ผู้ชมที่รับผลเสียได้ง่าย
ผู้ชมที่รับผลเสียได้ง่าย
โดยผู้เขียนตื่นเถิด! ในฟินแลนด์
เด็กหลายคนดูหนัง, ดูโทรทัศน์, ดูวิดีโอ, ดูดีวีดี, เล่นเกมคอมพิวเตอร์, และเล่นอินเทอร์เน็ตกันมากจนเป็นเรื่องปกติ. รายงานที่จัดพิมพ์ขึ้นเมื่อไม่นานมานี้โดยคณะกรรมการจัดประเภทภาพยนตร์ของประเทศฟินแลนด์กล่าวดังนี้: “ประมาณกันว่าเด็กและเยาวชนใช้เวลาดูหรือเล่นสื่อต่าง ๆ มากกว่าใช้เวลาพูดคุยในครอบครัวราว ๆ 20 ถึง 30 เท่า.” * น่าเศร้า นี่ทำให้เด็ก ๆ ได้รับสิ่งที่เป็นอันตรายมากมายทีเดียว.
ในบางประเทศ เจ้าหน้าที่ของรัฐพยายามป้องกันเด็ก ๆ โดยการกำหนดอายุขั้นต่ำของผู้ชมและการจัดเรตหรือการจัดระดับความเหมาะสม. อย่างไรก็ตาม รายงานนี้กล่าวว่า ไม่ใช่เด็กและพ่อแม่ทุกคนเข้าใจวิธีการจัดเรตนี้เสมอไป หรือไม่พวกเขาก็มักจะไม่เห็นคุณค่าของมัน. นอกจากนั้น เป็นที่รู้กันว่าโรงภาพยนตร์และร้านเช่าวิดีโอหลายแห่งไม่ได้สนใจเรื่องการกำหนดอายุนี้. อีกทั้งรายการโทรทัศน์และภาพยนตร์บางเรื่องก็ไม่ได้มีการจัดเรตด้วยซ้ำ.
ครูคนหนึ่งที่ถูกสอบถามในการสำรวจนี้กล่าวว่า “ดูเหมือนเด็กนักเรียนไม่ได้คิดว่าเนื้อหานั้น ๆ รุนแรงเสมอไปถ้าไม่มีการนองเลือด.” เกมวิดีโอและเกมคอมพิวเตอร์หลายเกม และแม้แต่การ์ตูนที่ทำขึ้นสำหรับเด็กโดยเฉพาะก็มีเนื้อหาที่เป็นอันตราย.
รายงานนี้กล่าวว่า แต่ละครอบครัวมี “หน้าที่รับผิดชอบหลักที่จะดูแลว่าเด็ก ๆ ดูหนังหรือรายการโทรทัศน์อะไรบ้าง.” รายงานนั้นลงท้ายด้วยคำถามน่าคิดที่ว่า “ในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่ พวกเรามีความต้องการ, มีแรงกระตุ้น, และมีวิธีที่จะป้องกันเด็ก ๆ ไม่ให้ได้รับอันตรายจากสื่อต่าง ๆ ไหม?”
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 3 รายงานเรื่อง “กำหนดอายุขั้นต่ำของผู้ที่ชมสื่อทางภาพและการป้องกันเยาวชน” อาศัยการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับเด็กนักเรียนชั้นประถมศึกษา 340 คนรวมทั้งพ่อแม่และครูด้วย.
