จดหมายเหตุของเรา
เป็นหนึ่งเดียวกันในประเทศที่แบ่งแยก
ตั้งแต่ปี 1948 จนถึงปี 1994 แอฟริกาใต้ปกครองแบบแบ่งแยกสีผิว a ตอนนั้นผู้คนจะทำไม่ดีกับคนที่มีเชื้อชาติต่างจากตัวเอง เคลลีที่ถูกจัดอยู่ในกลุ่ม “คนผิวสี” (มีเชื้อต่างชาติ) จำได้ว่า “แม้แต่คนที่ไม่ใช่คนผิวขาวก็ยังเหยียดกันเอง”
พยานพระยะโฮวาในแอฟริกาใต้มาจากภูมิหลังและเชื้อชาติที่แตกต่างกัน พวกเขารับมือกับการแบ่งแยกสีผิวยังไง? และเราได้เรียนอะไรจากเรื่องราวของพวกเขา?
รับมือกับอันตรายจากการแบ่งแยกสีผิว
ในแอฟริกาใต้ บางคนที่ต่อต้านการแบ่งแยกสีผิวได้มารวมกลุ่มกันเพื่อประท้วงต่อต้านรัฐบาล หลายคนที่ทำแบบนั้นถูกจับหรือไม่ก็ถูกฆ่า นี่ยิ่งทำให้คนที่ต่อต้านรัฐบาลตอบโต้โดยการใช้ความรุนแรงมากขึ้น แต่พยานพระยะโฮวาเชื่อฟังกฎหมาย พวกเขาไม่เข้าร่วมการประท้วงและไม่ต่อต้านรัฐบาล พวกเขาเลียนแบบคริสเตียนในศตวรรษแรกที่ “ยอมเชื่อฟังคนที่มีอำนาจปกครอง”—โรม 13:1, 2
มีหลายครั้งที่พยานพระยะโฮวาถูกกดดันในเรื่องความเป็นกลางและถูกบังคับให้เลือกข้าง แต่การเลือกข้างจะทำให้พวกเขามีส่วนสนับสนุนความขัดแย้งทางการเมืองที่รุนแรงหรืออาจต้องสู้กับพี่น้องร่วมความเชื่อของตัวเอง เช่น เตมซีเล่าว่า “การปฏิวัติที่เกิดขึ้นในช่วงปี 1976 ทำให้เด็กมัธยมปลายหลายคนถูกบังคับให้เข้าร่วมก่อจลาจล พวกหัวรุนแรงจะไปตามบ้านเพื่อบังคับให้เด็กคนอื่นๆเข้าร่วมกับพวกเขา คนที่ไม่ยอมเข้าร่วมก็อาจถูกเผาบ้านหรือถูกซ้อมจนตาย” ผู้นำฝ่ายต่อต้านคนหนึ่งบอกพยานฯที่ชื่อตีโอเฟลัสว่า “ถ้าเราชนะคนขาวเมื่อไหร่ เราจะมาจัดการแกแน่เพราะแกไม่ได้สู้เพื่อประเทศของเรา”
ประชุมด้วยกันในประเทศที่แบ่งแยก
ถึงแม้พี่น้องในแอฟริกาใต้ต้องลำบากเพราะการแบ่งแยกสีผิว แต่พวกเขาก็ประชุมเพื่อนมัสการพระเจ้าเป็นประจำ (ฮีบรู 10:24, 25) การแบ่งแยกสีผิวทำให้หลายคนยากจนมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ลำบากส่งผลให้บางประชาคมสร้างหอประชุมไม่ได้ b เอนเวอร์บอกว่า “เราเช่าสถานที่ที่มีสภาพแย่มากๆเพื่อใช้เป็นหอประชุมอยู่หลายปี ต่อมา พ่อผมเลยเสนอให้จัดการประชุมที่บ้านเราแทน พวกเราต้องจัดบ้านให้เป็นหอประชุมอาทิตย์ละ 2 ครั้ง บางครั้งมีคนมาประชุมที่บ้านเรามากกว่า 100 คน พอเลิกประชุม หลายครั้งเราก็แบ่งขนมให้ทุกคนกิน เรามีความสุขมากที่ได้ต้อนรับทุกคน”
พยานพระยะโฮวาทั้งผิวดำและผิวขาวมาประชุมร่วมกัน เมษายน 1950
การประชุมที่มีพี่น้องจากหลายเชื้อชาติ ที่สนามกีฬาแรนด์ โจฮันเนสเบิร์ก ปี 1980
พี่น้องเจอปัญหาจากการแบ่งแยกสีผิว แต่พวกเขาก็หาทางออกที่ฉลาดได้ เช่น ในจังหวัดลิมโปโป พี่น้องผิวขาวที่ต้องบรรยายในการประชุมหมวดในเขตคนผิวดำถูกปฏิเสธไม่ให้เข้าไปในเขตนั้น เขาเลยไปคุยกับคนผิวขาวที่เป็นเจ้าของฟาร์มที่อยู่ติดกับเขตของคนผิวดำและทำข้อตกลงกัน การประชุมหมวดครั้งนั้นเลยจัดขึ้นแบบที่ผู้ฟังอยู่ฝั่งหนึ่งและผู้บรรยายอยู่อีกฝั่งหนึ่งของรั้ว
ประกาศในเขตที่มีการแบ่งแยกสีผิว
ภายใต้การแบ่งแยกสีผิว คนที่มีเชื้อชาติต่างกันจะถูกแบ่งแยกให้อาศัยอยู่ในเขตของตัวเอง ดังนั้น ในเขตประกาศแต่ละเขตก็จะมีแต่คนเชื้อชาติเดียวกัน การแบ่งแยกสีผิวทำให้พยานฯต้องยืดหยุ่นเมื่อไปประกาศ เช่น พี่น้องมักจะเจอปัญหาเมื่อไปประกาศในเขตที่ไม่มีการมอบหมาย กริชที่ถูกจัดอยู่ในกลุ่มคนที่มีเชื้อสายอินเดียบอกว่า “หลายครั้งโรงแรมจะไม่ต้อนรับคนที่ไม่ใช่คนขาว พวกเราเลยต้องนอนในรถหรือใต้ต้นไม้ แล้วตอนเช้าก็จะไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำที่ปั๊มน้ำมัน บางครั้งห้องน้ำก็จะมีป้ายเขียนว่า ‘สำหรับคนผิวขาวเท่านั้น’ ถึงจะเป็นแบบนี้พี่น้องก็ยังสนับสนุนงานรับใช้และมีความสุขที่ได้ไปประกาศในเขตชนบทและได้เจอคนสนใจ”
กลุ่มพยานพระยะโฮวาจากหลายเชื้อชาติไปประกาศในเขตห่างไกลด้วยกัน ปี 1981
แม้จะเจอปัญหาเหล่านี้แต่คนของพระยะโฮวาก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ตอนที่มีการออกกฎหมายให้แบ่งแยกสีผิวในปี ค.ศ. 1948 แอฟริกาใต้มีผู้ประกาศ 4,831 คน แต่พอกฎหมายนี้ถูกยกเลิกในปี 1994 จำนวนผู้ประกาศเพิ่มขึ้นถึง 58,729 คนและเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในปี 2021 แอฟริกาใต้มียอดผู้ประกาศสูงสุดคือ 100,112 คน
ถึงรอบตัวจะมีแต่ความเกลียดชัง แต่ก็ยังรักกันและเป็นหนึ่งเดียว
ในช่วงการแบ่งแยกสีผิว พยานพระยะโฮวาในแอฟริกาใต้อาศัยอยู่ในประเทศที่ขึ้นชื่อว่าเข้มงวดเรื่องการใช้กฎหมายแบ่งแยกสีผิว ถึงจะเป็นแบบนั้นพวกเขาก็ยังมุ่งมั่นตั้งใจที่จะส่งเสริมความรักและความเป็นหนึ่งเดียวกันไม่ว่าคนนั้นจะมีเชื้อชาติอะไร พวกเขาทำแบบนี้โดยสอนและทำตามหลักการในคัมภีร์ไบเบิล (กิจการ 10:34, 35) ถึงรอบตัวจะมีแต่ความเกลียดชัง แต่พวกเขาก็ยังรักกันและเป็นหนึ่งเดียว—ยอห์น 13:34, 35
ในปี 1993 พยานพระยะโฮวาจัดการประชุมใหญ่ที่แอฟริกาใต้ซึ่งมีคนหลายเชื้อชาติมาประชุมร่วมกัน นักการเมืองที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งเห็นพยานฯที่เป็นคนแอฟริกาใต้ต้อนรับและกอดตัวแทนที่มาจากประเทศอื่นอย่างอบอุ่นตอนที่พวกเขามาถึงสนามบิน นักการเมืองคนนี้บอกว่า “ถ้าเราเป็นหนึ่งเดียวกันเหมือนพวกคุณ เราก็คงแก้ปัญหาได้นานแล้ว”
มิลตัน เฮนเชล จากสำนักงานใหญ่ของพยานพระยะโฮวา บรรยายที่การประชุมใหญ่ซึ่งมีพี่น้องจากหลายเชื้อชาติ ปี 1955
พี่น้องผิวขาวและผิวดำทำงานด้วยกันในสาขาแอฟริกาใต้ ปี 1986
โธมัส โคซามา (ซ้าย) กับอัลเฟรด สเตนเบิร์ก ที่เป็นพยานพระยะโฮวามานานถ่ายรูปด้วยกันที่การประชุมใหญ่ปี 1985
พยานพระยะโฮวาหลายเชื้อชาติช่วยกันเตรียมอาหารที่การประชุมใหญ่ปี 1985
พยานพระยะโฮวาจำนวนมากจากหลายเชื้อชาติประชุมร่วมกันที่สนามกีฬา FNB โจฮันเนสเบิร์ก ปี 2011
a การแบ่งแยกสีผิว คือ การปกครองที่บังคับให้มีการแบ่งแยกคนที่มีเชื้อชาติต่างกัน ภายใต้การปกครองนี้จะมีการตัดสินจากสีผิวหรือเชื้อชาติว่าคนๆนั้นจะได้รับการศึกษาถึงระดับไหน ทำงานอะไรได้บ้าง ต้องอาศัยอยู่ที่ไหน และจะแต่งงานกับใคร สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมดูบทความ “การแบ่งแยกสีผิวคืออะไร?” (ภาษาอังกฤษ) ในหนังสือประจำปี 2007 ของพยานพระยะโฮวา
b ตั้งแต่ปี 1999 เงินบริจาคที่ได้รับจากประชาคมต่างๆของพยานพระยะโฮวาทั่วโลก ถูกใช้เพื่อช่วยสร้างและปรับปรุงหอประชุมต่างๆในที่ที่มีความจำเป็น
เรื่องที่คุณอาจสนใจ
คัมภีร์ไบเบิลเปลี่ยนชีวิตคน
ฉันอยากต่อสู้กับความไม่ยุติธรรม
ราฟิก้าเข้าร่วมกับกลุ่มปฏิวัติเพื่อต่อสู้กับความไม่ยุติธรรม แต่ต่อมาเธอได้พบคำสัญญาในคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับสันติสุขและความยุติธรรมที่แท้จริงภายใต้การปกครองของรัฐบาลพระเจ้า
คัมภีร์ไบเบิลเปลี่ยนชีวิตคน
ความรักจะเอาชนะความเกลียดชังได้ไหม?
การเอาชนะอคติเป็นเรื่องยาก ให้เรามาดูว่าสองคนที่เป็นคนยิวและคนปาเลสไตน์เอาชนะอคติที่มีต่อกันได้ยังไง
