จากผู้อ่านของเรา
จากผู้อ่านของเรา
ศตวรรษที่ยี่สิบ ฉบับวันที่ 8 ธันวาคม 1999 ยอดเยี่ยมจริง ๆ ค่ะ! ดิฉันได้รับประโยชน์จากวารสารฉบับนี้มาก โดยเฉพาะบทความชุด “ศตวรรษที่ 20—ยุคสำคัญแห่งการเปลี่ยนแปลง.” บทความชุดนี้ให้ความรู้อย่างมากและไม่เยิ่นเย้อ และกระตุ้นให้ดิฉันปรารถนาจะตื่นตัวฝ่ายวิญญาณมากขึ้นในสมัยสุดท้ายนี้.
เอ็ม. วี., ฟิลิปปินส์
เวชกรรมโดยไม่ใช้เลือด บทความชุด “เวชกรรมและศัลยกรรมโดยไม่ใช้เลือดเป็นที่ต้องการมากขึ้นเรื่อย ๆ” (8 มกราคม 2000) เป็นผลงานของการค้นคว้าอย่างถี่ถ้วน. ดิฉันกำลังศึกษาอยู่ในวิทยาลัยพยาบาลและได้ให้วารสารฉบับนี้กับเพื่อนร่วมชั้นและอาจารย์คนหนึ่ง. เมื่อก่อนพวกเขาเคยมีอคติต่อพยานพระยะโฮวา. แต่พวกเขายินดีที่ได้รับบทความเหล่านี้พร้อมกับข้อมูลอื่น ๆ เกี่ยวกับพยานพระยะโฮวา.
อาร์. พี., สวิตเซอร์แลนด์
ลูกสองคนของดิฉันประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อปี 1998. ลูกชายของดิฉันขาหัก. เขาพูดซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าเขาไม่รับเลือด! แต่โรงพยาบาลไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับการผ่าตัดโดยไม่ใช้เลือด. เขาถูกย้ายไปยังโรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่ง แต่บุคลากรในโรงพยาบาลไม่ยอมผ่าตัดให้จนกว่าปริมาตรเม็ดเลือดแดงของเขาจะเพิ่มขึ้นถึง 35. (ปริมาตรเม็ดเลือดแดงของเขาเคยลงต่ำสุดถึง 8.1.) พวกเขาไม่ไยดี เหมือนกับว่ากำลังคอยดูลูกของดิฉันตาย. อย่างไรก็ตาม ขณะที่พวกเขาทำการรักษาแบบไม่ใช้เลือด—ด้วยการยกขาของลูกชายดิฉันให้สูงขึ้น, ใช้อิริโทรพอยเอติน, และอื่น ๆ—ระดับปริมาตรเม็ดเลือดแดงของเขาก็เพิ่มขึ้นถึง 35.8! การผ่าตัดประสบความสำเร็จ แต่การชักช้าในการรักษาทำให้เขาได้รับความเสียหายถาวรหลายอย่าง. ดิฉันอยากให้แพทย์, ศัลยแพทย์, และวิสัญญีแพทย์ทุกคนอ่านบทความเหล่านี้.
แอล. แอล., สหรัฐ
นับเป็นเรื่องที่ทำให้สบายใจที่รู้ว่าแพทย์หลายคนเต็มใจร่วมมือกับพยานพระยะโฮวา. ผมนำวารสารนี้ไปให้คุณหมอของผมทันที. ผมรู้ว่าเขาจะหยั่งรู้ค่าวารสารนี้.
ยู. เอ็ม., สหรัฐ
บทความนี้ออกมาตอนที่ผมถึงกำหนดผ่าตัดพอดี. เมื่อจำนวนเม็ดเลือดลดลงเนื่องจากเสียเลือดมาก ผมได้ใช้วารสารฉบับนี้อธิบายให้แพทย์และพยาบาลรวมทั้งสมาชิกครอบครัวของผมฟังว่าทำไมผมไม่รับเลือด. เนื่องด้วยพระยะโฮวา ผมจึงหายดีดังเดิม.
ซี. บี., สหรัฐ
เอกภพ ดิฉันขอขอบคุณสำหรับบทความที่ให้ข้อมูลเกี่ยวกับเอกภพอันน่าเกรงขาม ในหัวเรื่อง “มีอะไรอยู่ไกลกว่าดาวเคราะห์?” (8 สิงหาคม 1999) บทความนี้น่าสนใจจริง ๆ และทำให้เราหยั่งรู้ค่าพระผู้สร้างของเรามากขึ้น.
เอ็ม. เอ. ที., อิตาลี
ศตวรรษที่ยี่สิบ ผมเขียนมาเกี่ยวกับชุดบทความเรื่อง “ศตวรรษที่ 20—ยุคสำคัญแห่งการเปลี่ยนแปลง.” (8 ธันวาคม 1999) ผมประทับใจในข้อมูลที่ชัดเจนซึ่งคุณเสนอเกี่ยวกับสมัยอันยากลำบากที่เราประสบในศตวรรษที่ 20. ผมยังได้เข้าใจด้วยว่า ความรุนแรงกำลังทำลายมนุษยชาติลงทีละน้อยได้อย่างไร. ผมขอชมเชยคุณเนื่องจากคุณทำงานออกมาได้ยอดเยี่ยมจริง ๆ.
ดับเบิลยู. จี., เปอร์โตริโก
ยาเสพย์ติด ขอขอบคุณสำหรับชุดบทความ “ยาเสพย์ติดยึดครองโลกหรือ?” (8 พฤศจิกายน 1999) เนื่องจากถูกเพื่อน ๆ ชักจูง คุณพ่อของดิฉันจึงเป็นทาสยาเสพย์ติดและแอลกอฮอล์. บ้านไม่ใช่สถานที่หลบภัยแต่เป็นสถานที่ซึ่งดิฉันมักจะถูกคุกคาม. ถึงจะเป็นอย่างนั้น ดิฉันก็จะไม่เลิกเชิญชวนคุณพ่อคุณแม่ให้เข้ามาประสบความยินดีในการนมัสการพระเจ้า.
เอ็ม. แอล., อิตาลี
ตำรวจมาที่โรงเรียนของหนูสัปดาห์ละครั้งและพูดถึงเรื่องต่าง ๆ เช่น ยาเสพย์ติดและแอลกอฮอล์. หนูจึงตัดสินใจว่าครั้งต่อไปที่เขาเข้ามาที่ห้องเรียนของหนู หนูจะให้บทความเรื่องยาเสพย์ติดกับเขา. เขาประทับใจบทความเหล่านั้นมากและอ่านบางส่วนให้ชั้นเรียนฟัง. ชั้นเรียนทั้งชั้นของหนูได้รับประโยชน์จากบทความนี้ค่ะ!
ซี. ดี., สหรัฐ