ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

การช่วยให้หลุดพ้นจากความเสเพล

การช่วยให้หลุดพ้นจากความเสเพล

การ​ช่วย​ให้​หลุด​พ้น​จาก​ความ​เสเพล

โดย​ผู้​สื่อ​ข่าว ตื่นเถิด! ใน​ฝรั่งเศส

เหตุ​การณ์​ต่าง ๆ เมื่อ​ไม่​นาน​มา​นี้​ทำ​ให้​เห็น​เด่น​ชัด​ถึง​การ​ล่ม​สลาย​อย่าง​น่า​ตกใจ​ของ​กฎหมาย​และ​ระเบียบ​ใน​เขต​เมือง​ที่​ไม่​ได้​รับ​การ​เอา​ใจ​ใส่​หลาย​แห่ง​ของ​ฝรั่งเศส. บทความ​ใน​วารสาร​เลกซ์เพรส ของ​ฝรั่งเศส​กล่าว​ว่า “ความ​รุนแรง​ใน​เขต​เมือง​ได้​เพิ่ม​ขึ้น​เกือบ​ห้า​เท่า​ใน​ช่วง​เวลา​หก​ปี.” ยิ่ง​กว่า​นั้น ผู้​เยาว์​ที่​ก่อ​อาชญากรรม​รุนแรง​ได้​เพิ่ม​จำนวน​ขึ้น​อย่าง​น่า​ตื่น​ตระหนก.

นอก​จาก​จะ​ทำลาย​ทรัพย์​สิน​ของ​ผู้​อื่น, ค้า​ยา​เสพย์ติด, ขูดรีด, ลอบ​วาง​เพลิง, และ​ขโมย ผู้​เยาว์​ที่​ละเมิด​กฎหมาย​ยัง​มุ่ง​เป้า​ไป​ยัง​เจ้าหน้าที่​ของ​รัฐ. ตำรวจ, พนักงาน​ดับ​เพลิง, และ​พนักงาน​องค์การ​ขน​ส่ง​มวลชน, รวม​ทั้ง​คน​อื่น ๆ ต้อง​ประสบ​กับ​ความ​ก้าว​ร้าว​รุนแรง​เป็น​ประจำ.

ทำไม​จึง​มี​ความ​รุนแรง​มาก​นัก? นัก​สังคม​วิทยา​สอง​คน​อธิบาย​ว่า “สิ่ง​นี้​เป็น​การ​ต่อ​ต้าน​ทุก​สิ่ง​ที่​เป็น​ตัว​แทน​ของ​อำนาจ​โดย​มี​การ​ล่ม​สลาย​ของ​หน่วย​ครอบครัว​อยู่​เบื้อง​หลัง.” พวก​เขา​ยัง​อ้าง​ถึง “ความ​รู้สึก [ของ​เยาวชน] ว่า​ถูก​พวก​เจ้าหน้าที่​ทอดทิ้ง” และ​ไม่​มี “ความ​หวัง​ที่​จะ​มี​อนาคต​ที่​มี​ความ​หมาย.”

พยาน​พระ​ยะโฮวา​ประกาศ​ข่าวสาร​แห่ง​ความ​หวัง​จาก​คัมภีร์​ไบเบิล​เป็น​ประจำ​ใน​เขต​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​ความ​เสเพล. ใน​รายการ​โทรทัศน์​ของ​ฝรั่งเศส​เมื่อ​เร็ว ๆ นี้ นัก​หนังสือ​พิมพ์​คน​หนึ่ง​ให้​ข้อ​สังเกต​ว่า “พยาน​พระ​ยะโฮวา​ไป​ตลอด​ทั่ว​ชาน​เมือง​และ​ละแวก​ที่​ไม่​ได้​รับ​การ​เอา​ใจ​ใส่—ซึ่ง​เป็น​เขต​ที่​บาง​ครั้ง​ไม่​มี​หน่วย​งาน​ใด ๆ ของ​ฝ่าย​บริการ​สังคม, ตำรวจ, และ​รัฐบาล​ให้​การ​เหลียว​แล. ใน​อาคาร​เหล่า​นั้น​และ​ตาม​ถนน พวก​เขา​พูด​และ​ฟัง.” งาน​ของ​เขา​มี​ผล​กระทบ​ที่​ดี ดัง​ที่​จดหมาย​ต่อ​ไป​นี้​จาก​ผู้​อ่าน​ตื่นเถิด! วัยรุ่น​คน​หนึ่ง​ชี้​ให้​เห็น.

“ผม​อยาก​ขอบคุณ​จาก​หัวใจ​สำหรับ​สรรพหนังสือ​ของ​ท่าน. ท่าน​ไม่​ได้​ช่วย​แค่​ตัว​ผม​เท่า​นั้น​แต่​ความ​สัมพันธ์​ระหว่าง​ผม​กับ​คุณ​พ่อ​คุณ​แม่​ก็​ดี​ขึ้น​ด้วย. ผม​อายุ​เพียง 16 ปี​และ​เป็น​ชาว​มุสลิม.

“ผม​อยาก​จะ​บอก​ว่า​ท่าน​ทำ​ให้​ผม​หลุด​พ้น​จาก​ความ​เสเพล. ผล​คือ ผม​ปฏิบัติ​ตาม​ศาสนา​ของ​ผม​อย่าง​ใกล้​ชิด​ยิ่ง​ขึ้น แต่​ผม​ยัง​อ่าน​คัมภีร์​ไบเบิล​ด้วย. เนื่อง​จาก​ท่าน ผม​ยัง​ได้​เข้า​เรียน​หนังสือ​อีก​ครั้ง. ยิ่ง​กว่า​นั้น ท่าน​ได้​ช่วย​คน​ใน​ละแวก​บ้าน​ของ​ผม​หลาย​คน​ให้​หลุด​พ้น​จาก​ความ​เสเพล​โดย​วารสาร​ของ​ท่าน—ซึ่ง​ผม​ให้​เขา​ยืม​อ่าน​ทุก​เดือน. ผม​รู้สึก​ขอบคุณ​และ​รู้สึก​เป็น​หนี้​บุญคุณ​ท่าน​อย่าง​มาก.”