ยากันยุงของเจ้าจ๋อ!
ยากันยุงของเจ้าจ๋อ!
ป่าเขตร้อนแห่งประเทศเวเนซุเอลาเป็นที่อาศัยของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิดหนึ่งซึ่งฉลาดมาก นั่นคือลิงคาปูชินที่มีขนบนหัวเป็นรูปลิ่ม. เมื่อฤดูฝนมาเยือนถิ่นอาศัยในป่าของลิงพวกนี้ สิ่งหนึ่งที่ตามมาด้วยก็คือยุงฝูงใหญ่ที่ไร้ความปรานี. นอกจากจะสร้างความรำคาญแล้ว ยุงจอมบุกรุกยังเป็นอันตรายด้วย. ยุงพวกนี้มักมีไข่ของแมลงวันบอตอยู่ในตัวมัน ซึ่งเมื่อถูกฝังไว้ใต้ผิวหนังก็จะทำให้เกิดถุงหนองและทำให้ลิงอ่อนเปลี้ย.
ดูเหมือนว่าเพื่อป้องกันตัวจากการโจมตี ลิงคาปูชินจะทาตัวด้วยยากันยุงตามธรรมชาติที่ออกฤทธิ์แรง ซึ่งก็คือสารที่กิ้งกือป่าชนิดหนึ่งขับออกมา. กิ้งกือนี้จะขับสารออกมาสองชนิดซึ่งมีฤทธิ์ไล่แมลงได้ดีมาก. ที่จริง สารที่กิ้งกือขับออกมามีฤทธิ์แรงกว่ายากันยุงที่พวกทหารใช้กันซึ่งมนุษย์เป็นผู้ผลิตขึ้นด้วยซ้ำ!
ด้วยประการฉะนี้ ในช่วงฤดูฝนลิงคาปูชินหัวลิ่มจะแคะเปลือกไม้หรือตามจอมปลวกเพื่อหากิ้งกือป่าที่ยาว 10 เซนติเมตรนี้. เมื่อหาพบ มันจะจับกิ้งกือมาถูทั่วตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า. วารสารระบบนิเวศทางเคมี (ภาษาอังกฤษ) กล่าวว่า “พวกลิงอยากได้สารชนิดนี้มากขนาดที่อาจมีลิงถึงสี่ตัวใช้กิ้งกือตัวเดียวกัน.” แม้แต่ลำดับความอาวุโสซึ่งเห็นได้ชัดในเวลากินอาหารหรือในโอกาสอื่นก็ถูกมองข้ามเมื่อถึงเวลาถูตัวด้วยกิ้งกือ.
[ภาพหน้า 15]
สารที่กิ้งกือขับออกมา
[ที่มาของภาพหน้า 15]
Thomas Eisner/Cornell University
[ที่มาของภาพหน้า 15]
Dr. Zoltan Takacs
