“ตื่นเถิด! ช่วยชีวิตผมไว้!”
“ตื่นเถิด! ช่วยชีวิตผมไว้!”
ผู้จัดพิมพ์ตื่นเถิด! ได้รับจดหมายแสดงความขอบคุณฉบับหนึ่งจากอิตาลี. ตอนหนึ่งในจดหมายนั้นอ่านว่า:
“ผมอ่านตื่นเถิด! มา 40 ปีแล้ว และผมชื่นชมการนำเสนอเรื่องต่าง ๆ ที่หลากหลายซึ่งใช้การได้จริง. ไม่นานมานี้ เมื่อผมอยู่ในที่ทำงาน ผมรู้สึกเจ็บแปลบที่กระเพาะและที่หน้าอก. ผมตัดสินใจกลับบ้าน แต่เมื่อรู้สึกเจ็บอีกเป็นครั้งที่สอง ผมก็ฉุกคิดขึ้นได้. ผมจำได้ดีเกี่ยวกับบทความในตื่นเถิด! ที่พรรณนาอาการของภาวะกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือดเฉียบพลัน. * ผมตัดสินใจไปโรงพยาบาล. ขณะที่ผมยังอยู่ในห้องรอตรวจ ผมก็คอพับไปข้างหนึ่งแล้วก็หมดสติไป. มีคนเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟังเมื่อผมอยู่ในห้องผู้ป่วยหนักในวันถัดมา.
“ผมยังมีชีวิตอยู่ในวันนี้ก็เพราะมีแพทย์ที่เชี่ยวชาญช่วยไว้ทัน. แต่ผมต้องถือว่าเป็นเพราะวารสารของคุณด้วย ซึ่งให้ความรู้ที่ช่วยผมตัดสินใจได้ถูกต้องที่จะไปโรงพยาบาล. ตื่นเถิด! ช่วยชีวิตผมไว้!”
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 3 ดูวารสารของเราฉบับ 8 ธันวาคม 1996 หน้า 6.
