เช้า​วัน​ศุกร์​เดือน​กันยายน​ปี 1922 อากาศ​เริ่ม​ร้อน​ขึ้น​เรื่อย ๆ มี​คน​ประมาณ 8,000 คน​อยู่​เต็ม​ห้อง​ประชุม​ใหญ่ ประธาน​การ​ประชุม​ประกาศ​ว่า​ต่อ​ไป​นี้​จะ​เป็น​ส่วน​สำคัญ ถ้า​ใคร​อยาก​จะ​ออก​ก็​ออก​ไป​ได้ แต่​ไม่​อนุญาต​ให้​กลับ​เข้า​มา​อีก

การ​ประชุม​เริ่ม​ต้น​ด้วย​ส่วน​ที่​ชื่อ​ว่า “การ​สรรเสริญ” ซึ่ง​มี​การ​ร้อง​เพลง​หลาย​เพลง จาก​นั้น โจเซฟ เอฟ. รัทเทอร์ฟอร์ด​ก็​เดิน​มา​ที่​โต๊ะ​บรรยาย ผู้​ฟัง​ส่วน​ใหญ่​ที่​นั่ง​อยู่​พา​กัน​สงสัย​และ​อยาก​รู้​ว่า​จะ​เกิด​อะไร​ขึ้น มี​ไม่​กี่​คน​ที่​เดิน​ไป​เดิน​มา​เพราะ​รู้สึก​ร้อน ประธาน​บอก​ให้​พวก​เขา​นั่ง แล้ว​คำ​บรรยาย​ก็​เริ่ม จะ​มี​ใคร​สังเกต​ไหม​ว่า​มี​ผ้า​ม้วน​ใหญ่​ห้อย​อยู่​เหนือ​หัว​พวก​เขา?

พี่​น้อง​รัทเทอร์ฟอร์ด​บรรยาย​เรื่อง “รัฐบาล​สวรรค์​มา​ใกล้​แล้ว” เขา​บรรยาย​ประมาณ​หนึ่ง​ชั่วโมง​ครึ่ง​ด้วย​เสียง​ที่​ดัง​ก้อง​ไป​ทั่ว​ทั้ง​ห้อง​ประชุม เขา​อธิบาย​ว่า​พวก​ผู้​พยากรณ์​ใน​สมัย​โบราณ​บอก​อย่าง​กล้า​หาญ​ว่า​รัฐบาล​ของ​พระเจ้า​จะ​มา พอ​ถึง​ช่วง​สำคัญ​ของ​คำ​บรรยาย พี่​น้อง​รัทเทอร์ฟอร์ด​ก็​ถาม​ว่า “พวก​คุณ​เชื่อ​ไหม​ว่า​กษัตริย์​องค์​ยิ่ง​ใหญ่​เริ่ม​ปกครอง​แล้ว?” ผู้​ฟัง​ตอบ​เสียง​ดัง​ว่า “เชื่อ!”

แล้ว​พี่​น้อง​รัทเทอร์ฟอร์ด​ก็​พูด​ด้วย​เสียง​ที่​ดัง​ก้อง​ว่า “ถ้า​อย่าง​นั้น พวก​คุณ​ซึ่ง​เป็น​ลูก​ของ​พระเจ้า​องค์​สูง​สุด ขอ​ให้​พวก​คุณ​กลับ​ไป​ที่​เขต​งาน พวก​คุณ​รู้​ไหม​ว่า​กษัตริย์​ของ​เรา​ปกครอง​แล้ว! พวก​คุณ​เป็น​ตัว​แทน​ของ​ท่าน ดัง​นั้น พวก​คุณ​ต้อง​ไป​โฆษณา โฆษณา โฆษณา”

ทันใด​นั้น ม้วน​ผ้า​ที่​อยู่​เหนือ​หัว​ผู้​ฟัง​ก็​คลี่​ออก​มา​อย่าง​สวย​งาม ใน​นั้น​เขียน​ว่า “โฆษณา​กษัตริย์​และ​รัฐบาล”

เรย์ บอปป์​จำ​ได้​ว่า “ผู้​ฟัง​ตะลึง​อ้า​ปาก​ค้าง​ไป​ตาม ๆ กัน” แอนนา การ์ดเนอร์​เล่า​ว่า “ผู้​ฟัง​ปรบ​มือ​ดัง​สนั่น​จน​คาน​หลังคา​สะเทือน” เฟรด ทา​วา​รอส​บอก​ว่า “ทุก​คน​ที่​ฟัง​ถึง​กับ​ลุก​ขึ้น​ยืน​พร้อม​กัน” ส่วน​อี​แวน​เจล​โลส สคอฟฟาส​บอก​ว่า “มัน​เหมือน​กับ​มี​พลัง​บาง​อย่าง​ฉุด​เรา​ขึ้น​จาก​ที่​นั่ง​พร้อม​กัน พวก​เรา​ยืน​ขึ้น​แล้ว​ก็​กลั้น​น้ำตา​ไว้​ไม่​อยู่”

หลาย​คน​ใน​การ​ประชุม​ใหญ่​ครั้ง​นั้น​ออก​ไป​ประกาศ​ข่าว​ดี​เรื่อง​รัฐบาล​ของ​พระเจ้า​อยู่​แล้ว แต่​ตอน​นี้​พวก​เขา​รู้สึก​กระตือรือร้น​มาก​ขึ้น​เพราะ​มี​เป้าหมาย​ใหม่​ใน​การ​ประกาศ เอเธล เบเนคอฟ​เล่า​ว่า​ตั้ง​แต่​การ​ประชุม​ครั้ง​นั้น พวก​นัก​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​ไป​ประกาศ “อย่าง​กระตือรือร้น​ด้วย​ความ​รัก​เต็ม​หัวใจ​แบบ​ที่​ไม่​เคย​เป็น​มา​ก่อน” โอ​เดส​ซา ทัค ซึ่ง​ใน​ตอน​นั้น​อายุ 18 เล่า​ว่า หลัง​จบ​การ​ประชุม​ครั้ง​นั้น​เธอ​ตั้งใจ​ที่​จะ​ตอบรับ​คำ​เชิญ​ที่​ว่า “ใคร​จะ​ไป?” เธอ​เล่า​ว่า “ฉัน​ไม่​รู้​ว่า​จะ​ต้อง​ไป​ประกาศ​ที่​ไหน ประกาศ​ยัง​ไง หรือ​ประกาศ​เรื่อง​อะไร แต่​สิ่ง​หนึ่ง​ที่​รู้​คือ​ฉัน​อยาก​เป็น​เหมือน​อิสยาห์​ที่​บอก​ว่า ‘ผม​เอง​ครับ ส่ง​ผม​ไป​เถอะ’” (อสย. 6:8) ราล์ฟ เลฟเลอร์​บอก​ว่า “วัน​นั้น​เป็น​จุด​เริ่ม​ต้น​จริง ๆ ของ​การ​รณรงค์​โฆษณา​เรื่อง​รัฐบาล​ของ​พระเจ้า​ซึ่ง​ตอน​นี้​กำลัง​ทำ​อยู่​ทั่ว​โลก”

เห็น​ได้​ชัด​ว่า​การ​ประชุม​ใหญ่​ปี 1922 ที่​เมือง​ซีดาร์พอยต์ รัฐ​โอไฮโอ​เป็น​เหตุ​การณ์​ครั้ง​สำคัญ​ใน​ประวัติศาสตร์​ของ​ องค์การ​ของ​พระเจ้า จอร์จ แกงกัส​บอก​ว่า “การ​ประชุม​ใหญ่​ครั้ง​นั้น​ทำ​ให้​ผม​ตั้งใจ​ว่า​จะ​ไม่​ขาด​การ​ประชุม​ใหญ่​แม้​แต่​ครั้ง​เดียว” และ​เท่า​ที่​เขา​จำ​ได้​เขา​ก็​ไม่​เคย​พลาด​การ​ประชุม​เลย จูเลีย วิลคอกซ์​เขียน​ว่า “พอ​ฉัน​ได้​อ่าน​บทความ​ที่​พูด​ถึง​การ​ประชุม​ที่​ซีดาร์พอยต์​ปี 1922 ที​ไร ฉัน​ก็​ยัง​รู้สึก​ตื่นเต้น​เสมอ และ​ทุก​ครั้ง​ฉัน​อยาก​บอก​ว่า ‘ขอบคุณ​พระ​ยะโฮวา​จริง ๆ ที่​ให้​ฉัน​ได้​อยู่​ที่​นั่น’”

เรา​ก็​เหมือน​กัน เรา​คง​ประทับใจ​การ​ประชุม​ใหญ่​บาง​ปี​เป็น​พิเศษ​ซึ่ง​ทำ​ให้​เรา​รู้สึก​อยาก​รับใช้​พระเจ้า​องค์​ยิ่ง​ใหญ่​และ​กษัตริย์​ของ​พระองค์​อย่าง​กระตือรือร้น​ด้วย​ความ​รัก​เต็ม​หัวใจ เรา​คง​จำ​การ​ประชุม​ครั้ง​นั้น​ได้​อย่าง​แม่นยำ และ​เมื่อ​เรา​คิด​ถึง​เหตุ​การณ์​นั้น​ที​ไร เรา​ก็​อยาก​จะ​บอก​เหมือน​กัน​ว่า “ขอบคุณ​พระ​ยะโฮวา​จริง ๆ ที่​ให้​ฉัน​ได้​อยู่​ที่​นั่น”