป็นรูปแบบใหม่

การถ่ายทอดสัญญาณในทุกวันนี้

วันที่ 6 ตุลาคม 2014 เราได้เห็นสิ่งที่น่าตื่นเต้นเกิดขึ้นในองค์การของพระยะโฮวา นั่นก็คือรายการโทรทัศน์ JW ซึ่งออกอากาศผ่านสัญญาณอินเทอร์เน็ต พยานพระยะโฮวาและคนอื่น ๆ สามารถชมรายการนี้ที่ออกอากาศทุกเดือนได้ทางเว็บบราวเซอร์ แอป JW Library อุปกรณ์ถ่ายทอดสัญญาณหรือจานดาวเทียม c แต่ในบางส่วนของโลก ประชาชนของพระยะโฮวาก็ยังใช้ประโยชน์จากทั้งวิทยุและโทรทัศน์

รายการโทรทัศน์ JW ออกอากาศครั้งแรกในเดือนตุลาคม 2014

ไม่กี่ปีมานี้ องค์การของพระยะโฮวาได้ใช้สถานีวิทยุและโทรทัศน์ของบริษัทข้างนอกเพื่อถ่ายทอดการประชุมประชาคมและการประชุมใหญ่ไปยังพื้นที่ที่ไม่มีอินเทอร์เน็ตหรือสัญญาณไม่ค่อยดี การถ่ายทอดนี้ทำให้คนที่ไม่ใช่พยานฯ และอีกหลายคนที่สนใจความจริงได้ฟังข่าวดี ตัวอย่างเช่น ในช่วงปี 2021 และ 2022 ผู้จัดการสถานีวิทยุบอกกับสำนักงานสาขาแอฟริกาตะวันออกของพยานพระยะโฮวาว่ามีคนที่ไม่ใช่พยานฯ หลายคนบอกว่าพวกเขาชอบการประชุมของเรา ผู้ฟังหลายคนในเคนยา ซูดานใต้ และแทนซาเนียถึงกับขอศึกษาคัมภีร์ไบเบิลด้วย

พยานพระยะโฮวาใช้วิธีประกาศตามบ้าน ประกาศโดยใช้รถเข็น และใช้เว็บไซต์ jw.org เพื่อทำให้ข่าวดีได้รับการประกาศไปทั่วโลก เว็บไซต์ของเราช่วยให้คนที่สนใจสามารถอ่านคัมภีร์ไบเบิลและหนังสือต่าง ๆ ที่อธิบายคัมภีร์ไบเบิลได้มากกว่า 1,080 ภาษาโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายเลย พวกเขายังได้คำตอบจากคัมภีร์ไบเบิลในเรื่องที่พวกเขาสงสัย และยังหาสถานที่ประชุมของพยานพระยะโฮวาได้ด้วย ความพยายามและการริเริ่มใช้วิธีใหม่ ๆ ของพยานพระยะโฮวาทำให้ข่าวดีเรื่องรัฐบาลของพระเจ้าได้รับการประกาศออกไปอย่างกว้างไกลกว่ายุคสมัยไหน ๆ ! ที่จริงเราสามารถบอกได้ว่าข่าวดีนี้ได้รับการประกาศไป “ทั่วโลก” แล้วเหมือนที่คัมภีร์ไบเบิลพยากรณ์ไว้—มัทธิว 24:14

a ปี 1931 กลุ่มนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลได้เปลี่ยนมาใช้ชื่อพยานพระยะโฮวา

b มีช่วงหนึ่งที่พยานพระยะโฮวามีสถานีวิทยุในประเทศอื่นด้วย เช่น ออสเตรเลียและแคนาดา

c ดูบทความ “ช่องดาวเทียม JW เข้าถึงผู้คนที่ไม่มีอินเทอร์เน็ต”