จากปก
เมื่อคนที่คุณรักตายจากไป
“พระเจ้ารู้ว่าอะไรดีที่สุด . . . อย่า . . . ร้องไห้ . . . เลยลูก”
หญิงสาวที่ชื่อบีบี้ได้ยินคนหนึ่งกระซิบข้างหูเธอด้วยคำพูดประโยคนี้ในงานศพของพ่อซึ่งเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์
บีบี้ผูกพันกับพ่อมาก พอได้ฟังคำพูดแบบนี้ซึ่งมาจากคนที่สนิทกับครอบครัวเธอ แม้เขาจะพูดด้วยเจตนาดี แต่กลับทำให้บีบี้รู้สึกเจ็บปวดใจมากกว่าที่จะเป็นการปลอบใจ เธอได้แต่พูดกับตัวเองว่า “ที่พ่อต้องตาย มันดีที่สุดแล้วเหรอ” ต่อมาเมื่อบีบี้เขียนหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ ข้อความที่เธอเขียนสะท้อนให้เห็นว่าเธอยังเศร้าใจไม่หาย แม้ว่าเหตุการณ์นั้นจะผ่านไปหลายปีแล้ว
ต่อมาบีบี้ได้เข้าใจว่า กว่าคนเราจะลืมความโศกเศร้าได้ก็ต้องใช้เวลา โดยเฉพาะกับคนที่ผูกพันกันอย่างมาก คัมภีร์ไบเบิลพูดไว้อย่างถูกต้องว่าความตายเป็น “ศัตรูตัวสุดท้าย” (1 โครินธ์ 15:26) ความตายเป็นสิ่งที่ไม่มีใครหยุดยั้งได้ และมักจะสร้างปัญหาให้ชีวิตโดยเฉพาะเมื่อเกิดขึ้นแบบที่ไม่ทันตั้งตัว ความตายไม่ต่างอะไรกับโจรที่พรากคนที่เรารักไป และไม่มีใครหนีความตายได้ ดังนั้น ไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราอาจรู้สึกมืดแปดด้าน เพราะไม่รู้ว่าจะรับมืออย่างไรกับการตายของคนที่เรารัก รวมทั้งผลกระทบที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น
บางทีคุณอาจสงสัยว่า ‘จะต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะทำใจได้? เราจะเอาชนะความรู้สึกแบบนั้นได้อย่างไร? ฉันจะปลอบใจคนที่สูญเสียคนที่เขารักได้อย่างไร? มีความหวังอะไรไหมสำหรับคนที่เรารักซึ่งตายจากไป?’
เรื่องที่คุณอาจสนใจ
หอสังเกตการณ์
ผิดไหมที่จะโศกเศร้า?
คุณจะต้องกังวลไหม ถ้าคนอื่นรู้สึกว่าคุณร้องไห้คร่ำครวญมากเกินไปเมื่อสูญเสียคนที่คุณรัก?
