ใน​คืน​สุด​ท้าย​ที่​พระ​เยซู​มี​ชีวิต​อยู่ ท่าน​สอน​พวก​อัครสาวก​ว่า​อย่า​ไป​อยาก​ได้​ตำแหน่ง​สูง​หรือ​มี​ชื่อเสียง ท่าน​บอก​พวก​เขา​ว่า “กษัตริย์​ใน​โลก​นี้​ชอบ​ทำ​ตัว​เป็น​นาย​เหนือ​ประชาชน และ​คน​ที่​มี​อำนาจ​เหนือ​คน​อื่น​ก็​อยาก​ให้​คน​มอง​เขา​ว่า​เป็น​ผู้​ทำ​ประโยชน์​เพื่อ​สังคม พวก​คุณ​ต้อง​ไม่​เป็น​อย่าง​นั้น”—ลูกา 22:25, 26

ใคร​คือ “ผู้​ทำ​ประโยชน์​เพื่อ​สังคม” ที่​พระ​เยซู​พูด​ถึง? ใน​ข้อ​ความ​จารึก​ตาม​ที่​ต่าง ๆ บน​เหรียญ และ​ใน​เอกสาร​โบราณ​ทำ​ให้​เรา​รู้​ว่า​ชาว​กรีก​และ​ชาว​โรมัน​มี​ธรรมเนียม​ที่​จะ​ยก​ตำแหน่ง​ยูเออร์เจเตส หรือ “ผู้​ทำ​ประโยชน์​เพื่อ​สังคม” ให้​กับ​คน​ที่​มี​ชื่อเสียง​และ​ผู้​ปกครอง​เพื่อ​ยกย่อง​คน​เหล่า​นั้น เพราะ​พวก​เขา​ทำ​สิ่ง​ดี ๆ บาง​อย่าง​ให้​สังคม

มี​กษัตริย์​หลาย​คน​ที่​ได้​ตำแหน่ง “ผู้​ทำ​ประโยชน์​เพื่อ​สังคม” กษัตริย์​อียิปต์​ที่​มี​ตำแหน่ง​นี้​คือ ปโตเลมี​ที่​สาม ยูเออร์เจเตส (ปกครอง​ประมาณ​ปี 247-222 ก่อน ค.ศ.) และ​ปโตเลมี​ที่​แปด ยูเออร์เจเตส​ที่​สอง (ปกครอง​ประมาณ​ปี 147-117 ก่อน ค.ศ.) ส่วน​ผู้​ปกครอง​ของ​โรม​ที่​มี​ตำแหน่ง​นี้​ก็​คือ​จูเลียส ซีซาร์ (ปกครอง​ปี 48-44 ก่อน ค.ศ.) เอากุสตุส (ปกครอง​ปี 31 ก่อน ค.ศ.–14 ค.ศ.) แม้​แต่​เฮโรด​มหาราช กษัตริย์​แคว้น​ยูเดีย​ก็​ได้​ตำแหน่ง​นี้​ด้วย ใน​กรณี​ของ​เฮโรด เขา​ได้​ตำแหน่ง​นี้​เพราะ​ใน​ช่วง​ที่​มี​การ​ขาด​แคลน​อาหาร เขา​นำ​เข้า​ข้าว​สาลี​จาก​ประเทศ​อื่น​มา​ให้​ผู้​คน​และ​แจก​จ่าย​เสื้อ​ผ้า​ให้​กับ​คน​ยาก​จน

ตาม​ที่​นัก​วิชาการ​ด้าน​คัมภีร์​ไบเบิล​ชาว​เยอรมัน​ที่​ชื่อ​อะดอล์ฟ ไดส์มานน์​บอก​ไว้ ตำแหน่ง​ผู้​ทำ​ประโยชน์​เพื่อ​สังคม​มี​การ​ใช้​กัน​แพร่​หลาย​มาก เขา​บอก​ว่า “การ​มอง​หา​ตำแหน่ง​นี้​ใน​คำ​จารึก​ต่าง ๆ มัน​ไม่​ยาก​เลย ใช้​เวลา​รวบ​รวม​แค่​ไม่​นาน​ก็​เจอ​เป็น​ร้อย”

ดัง​นั้น พระ​เยซู​หมาย​ความ​ว่า​อย่าง​ไร​เมื่อ​ท่าน​บอก​สาวก​ว่า “พวก​คุณ​ต้อง​ไม่​เป็น​อย่าง​นั้น”? พระ​เยซู​หมาย​ความ​ว่า​ท่าน​ไม่​อยาก​ให้​พวก​สาวก​มี​จิต​สาธารณะ​และ​ไม่​ต้อง​สนใจ​ว่า​คน​อื่น​จะ​เป็น​อย่าง​ไร​ไหม? ไม่​เลย ดู​เหมือน​ว่า​สิ่ง​ที่​พระ​เยซู​เป็น​ห่วง​ก็​คือ​เจตนา​ที่​อยู่​เบื้อง​หลัง​ความ​มี​ใจ​กว้าง​นี้

ใน​สมัย​พระ​เยซู คน​รวย​ชอบ​สร้าง​ชื่อเสียง​ให้​กับ​ตัว​เอง​โดย​เป็น​ผู้​สนับสนุน​การ​แสดง​และ​การ​แข่งขัน​ใน​สนาม​กีฬา สร้าง​สวน​สาธารณะ​และ​ศาสนสถาน หรือ​สนับสนุน​กิจกรรม​ทำนอง​นั้น แต่​จุด​ประสงค์​ที่​พวก​เขา​ทำ​แบบ​นั้น​ก็​เพื่อ​จะ​ให้​คน​อื่น​ยกย่อง​สรรเสริญ สร้าง​ชื่อเสียง​ให้​ตัว​เอง หรือ​เพื่อ​ประชาชน​จะ​ได้​ลง​คะแนน​เสียง​ให้​พวก​เขา แหล่ง​อ้างอิง​หนึ่ง​บอก​ว่า “แม้​ผู้​บริจาค​บาง​คน​อาจ​เป็น​ตัว​อย่าง​ที่​ดี​ใน​เรื่อง​การ​มี​น้ำใจ​เอื้อเฟื้อ​จริง ๆ แต่​ผู้​บริจาค​ส่วน​ใหญ่​ทำ​แบบ​นั้น​เพราะ​หวัง​ผล​ทาง​การ​เมือง” ความ​คิด​ที่​ทะเยอทะยาน​และ​เห็น​แก่​ตัว​แบบ​นั้น​แหละ​ที่​พระ​เยซู​เตือน​พวก​สาวก

หลาย​ปี​ต่อ​มา อัครสาวก​เปาโล​ก็​เน้น​ความ​จริง​สำคัญ​นี้​เกี่ยว​กับ​การ​ให้​ด้วย​เจตนา​ที่​ถูก​ต้อง เขา​เขียน​ถึง​เพื่อน​ร่วม​ความ​เชื่อ​ใน​เมือง​โครินธ์​ว่า “ให้​แต่​ละ​คน​ทำ​ตาม​ที่​ตั้งใจ​ไว้ ไม่​ใช่​ฝืน​ใจ​ทำ​หรือ​ทำ​อย่าง​เสีย​ไม่​ได้ เพราะ​พระเจ้า​รัก​คน​ที่​มี​ความ​สุข​กับ​การ​ให้”—2 โครินธ์ 9:7