สตรีควรปิดซ่อนความงามของตนไหม?
ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล
สตรีควรปิดซ่อนความงามของตนไหม?
จอร์จ ไซมอนทัน นักออกแบบมืออาชีพและเป็นอาจารย์ประจำสถาบันเทคโนโลยีด้านแฟชั่นแห่งนิวยอร์กกล่าวว่า “ผู้หญิงชอบแฟชั่น.” เขาชี้แจงดังนี้: “พวกผู้หญิงชอบแสดงให้เห็นความเป็นตัวของตัวเอง, คอยดูแลตัวเองให้ดูดี และชอบทำตัวให้ดูมีเสน่ห์ . . . ผมคิดว่าการทำอย่างนั้นแสดงถึงการนับถือตัวเองและให้เกียรติคนที่คุณอยู่ด้วย.” ถูกแล้ว การประดับกายเป็นที่ยอมรับกันมานานแล้วว่าเป็นวิธีที่ผู้หญิงแสดงความเป็นหญิง, เพิ่มเสน่ห์แก่ตัวเอง, และสร้างความมั่นใจในตัวเองได้ระดับหนึ่ง.
อย่างไรก็ตาม ในนามของศาสนา บางคนมีแง่คิดในเชิงลบเกี่ยวกับการประดับกายของสตรี. เทอร์ทูลเลียน ซึ่งมีชีวิตอยู่ในช่วงศตวรรษที่สามเขียนว่า “ผู้หญิงบริสุทธิ์ . . . หาก . . . สวยตามธรรมชาติอยู่แล้ว . . . ต้องไม่แต่งเติมความสวย, แต่พยายามสำรวมตนเป็นคนสงบเสงี่ยม.” ในเรื่องของเครื่องสำอาง เขาพูดต่ออีกว่า “ถือเป็นบาปจำเพาะพระเจ้า หากผู้หญิงจะทาครีมบนใบหน้า, ทาแก้มให้แดง, หรือเขียนคิ้วให้ยาวโก่ง.” และเขาได้กล่าวถึง “เครื่องประดับ” ทองคำและเงินว่าเป็น “สิ่งล่อใจ.”
ทุกวันนี้ หลายคนยังมีทัศนะสุดโต่งต่อการประดับกายของผู้หญิง. บางศาสนาถึงกับห้ามสมาชิกใส่เครื่องประดับเพชรพลอย, แต่งหน้า, หรือใส่เสื้อผ้ามีสีสันสดใส. สตรีคริสเตียนต้องปิดซ่อนความสวยของตน หรือเธออาจพยายามแต่งตัวให้ดูสวยขึ้นได้ไหม?
ทัศนะของพระเจ้าในเรื่องการประดับกายของสตรี
คัมภีร์ไบเบิลไม่ได้ชี้แจงรายละเอียดในเรื่องการใส่เครื่องประดับและการใช้เครื่องสำอาง. แต่มีหลักฐานมากพอที่แสดงว่าพระผู้สร้างไม่ได้ตำหนิเรื่องเหล่านี้หรือการประดับกายด้วยรูปแบบอื่น ๆ.
เพื่อเป็นตัวอย่าง เมื่อพรรณนาวิธีที่พระเจ้าทรงอวยพรกรุงเยรูซาเลม พระองค์เปรียบกรุงนั้นเสมือนผู้หญิง โดยตรัสว่า “เราแต่งตัวให้เจ้าด้วยเครื่องประดับทั้งหลาย, และ . . . , เจ้าเป็นงามเลิศทีเดียว.” (ยะเอศเคล 16:11-13) แม้กล่าวด้วยความหมายเป็นนัย แต่จำพวกเครื่องประดับเหล่านั้นยังรวมไปถึงกำไลมือ, สร้อยคอ, และตุ้มหู. นอกจากนั้น พระคัมภีร์ยังเปรียบเทียบในแง่บวกไว้ว่า “คนตักเตือนที่ฉลาด” เป็นเหมือนเครื่องประดับทำด้วยทองคำ สำหรับผู้ที่ยินดีรับฟังคำพูดของเขา. (สุภาษิต 25:1, 12, ฉบับแปลใหม่) นับว่ามีเหตุผลที่จะลงความเห็นว่าถ้าพระคัมภีร์เปรียบเครื่องประดับเหล่านี้เป็นสิ่งที่น่าชื่นชม เช่นนั้นแล้วพระเจ้าคงไม่คัดค้านหากผู้หญิงใช้สิ่งสวย ๆ งาม ๆ เสริมแต่งตัวเองให้ดูดี.
สตรีคริสเตียนประดับตัว
ข้อความบางตอนในคัมภีร์ไบเบิลกล่าวถึงเครื่องประดับสำหรับผู้หญิงโดยตรง. อัครสาวกเปาโลเขียนดังนี้: “ข้าพเจ้าปรารถนาให้พวกผู้หญิงประดับตัวด้วยเสื้อผ้าที่เรียบร้อย.” เมื่อผู้หญิงประดับตัวอย่าง “สุภาพและมีสุขภาพจิตดี” นั่นย่อมสะท้อนถึงความเคารพยำเกรงที่ผู้หญิงมีต่อพระเจ้า. (1 ติโมเธียว 2:9, 10, ล.ม.) เมื่อสตรีคริสเตียนแสดงความงามอย่างสุภาพเรียบร้อยให้ปรากฏเช่นนั้น นั่นย่อมสะท้อนคำสอนที่ดีของพระเจ้าและประชาคม.
บางคนคัดค้านว่า ในข้อเดียวกันนี้พูดถึงการประดับตัวว่าไม่ใช่ “ด้วยผมถักแบบต่าง ๆ และทองคำหรือไข่มุก หรือเสื้อผ้าราคาแพงมาก แต่ด้วยวิธีที่เหมาะสมกับสตรีที่ประกาศตัวว่านับถือพระเจ้า นั่นคือ โดยการงานที่ดี.” นี่หมายความว่าสตรีไม่ต้องจัดแต่งทรงผมหรือไม่ควรใส่เครื่องประดับเพชรนิลจินดาอย่างนั้นไหม?
ไม่ใช่เช่นนั้น คัมภีร์ไบเบิลพูดถึงเครื่องประดับในแง่ดี. ดังนั้นแทนที่จะห้ามการใช้เครื่องประดับบางอย่าง เปาโลสนับสนุนสตรีให้มุ่งความสนใจไปที่การประดับตัวด้วยคุณลักษณะแบบคริสเตียนและด้วยการงานที่ดีเป็นประการสำคัญ.
แรงกระตุ้นเป็นเรื่องสำคัญ
อัครสาวกเปาโลเขียนไว้ว่า “เราอย่ากล่าวโทษกันและกันอีกเลย แต่จงตัดสินใจเสียดีกว่าว่าจะไม่วางสิ่งซึ่งทำให้สะดุดหรือสิ่งกีดขวางทางของพี่น้อง.” (โรม 14:13, ฉบับแปลใหม่) เรื่องนี้จะนำไปใช้ได้อย่างไรกับการเลือกเครื่องประดับกาย?
แรกทีเดียว เปาโลบอกเราว่า “อย่ากล่าวโทษกันและกัน.” เราต้องระวังที่จะ ‘ไม่วางสิ่งซึ่งทำให้สะดุดหรือสิ่งกีดขวางให้พี่น้อง.’ มาตรฐานที่ยอมรับได้อาจต่างกันไปในแต่ละประเทศและแต่ละวัฒนธรรม. สิ่งที่ยอมรับได้ในสมัยหนึ่งหรือในที่หนึ่งอาจไม่เหมาะกับอีกที่หนึ่ง. เราไม่ควรทำให้ผู้อื่นสะดุดหรือขัดเคืองด้วยการใส่เครื่องประดับซึ่งวัฒนธรรมของเราถือว่าเกี่ยวพันกับรูปแบบชีวิตซึ่งไม่เป็นที่ยอมรับของสังคม. สตรีที่เลื่อมใสพระเจ้าควรถามตัวเองว่า ผู้คนในชุมชนจะรู้สึกอย่างไรต่อสิ่งที่ฉันสวมใส่? พี่น้องในประชาคมรู้สึกอับอายหรืองุนงงกับสิ่งที่ฉันสวมใส่ไหม? ถึงแม้ว่าสตรีคริสเตียนมีสิทธิ จะสวมใส่เสื้อผ้าหรือแต่งกายแบบหนึ่ง แต่เธอจะยอมสละสิทธินั้นไหมหากการแต่งตัวของเธอทำให้ผู้อื่นไม่สบายใจ?—1 โกรินโธ 10:23, 24.
นอกจากนี้ การให้ความสนใจกับรูปร่างหน้าตาของตัวเองมากเกินไปอาจก่อให้เกิดทัศนะที่ไม่ดีงาม. ทุกวันนี้ในหลายดินแดน มีผู้หญิงบางคนถือเอาประโยชน์จากการประดับกายไม่สุภาพ เป็นแบบที่ยั่วยวนเพื่อให้ตัวเองดูมีเสน่ห์ดึงดูดใจ. อย่างไรก็ตาม สตรีคริสเตียนต้องระวังอย่างเข้มงวดที่จะไม่ประดับกายอย่างไม่เหมาะสมเช่นนั้น โดยพยายามปฏิบัติตนเป็นผู้ที่มีสุขภาพจิตดีและรักษาความบริสุทธิ์ในเรื่องส่วนตัว “เพื่อจะไม่มีผู้ใดพูดลบหลู่พระคำของพระเจ้า.”—ติโต 2:4, 5, ล.ม.
สตรีที่เลื่อมใสพระเจ้าเข้าใจว่า แม้เธออาจเลือกประดับกายภายนอกอย่างไรก็ได้ แต่ความงามแท้ของเธอควรให้ “เป็นบุคคลที่ซ่อนเร้นไว้แห่งหัวใจ” และด้วยเหตุนั้นจะสะท้อนออกมาโดยทางทัศนะและความประพฤติ. (1 เปโตร 3:3, 4, ล.ม.) สตรีที่ตัดสินใจเลือกแบบเสื้อผ้า, การใช้เครื่องสำอาง, และการใส่เครื่องประดับเพชรพลอยตามความเหมาะสมย่อมจะได้รับความนับถือจากผู้อื่น และเป็นการถวายพระเกียรติแด่พระผู้สร้างของเธอ.
