จากผู้อ่านของเรา
จากผู้อ่านของเรา
ชอบตื่นเถิด! การเป็นสมาชิกคริสตจักรแอสเซมบลี ออฟ ก็อด ไม่ได้กีดกันผมจากการอ่านตื่นเถิด! ผมไม่เคยอ่านวารสารอะไรที่มีคุณภาพสูงและมีเรื่องหลายหลากอย่างนี้มาก่อนเลย. บ้านผมไม่มีโทรทัศน์ แต่ผมสามารถพูดคุยเรื่องใหม่ ๆ กับเพื่อนได้บ่อย ๆ เพราะผมอ่านเรื่องเหล่านั้นในวารสารของคุณ.
เอ. บี. เอ., บราซิล
การพูดมุสา ผมเห็นว่าบทความ “ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล: การพูดมุสา—จะมีทางชอบด้วยเหตุผลไหม?” (8 กุมภาพันธ์ 2000) เป็นบทความที่ชวนให้คิด. แต่โดยการนิยามใด ๆ ก็ตามอย่างสมเหตุสมผล คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้ตำหนิการหลอกลวงทุกอย่างหรือ?
ดี. เอส., สหรัฐ
ในคัมภีร์ไบเบิล โดยทั่วไปแล้วการพูดมุสาเกี่ยวข้องกับการพูดเรื่องเท็จแก่คนหนึ่งซึ่งมีสิทธิ์จะรู้ความจริงและด้วยเจตนาจะหลอกลวงหรือทำให้เขาหรือคนอื่นเสียหาย. ผู้ที่เกรงกลัวพระเจ้า เช่น อับราฮาม, ยิศฮาค, ราฮาบ, และดาวิด จึงเคยทำการหลอกลวงในรูปแบบต่าง ๆ แต่ไม่ถูกตำหนิว่าเป็นคนพูดมุสา. แน่นอน พวกเขาทำอย่างนั้นภายใต้สภาพการณ์พิเศษ. ดังนั้น การกระทำของพวกเขาไม่ได้ทำให้การหลอกลวงที่ไม่จำเป็นกลายเป็นเรื่องชอบด้วยเหตุผลขึ้นมาได้. ตัวอย่างเช่น ถ้าคริสเตียนสาบานจะบอกความจริงในศาล เขาจะต้องบอกความจริงหรือไม่ก็นิ่งเสีย—บ.ก.
รังไหม บทความ “แม้จะมองไม่เห็นก็รักกันได้” (8 เมษายน 2000) กล่าวถึงผีเสื้อกลางคืนกำลังออกมาจากดักแด้. อย่างไรก็ตาม ผีเสื้อต่างหากที่สร้างดักแด้. ส่วนผีเสื้อกลางคืนสร้างรังไหม.
วี. แอล., สหรัฐ
ตามที่ “พจนานุกรม นิว คอลลิจิเอต ฉบับที่เก้าของเว็บสเตอร์” กล่าวไว้ คำ “ดักแด้” อาจใช้ในความหมายกว้าง ๆ หมายถึง “ดักแด้ของแมลง.” ต้องยอมรับว่าปกติคำนี้ใช้กับผีเสื้อมากกว่า. อย่างไรก็ดี แหล่งข้อมูลบางแห่งใช้คำนี้กับผีเสื้อกลางคืนด้วย.—บก.
การโฆษณาชวนเชื่อ ผมเพิ่งอ่านวารสารฉบับ 8 กรกฎาคม 2000 จบเมื่อสักครู่นี้ และผมขอขอบคุณสำหรับชุดบทความ “คุณควรเชื่อทุกสิ่งที่ได้ยินได้ฟังไหม?” ในที่ที่ผมอยู่ การเยาะเย้ยพวกโรมาเนีย (ยิปซี) เป็นเรื่องที่นิยมกัน. ผู้คนพูดล้อเล่นในสิ่งที่คิดกันไปเองว่าเป็นวิธีลักขโมยของพวกยิปซี. เนื่องจากบทความนี้ ผมตระหนักว่าการพูดล้อเล่นเช่นนั้นเป็นเรื่องไม่เหมาะสม และผมตั้งใจจะไม่เข้าร่วมวงสนทนาแบบนั้น.
เค. เอ็ม., สาธารณรัฐเช็ก
การไปอยู่ต่างประเทศ ขอขอบคุณสำหรับบทความ “หนุ่มสาวถามว่า . . . ฉันควรไปอยู่ต่างประเทศไหม?” (8 กรกฎาคม 2000) ผมอ่านชุดบทความนี้เป็นประจำ แต่บ่อยครั้ง ผมรู้สึกว่าคุณกล่าวถึงภยันตรายบางอย่างเกินจริงไปหน่อย. ปีที่แล้ว ผมเดินทางไปต่างประเทศเพื่อแลกเปลี่ยนวัฒนธรรมระหว่างโรงเรียนของผมกับอีกมหาวิทยาลัยหนึ่ง. แม้ว่านั่นเป็นประสบการณ์ที่น่าสนใจ แต่เมื่อมองจากแง่ฝ่ายวิญญาณแล้วเป็นสิ่งที่ไม่มีประโยชน์เอาเสียเลย.
เอ็ม. พี., อิตาลี
บทความนี้และบทความ “หนุ่มสาวถามว่า . . . ฉันจะประสบผลสำเร็จได้อย่างไรในการไปอยู่ต่างประเทศ?” (22 กรกฎาคม 2000 [ภาษาอังกฤษ]) เป็น “อาหารตามเวลา” สำหรับดิฉัน. (มัดธาย 24:45) ดิฉันตัดสินใจไปแล้วที่จะไปอยู่ต่างประเทศหนึ่งปีเพื่อเรียนอีกภาษาหนึ่ง. ดังนั้น ดิฉันรู้สึกขอบคุณจริง ๆ สำหรับคำแนะนำและข้อแนะต่าง ๆ ที่สามารถนำไปใช้ได้จริง.
ไอ. แซด., สวิตเซอร์แลนด์
เกาะอีสเตอร์ บทความ “บทเรียนอันยิ่งใหญ่จากเกาะเล็กกระจิริด” (8 กรกฎาคม 2000) ได้แสดงถึงความห่วงกังวลของหลายคนที่มีต่อสภาพแวดล้อม. กระนั้น ดิฉันรู้สึกว่ามีเพียงไม่กี่คนที่สนใจอันตรายต่าง ๆ ที่เราเผชิญ. เมื่อดิฉันคิดถึงวิธีที่มนุษย์จัดการกับแผ่นดินโลกนี้ว่าเลวร้ายเพียงไร ดิฉันถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่.
เค. เอ็ม., ญี่ปุ่น
