จากผู้อ่านของเรา
จากผู้อ่านของเรา
โยงใยแห่งชีวิต หนูอายุ 11 ปีและเป็นคนที่รักสัตว์มาก ๆ. เมื่อได้รับชุดบทความ “ใครจะปกป้องโยงใยแห่งชีวิต?” (22 พฤศจิกายน 2001 [ภาษาอังกฤษ]) หนูอดใจรอไม่ได้ต้องอ่านทันที. หนูรู้สึกเสียใจจริง ๆ กับนกแอลบาทรอสที่เร่ร่อนตามภาพในหน้า 7. น่าเศร้าที่นกพวกนี้จมน้ำตายเนื่องจากบังเอิญไปเกี่ยวติดกับเบ็ดตกปลา. หนูยังชอบภาพสุดท้ายในหน้านั้นด้วยที่เป็นภาพปลาฉนากน้ำจืด. โปรดพิมพ์บทความทำนองนี้ต่อไปนะคะ!
เอส. วี., สหรัฐ
เรือนจำ ไม่มีถ้อยคำใดจะพรรณนาได้ว่าดิฉันรู้สึกอย่างไรเมื่อได้อ่านบทความ “เรื่องราวเกี่ยวกับความเชื่อจากเรือนจำแห่งประวัติศาสตร์.” (22 พฤศจิกายน 2001 [ภาษาอังกฤษ]) ดิฉันมีลูกชายคนหนึ่งซึ่งติดคุกเพราะปล้นธนาคาร. นี่เป็นครั้งที่สองของเขา. ดิฉันจะส่งวารสารฉบับนี้ให้เขา. ดิฉันอธิษฐานขอให้บทความนี้เข้าถึงหัวใจและกระตุ้นเขาให้ตอบรับความรักที่พระยะโฮวาทรงมีต่อเราทุกคน. ขอบคุณสำหรับการปลอบประโลมที่ให้แก่เรา.
เค. เอ็ม., สหรัฐ
การฆ่าตัวตาย ขอขอบคุณอย่างยิ่งสำหรับชุดบทความ “ชีวิตยังมีค่า.” (8 พฤศจิกายน 2001) ตอนที่เรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น ดิฉันประสบความเครียดอย่างหนัก. อันที่จริงพระยะโฮวาทรงค้ำจุนดิฉันโดยทางคัมภีร์ไบเบิลและการคบหาสมาคมแบบคริสเตียน. กระนั้น ดิฉันยังรู้สึกไร้ค่า. เมื่ออ่านกรอบที่มีหัวข้อว่า “‘พระเจ้าจะทรงให้อภัยที่ฉันรู้สึกแบบนี้ไหม?’” ดูราวกับว่าพระยะโฮวาทรงสนทนากับดิฉันโดยตรง. ดิฉันดีใจจริง ๆ ที่รู้ว่าพระยะโฮวาไม่ทรงลืมคนอย่างดิฉัน!
เอส. เอช., ญี่ปุ่น
ดิฉันอยากบอกคุณว่าดิฉันรู้สึกยินดีที่ได้อ่านชุดบทความนี้. ดิฉันมีความสุขเพียงไรที่ไม่ต้องถูกเทศนาเหมือนอย่างที่ฉันคาดว่าจะเจอหลังจากอ่านชื่อปก! กรอบที่มีหัวข้อว่า “‘พระเจ้าจะทรงให้อภัยที่ฉันรู้สึกแบบนี้ไหม?’” ทำให้ดิฉันอยากร้องไห้. ด้วยความช่วยเหลือจากบทความนี้ ดิฉันจึงสามารถพูดคุยกับพี่น้องหญิงคริสเตียนคนหนึ่งเกี่ยวกับเรื่องของดิฉัน. ขอบคุณสำหรับการจัดการกับเรื่องที่ละเอียดอ่อนนี้.
เอ. เอฟ., ฝรั่งเศส
ดิฉันอ่านชุดบทความนี้แปดรอบ. ตอนเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น ดิฉันเคยคิดฆ่าตัวตาย. ความตายดูเหมือนน่าดึงดูดใจสำหรับดิฉัน. ชุดบทความนี้ช่วยดิฉันให้ตระหนักว่า ถึงแม้ดิฉันอาจมีชีวิตที่ไม่มีความสุข แต่ก็ยังคุ้มค่าที่มีชีวิตอยู่. ดิฉันไม่ใช่พยานพระยะโฮวา แต่ก็อ่านวารสารหอสังเกตการณ์ และตื่นเถิด! เป็นครั้งคราว. พวกคุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ!
เอส. เอ็ม., ญี่ปุ่น
ผู้หญิงที่ถูกทุบตี ขอขอบคุณสำหรับชุดบทความ “การช่วยเหลือผู้หญิงที่ถูกทุบตี.” (8 พฤศจิกายน 2001 [ภาษาอังกฤษ]) ชื่อเรื่องในหน้า 3 “บางทีคราวนี้เขาจะไม่ทำอย่างที่แล้ว ๆ มา” เป็นคำพูดที่ดิฉันเคยหวังมาหลายปี. ดิฉันยืนยันได้เลยว่า เรื่องที่คุณพูดในหน้า 4 เป็นความจริงที่ว่า บ่อยครั้งมีการแสดงความเห็นอกเห็นใจผู้กระทำผิดแทนที่จะเห็นใจผู้ที่ถูกทำร้าย.
เอส. เอ็ม., เยอรมนี
ชุดบทความนี้ทำให้อบอุ่นใจจริง ๆ. ดิฉันไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้ตั้งแต่ที่อ่านหน้าแรกเพราะนั่นทำให้นึกถึงความยากลำบากและความเจ็บปวดที่ครั้งหนึ่งดิฉันเคยทนเอา ดังที่คนอื่นอีกหลายคนเคยประสบมาแล้วอย่างไม่ต้องสงสัย. ดิฉันซาบซึ้งใจกับแนวคิดที่ว่า พระยะโฮวาทรงถือว่าเราแต่ละคนมีค่า. ฐานะผู้เผยแพร่ข่าวดีเต็มเวลา ดิฉันพบว่าผู้คนซึ่งอยู่ในเขตที่ดิฉันประกาศอยากอ่านบทความนี้มากจริง ๆ ดังนั้น ดิฉันต้องขอวารสารฉบับนี้มากเป็นพิเศษ. ขอบคุณจริง ๆ ที่จัดพิมพ์ความรู้ที่เป็นประโยชน์เช่นนี้.
เค. เจ., ออสเตรเลีย
[ภาพหน้า 30]
Who Will Protect the
[ภาพหน้า 30]
Web of Life?
[ที่มาของภาพหน้า 30]
Butterfly: Butterfly House, Mittagong, Australia
