คำถามจากผู้อ่าน
ดาวิดพูดเกินจริงไหมที่เขาเขียนในสดุดี 61:8 ว่าเขาจะสรรเสริญชื่อของพระเจ้า “ตลอดไป”?
ดาวิดไม่ได้พูดเกินจริง
ให้เราสังเกตสิ่งที่ดาวิดเขียนในสดุดี 61:8 และข้ออื่น ๆ ที่มีสำนวนคล้าย ๆ กัน เขาบอกว่า “ผมจะร้องเพลงสรรเสริญชื่อของพระองค์ตลอดไป และจะทำตามคำปฏิญาณของผมทุกวัน” “พระยะโฮวาพระเจ้าของผม ผมสรรเสริญพระองค์สุดหัวใจ ผมจะยกย่องชื่อของพระองค์ตลอดไป” “ผมจะสรรเสริญชื่อของพระองค์ตลอดไป”—สด. 86:12; 145:1, 2
ที่ดาวิดเขียนแบบนี้ไม่ได้หมายความว่าดาวิดคิดว่าเขาจะไม่ตาย เขารู้ว่ามนุษย์ทุกคนเป็นคนบาปและต้องตาย เขายอมรับว่าตัวเขาเองก็มีบาปด้วย (ปฐก. 3:3, 17-19; สด. 51:4, 5) เขารู้ว่าแม้แต่ผู้รับใช้ของพระเจ้าที่ซื่อสัตย์ก็ต้องตาย เช่น อับราฮัม อิสอัค กับยาโคบก็ตายไปแล้ว และเขาก็รู้ว่าในที่สุดเขาเองก็ต้องตายด้วย (สด. 37:25; 39:4) ฉะนั้น ที่เขาเขียนในสดุดี 61:8 ว่าเขาจะสรรเสริญพระเจ้าตลอดไปเป็นความตั้งใจของเขาว่าเขาอยากจะทำอย่างนั้นตลอดชีวิต—2 ซม. 7:12
บางครั้งดาวิดก็เขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ชีวิตของตัวเองด้วย เช่น เราเห็นได้จากหัวบทของสดุดีบท 18, 51 และ 52 นอกจากนั้น ในสดุดีบท 23 ดาวิดคงคิดถึงตอนที่เขาเคยเป็นคนเลี้ยงแกะ เขาก็เลยพูดถึงพระยะโฮวาว่าเป็นผู้เลี้ยงแกะที่เลี้ยงดูเขา ปกป้องเขา และทำให้เขาสดชื่น นี่ก็เลยทำให้เขาอยากจะรับใช้พระองค์ “ตลอดชีวิต”—สด. 23:6
เราต้องจำไว้ด้วยว่าพระยะโฮวาเป็นผู้ดลใจให้ดาวิดเขียนสิ่งที่มีอยู่ในคัมภีร์ไบเบิล และที่ดาวิดเขียนก็มีคำพยากรณ์หลายข้อด้วย เช่น ในสดุดีบท 110 ดาวิดพูดถึงตอนที่ผู้เป็นนายของเขาจะ “นั่งข้างขวามือ” ของพระเจ้าในสวรรค์ และได้รับอำนาจเพื่อ “ออกไปปราบปรามท่ามกลางศัตรู” และ “ตัดสินลงโทษชาติต่าง ๆ” เราเข้าใจว่าท่านผู้นั้นก็คือเมสสิยาห์ซึ่งเป็นลูกหลานของดาวิด เมสสิยาห์จะปกครองบนสวรรค์และจะ “เป็นปุโรหิตตลอดไป” (สด. 110:1-6) ต่อมาตอนที่พระเยซูอยู่บนโลก ท่านก็บอกว่าคำพยากรณ์ในสดุดีบท 110 หมายถึงตัวท่านเองและคำพยากรณ์นี้จะเกิดขึ้นจริงในอนาคต—มธ. 22:41-45
ดังนั้น เราเห็นว่าพระยะโฮวาดลใจให้ดาวิดเขียนเรื่องที่เกิดขึ้นในชีวิตของเขา และเขียนสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตด้วยตอนที่เขาจะถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นจากตายและจะได้สรรเสริญพระยะโฮวาตลอดไป นอกจากนั้น เรื่องนี้ยังช่วยให้เราเข้าใจสดุดี 37:10, 11, 29 ด้วย สิ่งที่พูดถึงในข้อเหล่านี้เป็นสิ่งที่ได้เกิดขึ้นแล้วในสมัยชาวอิสราเอลและจะเกิดขึ้นจริงทั่วโลกในอนาคตตอนที่พระยะโฮวาทำตามที่พระองค์สัญญาไว้ (ดูข้อ 8 ของบทความ “คุณจะได้อยู่กับผมในอุทยาน” ในเล่มนี้)
สดุดี 61:8 และข้ออื่นที่มีสำนวนคล้าย ๆ กันทำให้เราเห็นว่าดาวิดอยากจะยกย่องสรรเสริญพระยะโฮวาตลอดชีวิตของเขาจนกว่าเขาจะตาย และยังพูดถึงสิ่งที่ดาวิดจะทำในอนาคตตอนที่พระยะโฮวาจะปลุกเขาให้มีชีวิตอีก