ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล
คริสเตียนควรใช้บรรดาศักดิ์ทางศาสนาไหม?
มีการพูดกันมากถึงความขาดแคลนนักเทศน์นักบวชในคริสต์ศาสนจักรทุกวันนี้ แต่ก็ไม่ค่อยจะมีการขาดแคลนบรรดาศักดิ์ทางศาสนาในท่ามกลางพวกเขา. บรรดาศักดิ์บางอย่างเป็นแบบธรรมดาๆ อย่างอื่นก็เป็นแบบโอ้อวด. นี่เป็นบางตัวอย่าง:
-
นักเทศน์นักบวช: “บาทหลวง”, “ศาสนาจารย์” (reverend).
-
บิชอปแองกลิกัน: “สังฆราช”, “มุขนายก.”
-
บิชอปโรมันคาทอลิก (ในอิตาลี): “พระคุณเจ้า”, “มองซินเยอร์.”
-
คาร์ดินัล: “ฯพณฯ.”
-
สันตะปาปา: “พระบิดาผู้บริสุทธิ์ยิ่ง.”
บรรดาศักดิ์ “ศาสนาจารย์” (บาทหลวง) และ “บิชอป” เคยใช้กันมานานจนฟังดูไม่ขัดหูสมาชิกคริสต์จักรส่วนใหญ่. แต่บรรดาศักดิ์เช่นนั้นคัมภีร์ไบเบิลอนุญาตให้ใช้ไหม?
“บาทหลวง (ศาสนาจารย์),” “บิชอป,” และ “คาร์ดินัล”
ในคัมภีร์ไบเบิลฉบับแปล คิงส์เจมส์ คำ “ที่นับถืออย่างยิ่ง” (reverend) มีอยู่เพียงครั้งเดียว ที่พระธรรมบทเพลงสรรเสริญ 111:9 ซึ่งกล่าวว่า “พระนามของพระองค์ก็บริสุทธิ์และเป็นที่นับถืออย่างยิ่ง (reverend).” พระนามของผู้ใด? ข้อต่อไปของฉบับแปลนี้กล่าวว่า “ความเกรงกลัวองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นจุดเริ่มต้นของสติปัญญา.” (บทเพลงสรรเสริญ 111:10) ในฉบับแปลของคาทอลิกฉบับหนึ่ง สองวรรคนี้อ่านว่า “พระนามของพระองค์บริสุทธิ์และน่ายำเกรง. รากแห่งสติปัญญาคือความเกรงกลัวยาห์เวห์ [พระยะโฮวา].” (เดอะ นิว เจรูซาเลม ไบเบิล) ฉะนั้น สอดคล้องกับพระคำของพระเจ้า ความเกรงกลัวพระเจ้า หรือความนับถือยำเกรงเช่นนั้น เป็นของพระยะโฮวาผู้ทรงฤทธานุภาพทุกประการแต่ผู้เดียวโดยเฉพาะ. ถ้าเช่นนั้น เป็นการถูกต้องหรือที่จะให้สิ่งนั้นแก่มนุษย์?
เปาโลเขียนถึงติโมเธียวว่า “ถ้าผู้ใดปรารถนาหน้าที่บิชอป (เจ้าอธิการ) ผู้นั้นก็ปรารถนาการงานที่ดี.” (1 ติโมเธียว 3:1, คิงเจมส์) แต่ตามฉบับแปล เดอะ นิว เจรูซาเลม ไบเบิล ข้อนั้นอ่านว่า “ที่ต้องการจะเป็นผู้ปกครองผู้เป็นประธานนั้นก็เป็นการปรารถนางานที่มีเกียรติ.” คริสเตียนสมัยแรกที่มีหน้าที่รับผิดชอบได้รับการกล่าวถึงฐานะเป็น “ผู้ปกครอง” และ “ผู้ดูแล.” คำเหล่านั้นถูกใช้นำหน้าชื่อเพื่อเป็นบรรดาศักดิ์ไหม? เปล่า. คนเหล่านั้นไม่เคยถูกเรียกว่า “บิชอปเปโตร” หรือ “ผู้ปกครองยาโกโบ.” นั่นคือเหตุที่ชายคริสเตียนผู้อาวุโสในท่ามกลางพยานพระยะโฮวาซึ่งทำงานรับใช้ประชาคมในฐานะผู้ปกครองไม่เอาคำ “ผู้ปกครอง” มาใช้เป็นบรรดาศักดิ์. คำ “ผู้ปกครอง” และ “ผู้ดูแล” (บิชอป) ใช้กับคนเหล่านั้นที่อยู่ในฐานะหน้าที่และความรับผิดชอบ. คำเหล่านั้นยังบ่งบอกถึงคุณวุฒิของชายซึ่งได้รับการแต่งตั้งและการงานที่เขาทำด้วย.
บรรดาศักดิ์ “คาร์ดินัล” ล่ะเป็นอย่างไร? คำนี้มีอยู่ในคัมภีร์ไบเบิลไหม? ไม่. คำนี้ไม่มีอยู่ในฉบับแปลใดๆเลย. ที่จริง คริสต์จักรโรมันคาทอลิกยอมรับว่าบรรดาศักดิ์นี้ไม่เป็นไปตามหลักคัมภีร์ไบเบิล. สารานุกรม คาทอลิก เล่มใหม่อธิบายว่า “คำนี้ได้มาจากคำลาติน คาร์โด ซึ่ง
หมายความว่า ‘บานพับ’ และตามถ้อยคำของสันตะปาปายูจีนที่สี่มีว่า ‘เช่นเดียวกับที่ประตูบ้านพึ่งพิงบานพับฉันใด เขตปกครองที่อยู่ในอำนาจของสันตะปาปาอันหมายถึงประตูแห่งคริสต์จักรทั้งสิ้นก็ขึ้นอยู่กับสภาราชาคณะ (คาร์ดินัล) ซึ่งให้การรองรับและค้ำจุนฉันนั้น.’” หนังสืออ้างอิงนี้ยังแจ้งให้เราทราบด้วยว่า “เหล่าคาร์ดินัลชื่นชมกับสิทธิพิเศษที่ได้รับการเรียกโดยตรงว่า ‘ฯพณฯ.’” นอกจากนั้น สถานะของเขายังอนุญาตให้เขาสวมเสื้อคลุมแดงและหมวกแดงด้วย. เหล่าอัครสาวกมี ‘สิทธิพิเศษ’ เช่นนั้นไหม? คัมภีร์ไบเบิลตอบว่าไม่มี.“สังฆราช (มุขนายก),” “มองซินเยอร์,” และ “คุณพ่อ”
สมาชิกของคณะนักบวชควรถูกเรียกว่าสังฆราช (มุขนายก) ไหม? บิชอปแองกลิกันถูกเรียกว่า “สังฆราช.” บาทหลวงชั้นพิเศษของคาทอลิกมักถูกเรียกว่า “มองซินเยอร์” ซึ่งหมายถึง “พระคุณเจ้า.” ในบางประเทศ พวกนักเทศน์ของคริสต์จักรดัตช์รีฟอร์มถูกเรียกว่าดูมินี บรรดาศักดิ์นี้ได้มาจากคำลาตินโดมินุส ซึ่งหมายความว่า “ผู้เป็นเจ้า.” แต่พระเยซูทรงสั่งสอนเหล่าสาวกของพระองค์ว่า “ท่านทั้งหลายรู้อยู่ว่าในโลกนี้ ผู้ครอบครองตั้งตัวเป็นเจ้าเหนือประชากรของเขา ... แต่พวกท่านจะไม่เป็นเช่นนั้น.” (มัดธาย 20:25, 26, เดอะ นิว อิงลิช ไบเบิล) นอกจากนี้ อัครสาวกเปโตรเขียนไว้ว่า “อย่าตั้งตัวเป็นเจ้านายเหนือผู้ที่อยู่ในอำนาจของท่าน แต่จงเป็นแบบอย่างแก่ฝูงแกะนั้น.” (1 เปโตร 5:3, นิว เจรูซาเลม ไบเบิล) ในโอกาสที่พระเยซูทรงล้างเท้าเหล่าสาวกของพระองค์ด้วยความถ่อมใจนั้น พระองค์ตรัสแก่พวกเขาว่า “ท่านทั้งหลายเรียกเราว่าอาจารย์และองค์พระผู้เป็นเจ้า และนั่นก็ถูกแล้ว เราเป็นเช่นนั้น.” (โยฮัน 13:13, นิว เจรูซาเลม ไบเบิล) เป็นการถูกต้องไหมที่คนเราจะใช้บรรดาศักดิ์ทางศาสนาซึ่งเป็นของพระเจ้าและพระบุตรของพระองค์?
การใช้บรรดาศักดิ์ทางศาสนาว่า “คุณพ่อ” ถูกต้องไหม? คำนี้ใช้กันอย่างกว้างขวางโดยพวกโรมันคาทอลิกและแองกลิกัน. คำ “พาเดร” ซึ่งหมายถึง “คุณพ่อ” ก็ใช้อย่างกว้างขวางเช่นกัน. แต่พระเยซูทรงสอนเหล่าสาวกของพระองค์ว่า “ท่านต้องไม่เรียกผู้ใดบนแผ่นดินโลกว่าบิดาของท่าน เนื่องจากท่านมีพระบิดาเพียงองค์เดียว และพระองค์ทรงสถิตในสวรรค์.” (มัดธาย 23:9, นิว เจรูซาเลม ไบเบิล) ข้อนี้ในฉบับเดอะ นิว อิงลิช ไบเบิล ก็อ่านคล้ายกันว่า “อย่าเรียกมนุษย์ผู้ใดบนแผ่นดินโลกว่า ‘บิดา.’” เพราะเหตุใดพวกนักเทศน์นักบวชจึงไม่เชื่อฟังพระบัญชาข้อนี้ที่พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าให้ไว้?
สันตะปาปาแห่งโรมตามปกติถูกเรียกว่า “พระบิดาผู้บริสุทธิ์.” แต่คณะผู้ร่วมงานชาวอิตาลีมักเรียกเขาว่าซานติสซีโม พาเดร ซึ่งหมายความว่า “พระบิดาผู้บริสุทธิ์ยิ่ง.” “พระบิดาผู้บริสุทธิ์” เป็นคำยกย่องซึ่งปรากฏเพียงครั้งเดียวในคัมภีร์ไบเบิล. (โยฮัน 17:11) นี่เป็นคำยกย่องพิเศษสำหรับพระเจ้าผู้สูงสุดแห่งสกลโลก. เป็นการถูกต้องไหมสำหรับสิ่งมีชีวิต ซึ่งเป็นฝ่ายโลกและไม่สมบูรณ์ จะถูกเรียกด้วยคำนี้?
การล่วงละเมิดทางศาสนา
โปรดอ่านและสังเกตบริบทของมัดธาย 23:1-12. พระเยซูเริ่มตรัสถึงพวกฟาริซาย ซึ่งเป็นนิกายที่สำคัญนิกายหนึ่งของลัทธิยูดา. พวกเขาเป็นนักกฎหมาย เป็นผู้เคร่งครัดในการปฏิบัติตามข้อปลีกย่อยทุกอย่างในกฎหมายของโมเซ. เขาชอบแต่งตัวและทำท่าทางในแบบที่เรียกร้องความสนใจสู่ตัวเอง. ศาสนาของเขาเป็นรูปแบบหนึ่งของลัทธิเอาหน้า—แบบเสื้อผ้าที่สวมใส่, การชอบนั่งที่สูงในงานเลี้ยง, การนั่งแถวหน้าในธรรมศาลา และการใช้คำยกย่องให้เกียรติตัวเอง. พวกเขาถึงกับเรียกร้องความเคารพให้กับตนมากกว่าที่มีการให้แก่บิดามารดาด้วยซ้ำ. พวกเขาต้องการให้เรียกตนว่าบิดา. แต่พระเยซูทรงแสดงให้เห็นว่าเหล่าสาวกทั้งปวงของพระองค์เป็นบุตรของพระเจ้าเท่าเทียมกัน. บรรดาศักดิ์ใดๆที่ขัดแย้งกับความเสมอภาคนี้ก็เป็นการล่วงเกินอย่างโอหังต่อสิ่งซึ่งเป็นของพระเจ้า. ด้วยเหตุนั้น พระเยซูจึงห้ามการใช้คำ “บิดา” ในฐานะเป็นคำยกย่องให้เกียรติทางศาสนา. พระเยซูทรงยืนยันว่าเหล่าสาวกของพระองค์มีพระบิดาเพียงองค์เดียวในด้านความเชื่อ นั่นคือ พระยะโฮวา.
เป็นที่ชัดเจนมิใช่หรือว่าพวกนักเทศน์นักบวชเป็นอันมากกำลังยืนอยู่บน ‘ที่อันบริสุทธิ์’ ซึ่งสงวนไว้สำหรับพระเจ้าและพระบุตรของพระองค์ และความเคารพนับถือเป็นอันมากได้มีการเบี่ยงเบนจากพระองค์ทั้งสองไปยังมนุษย์ที่ไม่สมบูรณ์? คริสเตียนแท้ในทุกวันนี้หลีกเลี่ยงการใช้บรรดาศักดิ์อันเป็นคำยกย่องทางศาสนา และพวกเขาหลีกเลี่ยงกิจปฏิบัติในการเทิดทูนมนุษย์ ให้ได้รับการเคารพสักการะ. ท่ามกลางพยานพระยะโฮวา ชื่อเรียกอย่างเดียวสำหรับผู้มีตำแหน่งหน้าที่คือ “พี่น้อง.” (2 เปโตร 3:15) การทำเช่นนี้สอดคล้องกับคำตรัสของพระเยซูที่ว่า “ท่านทั้งหลายเป็นพี่น้องกันทั้งหมด.”—มัดธาย 23:8.