การรับมือกับอุทกภัยในคอเคซัส
การรับมือกับอุทกภัยในคอเคซัส
โดยผู้เขียนตื่นเถิด! ในรัสเซีย
เมื่อปีที่แล้วในเขตทางเหนือของคอเคซัส ประเทศรัสเซีย ปริมาณฝนซึ่งปกติจะตกในระยะเวลาสามเดือนได้ตกลงมาในเวลาแค่สองวัน. แม่น้ำหลายสิบสายเอ่อล้นตลิ่ง. แม้แต่ลำธารเล็ก ๆ ก็กลายเป็นกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก กวาดล้างทุกสิ่งที่ขวางหน้า. เขื่อนหลายแห่งแตก และบ้านเรือนรวมทั้งสิ่งก่อสร้างอื่น ๆ ถูกทำลาย. ในทันทีทันใด ประชาชนหลายพันคนไร้ที่อยู่. หลายคนที่หนีออกจากบ้านไม่ทันก็เสียชีวิต. ส่วนบางคนได้แต่ยืนมองอย่างสิ้นหวังเมื่อคนที่ตนรักถูกพัดหายไปกับกระแสน้ำที่เชี่ยวกราก.
ในเมืองเนวินโนมิสค์ ครอบครัวหนึ่งพยายามจะหนีด้วยรถแทรกเตอร์. อย่างไรก็ตาม คลื่นที่สูงราวกับกำแพงโถมซัดจนรถพลิกคว่ำและทั้งครอบครัวเสียชีวิต. บางคนเสียชีวิตขณะพยายามจะช่วยคนอื่น. ตามการกะประมาณอย่างเป็นทางการ มี 335,000 คนได้รับความเสียหายจากน้ำท่วมครั้งนี้. ในจำนวนนี้ มี 200 กว่าคนเสียชีวิตและหลายคนสูญหาย.
บ้านเรือนหลายหมื่นหลังถูกน้ำท่วม. ท่อประปาและระบบระบายน้ำทิ้งถูกทำลาย. กระแสน้ำที่เชี่ยวกรากทำให้แม้แต่ศพซึ่งฝังไว้ลอยขึ้นมา รวมทั้งซากสัตว์ที่ตายเพราะโรคแอนแทร็กซ์. ประมาณกันว่า ความเสียหายจากน้ำท่วมครั้งนี้มีมูลค่าราว ๆ 16,000 ล้านรูเบิล หรือประมาณ 20,000 ล้านบาท.
ดินแดนที่อุดมสมบูรณ์และงดงามนี้ ซึ่งมักเป็นเรื่องราวในบทเพลงและบทกวี กลับกลายเป็นภาพที่น่าสลดใจ! กระนั้น ภัยพิบัตินี้ไม่ได้ทำลายความรักแท้ที่มีต่อเพื่อนบ้าน.
การให้ความช่วยเหลืออย่างรวดเร็ว
ตอนแรก ไม่มีน้ำสะอาด, ไม่มีไฟฟ้า, ไม่มีแก๊ส, ไม่มีการติดต่อทางโทรศัพท์. ผู้คนถูกตัดขาดจากกัน. พยานพระยะโฮวากว่า 3,000 คนอาศัยอยู่ในเขตที่ถูกน้ำท่วม และกว่า 700 คนอยู่ในเมืองเนวินโนมิสค์และบริเวณใกล้เคียง. ดังนั้น ทันทีที่มีรายงานข่าวเรื่องอุทกภัย พวกพยานฯ ก็ตั้งคณะกรรมการฉุกเฉินชุดพิเศษขึ้นเพื่อดูแลผู้ประสบภัย. คณะกรรมการนี้เริ่มปฏิบัติงานก่อนเจ้าหน้าที่กู้ภัยจากรัฐจะมาถึงด้วยซ้ำ.
ในเมืองเล็ก ๆ ชื่อโอร์เบลยานอฟกา ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองเนวินโนมิสค์ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 60 กิโลเมตร มีน้ำเอ่อขึ้นอย่างรวดเร็ว. แปดคน รวมทั้งผู้หญิงที่เป็นพยานฯ สองคน ได้หนีขึ้นไปบนยอดเขาลูกเล็ก ๆ. แต่สัตว์เล็ก ๆ และงูหลายตัวก็หนีขึ้นไปด้วย. ผลคือ ทั้งแปดคนต้องคอยไล่งูตลอดคืนอันยาวนานนั้น.
พอเช้าวันรุ่งขึ้น พยานฯ ในท้องถิ่นก็พยายามหาวิธีที่จะไปช่วยพี่น้องหญิงคริสเตียนทั้งสองคนที่ติดอยู่บนยอดเขานั้น. ในที่สุด พอหลังเที่ยง พวกเขาก็หาเรือยางลำเล็ก ๆ ได้ลำหนึ่ง. แต่ก่อนจะช่วยพี่น้องหญิง พวกพยานฯ ได้ใช้เรือยางนั้นพาชายสูงอายุที่เป็นอัมพาตไปยังที่ที่ปลอดภัย. หลังจากนั้น ขณะที่พวกเขากำลังพาพี่น้องหญิงทั้งสองไปยังที่ที่ปลอดภัย ก็มีเฮลิคอปเตอร์ลำหนึ่งมาช่วยคนที่เหลือซึ่งติดอยู่บนยอดเขานั้น.
ต่อมาในวันเดียวกัน พยานฯ ในเรือยางก็ยังช่วยเหลือคนอื่น ๆ อีก. เมื่อพยานฯ ถามว่า “คุณรู้ไหมว่าเราเป็นใคร?” ผู้คนก็จะตอบว่า “กระทรวงเหตุฉุกเฉินนะสิ.” พวกเขาแปลกใจที่รู้ว่าเป็นพวกพยานฯ.
พยานฯ ในเนวินโนมิสค์ซื้ออุปกรณ์ทำครัวแบบเคลื่อนย้ายได้ และทำอาหารร้อน ๆ ให้กับคนที่ขาดแคลน. พวกเขาไม่ได้ส่งแค่อาหารไปให้ แต่ยังส่งน้ำ, เสื้อผ้า, และยาไปด้วย. กลุ่มอาสาสมัครที่เป็นพยานฯ ยังได้ทำความสะอาดบ้านเรือนและเก็บกวาดซากปรักหักพังรอบ ๆ บ้านด้วย.
คู่สมรสที่เป็นพยานฯ ในเซลโยนะกุมสค์ ซึ่งมีธุรกิจของตัวเอง ได้ใช้รถของตนส่งน้ำ, อาหาร, และเสื้อผ้าที่พวกเขาซื้อมาจากตลาดขายส่ง. เมื่อคนที่รู้จักกับภรรยาถามว่าจะซื้อของเหล่านั้นไปให้ใคร เธออธิบายว่าซื้อไปให้เพื่อนร่วมความเชื่อซึ่งประสบภัย. เนื่องจากถูกกระตุ้นใจด้วยทัศนะที่เอื้ออาทรของเธอ พวกเขาจึงอยากช่วยเช่นกัน. นักธุรกิจหญิงคนหนึ่งให้เส้นก๋วยเตี๋ยวกระสอบหนึ่ง, อีกคนหนึ่งให้สบู่ลังหนึ่ง, ส่วนคนอื่นให้น้ำตาลหลายกระสอบ.
ความช่วยเหลือจากที่ห่างไกล
เนื่องจากพยานฯ หลายคนในรัสเซียอยากทราบว่าพวกเขาจะช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วมได้อย่างไร จึงมีการตั้งกองทุนพิเศษขึ้นเพื่อช่วยผู้ที่ขาดแคลน. แม้แต่ผู้ที่ทำงานอาสาสมัครในศูนย์การบริหารงานของพยานพระยะโฮวาในรัสเซียซึ่งอยู่ที่เมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กก็ช่วยเหลือด้วย. บางคนซื้อสิ่งของใหม่ ๆ ส่งมาให้ผู้ประสบภัยน้ำท่วม. คนหนึ่งบอกว่า “ดิฉันให้สิ่งที่ดีที่สุด เพราะดิฉันมีสิ่งของบางอย่างอยู่แล้ว แต่พี่น้องของเราไม่มีอะไรเลย.”
ศูนย์การบริหารงานยังส่งจดหมายไปยังประชาคมของพยานพระยะโฮวาประมาณ 150 ประชาคมในเมืองเซนต์ปีเตอร์สเบิร์กและกรุงมอสโก โดยชี้แจงว่าพี่น้องจะบริจาคเงิน, อาหาร, และเสื้อผ้าได้โดยวิธีใด. แม้ว่าสภาพทางเศรษฐกิจในรัสเซียไม่ค่อยดีนักและพยานฯ ส่วนใหญ่ก็ยากจน แต่พวกเขาก็บริจาคอย่างใจกว้าง. เรื่องนี้ทำให้นึกถึงคริสเตียนชาวมาซิโดเนีย (มากะโดเนีย) ผู้ยากจนซึ่งได้บริจาคให้แก่พี่น้องในยูดาที่ขาดแคลน.—2 โกรินโธ 8:1-4.
หลังจากที่สิ่งของบริจาคได้รับการจัดประเภทในศูนย์รวบรวมต่าง ๆ แล้ว สิ่งของเหล่านี้ก็ถูกขนขึ้นรถบรรทุกและส่งไปยังพื้นที่ที่ประสบภัย. นอกจากสิ่งของบริจาคเหล่านี้ ศูนย์การบริหารงานยังซื้ออาหารอีกสิบตัน, ผ้าปูที่นอน 500 ผืน, และผลิตภัณฑ์ทำความสะอาดต่าง ๆ รวมทั้งเครื่องมือและเสื้อผ้าสำหรับใส่ทำความสะอาดหลังภัยพิบัติ. มีรถบรรทุกน้ำหนัก 50 ตันทั้งหมดหกคันช่วยกันขนสิ่งของบรรเทาทุกข์ส่งไปยังเขตคอเคซัสตอนเหนือ.
น้ำใจเอื้อเฟื้อเป็นการให้คำพยาน
งานของพยานฯ ในช่วงที่มีการทำความสะอาดพื้นที่ที่ประสบภัยเป็นสิ่งที่ดึงดูดความสนใจ. ขอให้พิจารณาสภาพการณ์ในคิสโลวอดสค์ เมืองตากอากาศที่สวยงาม ซึ่งมีพยานฯ 300 กว่าคน. พวกพยานฯ เสนอจะช่วยเทศบาลเมือง จึงมีการมอบหมายพื้นที่ส่วนหนึ่งให้พวกเขาทำความสะอาด.
ในวันที่ 28 มิถุนายน เวลา 8:00 น. พยานฯ ประมาณ 150 คน ซึ่งในจำนวนนี้มีหลายคนมากันทั้งครอบครัว โดยได้นำเครื่องมือของตนมาด้วยและรวมตัวกันเพื่อทำงาน. บางคนลาหยุดงานโดยไม่ได้รับค่าจ้างเพื่อมาช่วยทำความสะอาดครั้งนี้. สักพักหนึ่ง รถยนต์คันหนึ่งก็แล่นมาและรองนายกเทศมนตรีอันดับหนึ่งก็ลงมาจากรถ. เขาถามว่า “คนเหล่านี้เป็นใคร?”
คำตอบคือ “พวกเขาคือพยานพระยะโฮวา. พวกเขามาทำความสะอาดเมืองหลังจากเกิดภัยพิบัติ.”
ด้วยความประหลาดใจที่เห็นคนมากขนาดนั้น รองนายกเทศมนตรีจึงกล่าวว่า “น่าชมเชยจริง ๆ! ขอบคุณมาก! ยอดเยี่ยมจริง ๆ!”
ต่อมา ก่อนเที่ยงเล็กน้อย เจ้าหน้าที่เทศบาลอีกคนหนึ่งก็ขับรถผ่านมา. เธอหยุดรถและลงไปหาพวกพยานฯ. เธอกล่าวว่า “เราเฝ้าดูงานของพวกคุณอยู่และเรารู้สึกทึ่งจริง ๆ. เราไม่เคยเห็นคนกลุ่มไหนทำงานอย่างที่คุณทำ. คุณทำมามากอยู่แล้ว!”
ช่วงนั้นเอง ผู้หญิงสูงอายุคนหนึ่งได้เดินมาและถามว่า “ทำไมคนเหล่านี้ทำงานขันแข็งกันเหลือเกิน?” เมื่อมีคนบอกเธอว่าพยานพระยะโฮวากำลังช่วยทำความสะอาดเมือง เธอก็น้ำตาคลอ. เธอบอกว่า “พวกคุณเป็นผู้ที่มีความเชื่อแท้. เราจะรู้ว่าคนใดคนหนึ่งเป็นอย่างไรจริง ๆ ก็ตอนที่เกิดภัยพิบัตินี่แหละ.” ผู้หญิงอีกคนหนึ่งกล่าวว่า “นี่เป็นการงานที่ดีเยี่ยมจริง ๆ! ดิฉันไม่เคยเห็นการทำงานแบบนี้มานานแล้ว.”
วันถัดมา หนังสือพิมพ์ท้องถิ่นชื่อนา โวดัค ชื่นชมพยานพระยะโฮวา และกล่าวว่าพวกพยานฯ ได้ขจัดโคลนออกไปจากเมืองมากกว่า 100 ตัน. เจ้าหน้าที่เทศบาลเมืองคิสโลวอดสค์เขียนจดหมายขอบคุณพยานฯ โดยกล่าวว่า “ความช่วยเหลืออันประมาณค่ามิได้ของพวกคุณทำให้เมืองนี้กลับสู่สภาพที่งดงามดังเดิม . . . แน่นอน คำกล่าวขอบคุณจากบรรดาผู้มาเยือนเมืองของเราจะเป็นรางวัลตอบแทนที่ดีที่สุดสำหรับพวกคุณ.”
แม้ว่า ภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นในเขตคอเคซัสตอนเหนือได้ทำให้เกิดความสูญเสียและความวุ่นวายมากมาย แต่พยานพระยะโฮวาก็ยินดีที่ได้แสดงความรักต่อเพื่อนร่วมความเชื่อและต่อเพื่อนบ้านของตน. เรื่องนี้ทำให้พวกเขายินดีเป็นพิเศษเพราะรู้ว่าการแสดงความรักเช่นนี้เป็นการถวายพระเกียรติพระยะโฮวา พระผู้สร้างของเรา.
[แผนที่หน้า 16]
(รายละเอียดดูจากวารสาร)
ทะเลดำ
เทือกเขาคอเคซัส
เนวินโนมิสค์
โอร์เบลยานอฟกา
เซลโยนะกุมสค์
คิสโลวอดสค์
ทะเลแคสเปียน
[ที่มาของภาพ]
Globe: Mountain High Maps® Copyright © 1997 Digital Wisdom, Inc.
[ภาพหน้า 17]
พวกพยานฯ ซื้ออุปกรณ์ทำครัวแบบเคลื่อนย้ายได้นี้เพื่อทำอาหารให้คนที่ขาดแคลน
[ภาพหน้า 17]
พยานฯ คนนี้ใช้รถของครอบครัวตนเองเพื่อส่งอาหารและสิ่งของอื่น ๆ
[ภาพหน้า 18]
เจ้าหน้าที่ในเมืองคิสโลวอดสค์ชมเชยพยานฯ ที่ช่วยฟื้นฟูเมืองของเขา
