ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

คำถามจากผู้อ่าน

คำถามจากผู้อ่าน

คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​ว่า​ต้อง​มี​พยาน​อย่าง​น้อย 2 คน​เพื่อ​ยืน​ยัน​เรื่อง​ใด​เรื่อง​หนึ่ง (กดว. 35:30; ฉธบ. 17:6; 19:15; มธ. 18:16; 1 ทธ. 5:19) แต่​กฎหมาย​ของ​โมเสส​บอก​ว่า ถ้า​ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​ข่มขืน​ผู้​หญิง​ที่​มี​คู่​หมั้น “ใน​ทุ่ง​นา” และ​เธอ​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ เธอ​จะ​ไม่​มี​ความ​ผิด​ฐาน​เล่น​ชู้​แต่​ผู้​ชาย​คน​นั้น​มี​ความ​ผิด ทำไม​เป็น​อย่าง​นั้น​ทั้ง ๆ ที่​ไม่​มี​พยาน​รู้​เห็น​เลย?

จุด​ประสงค์​ของ​กฎหมาย​ที่​อยู่​ใน​เฉลย​ธรรมบัญญัติ 22:25-27 ไม่​ใช่​เพื่อ​พิสูจน์​ว่า​ผู้​ชาย​คน​นั้น​ทำ​ผิด​หรือ​เปล่า เพราะ​เขา​ผิด​อยู่​แล้ว แต่​จุด​ประสงค์​ของ​กฎหมาย​นี้​มี​เพื่อ​บอก​ว่า​ผู้​หญิง​คน​นั้น​ไม่​มี​ความ​ผิด ให้​เรา​มา​ดู​ท้อง​เรื่อง​ด้วย​กัน

ใน​เฉลย​ธรรมบัญญัติ 22:23, 24 พูด​ถึง​ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​มี​เพศ​สัมพันธ์​กับ​ผู้​หญิง​ที่​มี​คู่​หมั้น​แล้ว “ใน​เมือง” การ​ทำ​อย่าง​นี้​ทำ​ให้​เขา​มี​ความ​ผิด​ฐาน​เล่นชู้​เพราะ​ผู้​หญิง​ที่​หมั้น​แล้ว​ถูก​มอง​ว่า​เป็น​คน​ที่​แต่งงาน​แล้ว แล้ว​ผู้​หญิง​คน​นั้น​ล่ะ​ผิด​ไหม? ถ้า​เธอ​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ คน​อื่น​ก็​จะ​ได้​ยิน​และ​คง​จะ​ช่วย​เธอ​ได้ แต่​เธอ “ไม่​ได้​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​ทั้ง ๆ ที่​อยู่​ใน​เมือง” ฉะนั้น​เธอ​จึง​เป็น​ชู้​กับ​เขา ทั้ง​สอง​คน​จึง​ถูก​ตัดสิน​ว่า​มี​ความ​ผิด

แต่​ใน​เฉลย​ธรรมบัญญัติ 22:25-27 พูด​ถึง​อีก​สถานการณ์​หนึ่ง​ที่​ผู้​หญิง​ถูก​ตัดสิน​แตกต่าง​ออก​ไป ที่​นั่น​บอก​ว่า “แต่​ถ้า​ผู้​ชาย​คน​นั้น​พบ​ผู้​หญิง​ที่​มี​คู่​หมั้น​นั้น​ใน​ทุ่ง​นา และ​ใช้​กำลัง​ข่มขืน​เธอ ผู้​ชาย​คน​นั้น​จะ​ต้อง​ถูก​ประหาร​ชีวิต​คน​เดียว อย่า​ทำ​อะไร​ผู้​หญิง เธอ​ไม่​ได้​ทำ​บาป​ที่​สม​ควร​ตาย คดี​นี้​เหมือน​คดี​ที่​คน​หนึ่ง​ทำ​ร้าย​อีก​คน​หนึ่ง​จน​ตาย เพราะ​เขา​พบ​เธอ​ใน​ทุ่ง​นา และ​ผู้​หญิง​ที่​มี​คู่​หมั้น​นั้น​ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​แล้ว แต่​ไม่​มี​ใคร​ช่วย​เธอ”

ใน​กรณี​นี้ ผู้​พิพากษา​ยก​ประโยชน์​ให้​ผู้​หญิง​คน​นั้น พวก​เขา​ถือ​ว่า เธอ “ร้อง​ขอ​ความ​ช่วยเหลือ​แล้ว แต่​ไม่​มี​ใคร​ช่วย​เธอ” ฉะนั้น​เธอ​จึง​ไม่​ได้​เล่นชู้ แต่​ผู้​ชาย​ถูก​ตัดสิน​ว่า​ทำ​ผิด​ฐาน​เล่นชู้​และ​ข่มขืน​เพราะ​เขา “ใช้​กำลัง​ข่มขืน” ผู้​หญิง​ที่​มี​คู่​หมั้น​แล้ว

ฉะนั้น ถึง​จุด​ประสงค์​ของ​กฎหมาย​นี้​จะ​มี​ไว้​เพื่อ​บอก​ว่า​ผู้​หญิง​คน​นั้น​ไม่​มี​ความ​ผิด แต่​เรื่อง​นี้​ก็​พูด​ถึง​ผู้​ชาย​คน​นี้​อย่าง​ถูก​ต้อง​ว่า​มี​ความ​ผิด​ฐาน​ข่มขืน​และ​เป็น​ชู้ เรา​มั่น​ใจ​ว่า​ผู้​พิพากษา​ได้ “สืบสวน​อย่าง​ละเอียด” และ​ได้​ตัดสิน​ตาม​มาตรฐาน​ของ​พระเจ้า​ซึ่ง​พระองค์​ได้​บอก​ไว้​อย่าง​ชัดเจน​หลาย​ครั้ง​แล้ว—ฉธบ. 13:14; 17:4; อพย. 20:14