จากปก | เมื่อคนที่คุณรักตายจากไป
ผิดไหมที่จะโศกเศร้า?
คุณเคยเจ็บป่วยไหม? บางทีคุณอาจหายเร็วมากจนจำแทบไม่ได้ว่าช่วงที่ป่วยเป็นอย่างไร แต่ความโศกเศร้าไม่เหมือนกับความเจ็บป่วย ดร. อลัน วูลเฟลต์ เขียนไว้ในหนังสือการเยียวยาหัวใจของคนที่สูญเสียคู่ชีวิต (ภาษาอังกฤษ) ว่า “ไม่มีอะไรจะทำให้ ‘ลืม’ ความโศกเศร้าได้” แต่เขาก็เขียนอีกว่า “เวลาที่ผ่านไปกับกำลังใจที่ได้รับจากคนอื่นจะช่วยให้คลายความเศร้าได้”
ขอให้นึกถึงตัวอย่างของอับราฮัมผู้ชายที่เคยมีชีวิตอยู่เมื่อหลายพันปีก่อน ตอนที่ภรรยาของเขาตายจากไป คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “อับราฮัมร้องไห้เสียใจและไว้ทุกข์ให้ซาราห์” ดูเหมือนว่าอับราฮัมโศกเศร้าอยู่ระยะหนึ่งกว่าจะทำใจได้ * กรณีของยาโคบก็เหมือนกัน เขาถูกหลอกให้คิดว่าลูกชายที่ชื่อโยเซฟถูกสัตว์ร้ายฆ่าตาย เขาจึงร้องไห้คร่ำครวญอยู่ “หลายวัน” แต่ไม่มีใครสักคนในครอบครัวปลอบโยนเขาได้ หลายปีผ่านไป ความตายของโยเซฟก็ยังทำให้ยาโคบเศร้าใจอยู่ไม่หาย—ปฐมกาล 23:2; 37:34, 35; 42:36; 45:28
หลายคนในทุกวันนี้ที่โศกเศร้าเพราะการจากไปของคนที่เขารักและผูกพันก็รู้สึกแบบนั้นด้วย ขอให้เรามาดู 2 ตัวอย่างนี้
-
“โรเบิร์ตสามีของฉันเสียชีวิตวันที่ 9 กรกฎาคม 2008 เช้าวันที่เกิดอุบัติเหตุก็ไม่ได้มีอะไรแตกต่างจากวันอื่น ๆ เลย หลังจากกินอาหารเช้า ก่อนเขาออกจากบ้าน เราก็ทำเหมือนที่เคยทำ เราหอมแก้มกัน กอดกัน แล้วก็พูดว่า ‘รักคุณนะ’ หกปีผ่านไปใจฉันก็ยังเจ็บปวดไม่หาย และฉันไม่คิดว่าตัวเองจะลืมความสูญเสียครั้งนี้ได้ โรเบิร์ตตายจากฉันไปแล้ว”—เกล อายุ 60 ปี
-
“แม้ผมจะอยู่โดยไม่มีภรรยาที่แสนรักอยู่ด้วยนานกว่า 18 ปีแล้ว แต่ผมก็ยังคิดถึงเธอเสมอและเศร้าใจที่สูญเสียเธอไป พอผมเห็นธรรมชาติที่สวยงาม ผมก็คิดถึงเธอขึ้นมาทันที ผมอดคิดไม่ได้ว่า ถ้าเธอได้มาเห็นอย่างที่ผมเห็น เธอจะมีความสุขขนาดไหน”—เอเทียน อายุ 84 ปี
เห็นได้ชัดว่า เป็นเรื่องธรรมดาที่คนเราจะรู้สึกเจ็บปวดและยากที่จะลบความรู้สึกนั้นออกไปจากใจ และแต่ละคนก็แสดงความทุกข์โศกไม่เหมือนกัน ดังนั้น เราไม่ควรวิพากษ์วิจารณ์เมื่อเห็นคนที่สูญเสียแสดงความโศกเศร้าอย่างที่เราอาจคิดไม่ถึง ในขณะเดียวกัน เราก็ต้องระวังที่จะไม่ตำหนิตัวเองถ้าดูเหมือนว่าเราร้องไห้คร่ำครวญมากเกินไปเมื่อสูญเสียคนที่เรารัก แล้วเราจะทำอย่างไรถึงจะหายโศกเศร้าได้ล่ะ?
^ วรรค 4 อิสอัค ลูกชายของอับราฮัมก็โศกเศร้าอยู่หลายปี ในบทความ “จงเลียนแบบความเชื่อของเขา” ในฉบับนี้ เราจะได้เห็นว่า อิสอัคยังโศกเศร้าอยู่ทั้ง ๆ ที่ซาราห์แม่ของเขาตายจากไป 3 ปีแล้ว—ปฐมกาล 24:67