จดหมายเหตุของเรา

เสียงจากรถกระจายเสียงที่ดังไปถึงผู้คนหลายล้านคน

เล่น

“ในบราซิล มีรถกระจายเสียงอยู่คันเดียวสำหรับงานรับใช้ผู้เป็นนาย ผู้คนหลายล้านคนรู้จักรถคันนั้นว่าเป็น ‘รถกระจายเสียงว็อชเทาเวอร์’”—นะธันเยล อา. ยูลล์ ปี 1938

ในช่วงต้นทศวรรษ 1930 งานประกาศในบราซิลไม่ค่อยก้าวหน้า แต่ในปี 1935 นะธันเยลและโมด ยูลล์ซึ่งเป็นไพโอเนียร์เขียนจดหมายถึงโจเซฟ เอฟ. รัทเทอร์ฟอร์ดที่นำหน้างานประกาศในตอนนั้น พวกเขามีน้ำใจอาสาสมัคร ในจดหมายพวกเขาเขียนว่า “เรายินดีไปรับใช้ที่ไหนก็ได้”

นะธันเยลเกษียณจากงานวิศวกรโยธาที่เขาทำอยู่ ตอนนั้นเขาอายุ 62 ปี นะธันเยลเคยรับใช้เป็นผู้อำนวยการรับใช้ของประชาคมในซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา ที่นั่น เขาได้จัดระเบียบงานประกาศและใช้เครื่องมือต่าง ๆ เพื่อกระจายเสียงในการประกาศข่าวดี พอย้ายมาบราซิล นะธันเยลทำงานเป็นผู้รับใช้สาขา ประสบการณ์ที่เขามี และความเต็มใจในการรับใช้ของเขาช่วยให้งานในบราซิลก้าวหน้ามากขึ้น บราซิลเป็นเขตใหญ่โตที่มีผู้คนพูดกันหลายภาษา

ในปี 1936 นะธันเยลและโมดมาถึงบราซิลพร้อมกับอันตอนโย เป. อันดราเด เพื่อนไพโอเนียร์ที่เป็นล่ามแปลภาษาของเขา พวกเขาเดินทางมาพร้อมกับตู้สินค้าที่มีค่า ในตู้นั้นมีทั้งรถกระจายเสียงและเครื่องเล่นแผ่นเสียง 35 เครื่อง บราซิลเป็นประเทศที่ใหญ่อันดับ 5 ของโลก แต่ในตอนนั้นมีผู้ประกาศอยู่แค่ประมาณ 60 คน ถึงอย่างนั้น วิธีประกาศแบบใหม่ก็ช่วยพวกเขาให้เข้าถึงผู้คนเป็นล้าน ๆ ในเวลาไม่กี่ปี

เมื่อนะธันเยลและโมดมาบราซิลได้หนึ่งเดือน สำนักงานสาขาก็เตรียมจัดการประกาศช่วงที่มีการประชุมใหญ่ *ขึ้นเป็นครั้งแรกที่เมืองเซาเปาลู พี่น้องโมดขับรถกระจายเสียงไปทั่วเพื่อโฆษณาคำบรรยายสาธารณะ ซึ่งทำให้มีผู้มาฟังคำบรรยายถึง 110 คน! รายการต่าง ๆ ในการประชุมช่วยให้พี่น้องมีกำลังใจและอยากจะรับใช้มากขึ้น พี่น้องได้รู้วิธีประกาศโดยใช้สิ่งพิมพ์ต่าง ๆ บัตรให้คำพยาน และแผ่นเสียงภาษาอังกฤษ เยอรมัน ฮังการี โปแลนด์ สเปน และภาษาโปรตุเกสด้วย

รถกระจายเสียงช่วยผู้คนหลายล้านคนในบราซิลให้ได้ยินข่าวดี

ในปี 1937 มีการจัดการประกาศช่วงที่มีการประชุมใหญ่ 3 แห่งที่เมืองเซาเปาลู เมืองรีโอเดจาเนโร และเมืองคูริติบา ซึ่งกระตุ้นพี่น้องให้ทำงานประกาศมากขึ้น พี่น้องที่เข้าร่วมประชุมไปประกาศตามบ้านพร้อมกับรถกระจายเสียง โฮเซ แมกล็อฟสกีพี่น้องหนุ่มคนหนึ่งเขียนว่า “เราวางสิ่งพิมพ์บนโต๊ะ และเปิดเสียงข่าวดีจากรถกระจายเสียง พอมีคนออกมาดู เราก็ประกาศกับพวกเขา”

มีการรับบัพติศมาในแม่น้ำที่มีคนอาบแดดอยู่แถวนั้นด้วย นี่เป็นโอกาสดีจริง ๆ ที่พวกเขาจะได้ยินข่าวดีจากรถกระจายเสียง คำบรรยายบัพติศมาของพี่น้องรัทเทอร์ฟอร์ดดังลั่นจากเครื่องขยายเสียง คนที่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก็มาอยู่รอบ ๆ รถเพื่อฟังคำบรรยายที่แปลเป็นภาษาโปรตุเกส หลังจากนั้นผู้ที่จะรับบัพติศมาก็จุ่มตัวโดยมีเสียงเพลงราชอาณาจักรภาษาโปแลนด์คลอตามไปด้วย พี่น้องร้องเพลงไปพร้อมกันในหลายภาษา หนังสือประจำปี 1938 รายงานว่า “นั่นทำให้นึกถึงวันเพ็นเทคอสต์ที่แต่ละคนเข้าใจข่าวดีในภาษาของตัวเอง”

หลังจากการประชุมครั้งนั้น ไม่ว่าจะแดดจ้าหรือฝนตก ทุกวันอาทิตย์ผู้คนจะได้ฟังคำบรรยายเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลจากรถกระจายเสียง ทั้งตามสวนสาธารณะ เขตที่อยู่อาศัย ทั้งโรงงานในเมืองเซาเปาลูและเมืองใกล้ ๆ นอกจากนั้น รถกระจายเสียงจะเปิดคำบรรยายให้ผู้ที่อยู่ในนิคมโรคเรื้อน 3,000 คนได้ฟังทุกเดือน นิคมนี้ห่างจากเมืองเซาเปาลูไปทางตะวันตกเฉียงเหนือ 97 กิโลเมตร ต่อมามีการตั้งประชาคมที่ก้าวหน้าอย่างดีในนิคมแห่งนี้ ถึงแม้พี่น้องของเราจะเป็นโรคร้ายที่แสนเจ็บปวด แต่พวกเขาก็ยังได้รับอนุญาตให้ไปประกาศในนิคมอีกแห่งหนึ่งเพื่อปลอบโยนคนโรคเรื้อนที่นั่นด้วยข่าวดีจากคัมภีร์ไบเบิล

ในที่สุดแผ่นเสียงข่าวดีภาษาโปรตุเกสก็ส่งมาถึงตอนปลายปี 1938 มีการขับรถกระจายเสียงไปตามสุสานหลายแห่งใน “วันภาวนาอุทิศแด่ผู้ล่วงลับ” ให้ผู้คนได้ฟังคำบรรยายเรื่อง “คนตายอยู่ที่ไหน?” เรื่อง “พระยะโฮวา” และเรื่อง “ความร่ำรวย” คำบรรยายเหล่านี้ได้ปลอบโยนคนที่โศกเศร้ามากกว่า 40,000 คน

พวกบาทหลวงไม่พอใจที่พี่น้องประกาศความจริงในคัมภีร์ไบเบิลอย่างกล้าหาญแบบนี้ พวกเขามักกดดันให้เจ้าหน้าที่มาสั่งให้เราปิดเสียง ภรรยาพี่น้องยูลล์เล่าถึงเหตุการณ์หนึ่งว่า มีบาทหลวงแถวนั้นยุยงให้คนมาก่อกวนและล้อมรถกระจายเสียง แต่พอนายกเทศมนตรีกับพวกตำรวจมาถึง พวกเขากลับอยู่ฟังคำบรรยายจนจบ และนายกเทศมนตรีก็ยังรับหนังสือไปอ่านด้วย วันนั้นก็เลยไม่มีความวุ่นวายเกิดขึ้น หนังสือประจำปี 1940 รายงานว่า ถึงจะมีการต่อต้านอย่างนั้น ก็มีการประกาศว่าปี 1939 เป็น “เวลาที่ดีที่สุดในการรับใช้ผู้ปกครององค์ใหญ่ยิ่งและประกาศชื่อของพระองค์” ในประเทศบราซิล

การมาของ “รถกระจายเสียงว็อชเทาเวอร์” เป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญของงานประกาศในบราซิล รถคันนี้เป็นช่องทางหลักในการทำให้ข่าวราชอาณาจักรไปถึงผู้คนนับล้าน แม้จะขายรถคันนี้ไปแล้วในปี 1941 แต่พยานพระยะโฮวากลุ่มใหญ่ก็ยังคงประกาศข่าวดีกับคนที่รักความจริงในเขตงานอันแสนกว้างใหญ่ของบราซิล—จดหมายเหตุของเราในบราซิล

^ วรรค 7 ช่วงการประชุมใหญ่ในตอนนั้น มีเวลาให้พี่น้องที่เข้าร่วมการประชุมออกไปประกาศด้วย