จากผู้อ่านของเรา
จากผู้อ่านของเรา
หนุ่มสาวถามว่า หนูอายุ 11 ปี. บทความที่หนูชอบมากคือ “หนุ่มสาวถามว่า . . . ฉันควรทำอย่างไรถ้ามีใครเล่าปัญหาส่วนตัวให้ฉันฟัง?” (8 กุมภาพันธ์ 2005) มีเด็กผู้หญิงที่โรงเรียนคนหนึ่งซึ่งมีชีวิตที่บอบช้ำมากและได้เล่าปัญหาทั้งหมดของเธอให้หนูฟัง. ซ้ำร้ายยิ่งกว่านั้น คุณตาของเธอเพิ่งเสียชีวิตเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมานี้เอง. หนูพบว่าบทความนี้มีหลายจุดที่ช่วยหนูให้ปลอบใจเธอได้. หนูรู้สึกได้รับการหนุนใจอย่างมากที่รู้ว่า พระยะโฮวาทรงเข้าใจจริง ๆ ว่าพวกหนุ่มสาวต้องเจอกับอะไรบ้าง.
เอ. เอช., สหรัฐ.
หนูอายุ 14 ปี และเพื่อนหลายคนชอบมาปรึกษาหนู. บางครั้ง ปัญหาของพวกเขาเป็นเรื่องที่หนูไม่ควรจะเข้าไปยุ่ง. หนูพยายามอธิบายอย่างสุภาพว่าหนูไม่สามารถช่วยพวกเขาได้ และบางครั้งหนูแบ่งปันความรู้จากคัมภีร์ไบเบิลให้พวกเขา. ตอนนี้ พวกเพื่อน ๆ ถามเรื่องศาสนาที่หนูนับถืออยู่. นั่นทำให้หนูเกิดความคิดว่าจะใช้หัวเรื่อง “จริง ๆ แล้ว พยานพระยะโฮวาเป็นใคร และพวกเขามีความเชื่อเช่นไร?” เป็นหัวเรื่องสำหรับการพูดหน้าชั้น.
บี. ดี., แคนาดา
ขอบคุณสำหรับบทความที่ยอดเยี่ยม “หนุ่มสาวถามว่า . . . ฉันจะทำอย่างไรดีเมื่อทำอะไรไม่สำเร็จ?” (8 ธันวาคม 2004) เช่นเดียวกับอันนา ดิฉันรู้สึกว่าทำให้พระเจ้าผิดหวังและคงจะไม่ได้รับการให้อภัย. แต่ดังที่บทความนี้อธิบาย พระยะโฮวาทรงให้อภัยดาวิดและค้ำจุนท่านแม้ท่านอ่อนแอ. ช่างเป็นการหนุนใจจริง ๆ ที่รู้ว่า แม้เราล้มลง พระยะโฮวาจะทรงพยุงเราขึ้นอีกครั้ง!
จี. เค., อิตาลี
ข้อคัมภีร์ที่ช่วยดิฉันมากที่สุดคือฆะลาเตีย 6:4. ดิฉันรู้ตัวว่า ดิฉันชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับนักเรียนที่เก่งที่สุดในชั้นเรียนเสมอ. บทความนี้ช่วยดิฉันให้เข้าใจว่า ดิฉันกำลังทำร้ายตัวเอง.
พี. พี., ฝรั่งเศส
การตั้งครรภ์ในหมู่วัยรุ่น ขอบคุณสำหรับบทความชุดเรื่อง “การตั้งครรภ์ในหมู่วัยรุ่น—เรื่องน่าเศร้าระดับโลก.” (8 ตุลาคม 2004) ดิฉันเริ่มร้องไห้ก่อนที่จะอ่านบทความนี้จบด้วยซ้ำ. บทความนี้พรรณนาสิ่งที่พี่สาวของดิฉันกำลังประสบอยู่ได้อย่างถูกต้องทีเดียว. ดิฉันรู้สึกขอบคุณที่พระยะโฮวาทรงจัดเตรียมบทความชุดนี้ซึ่งเหมาะกับเวลาจริง ๆ เพื่อช่วยดิฉันให้เข้าใจความรู้สึกของพี่สาวดีขึ้น.
เอ็ม. เอส., อินโดนีเซีย
เรารู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและความเห็นอกเห็นใจที่ผู้ปกครองแสดงออกในภาพประกอบหน้า 10. ภาพนี้ยกย่องความรักและความกรุณาอันหาที่เปรียบมิได้ของพระยะโฮวาจริง ๆ! ขอบคุณที่สอนให้เราเลียนแบบพระเจ้าในเรื่องวิธีที่เราควรปฏิบัติต่อผู้ทำบาปร้ายแรงที่ได้กลับใจ.
ที. เค., ยูเครน
สถิติประชากร ในบทความ “สถิติประชากร, คัมภีร์ไบเบิล, และอนาคต” คุณบอกว่าชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์หลังจากเวลาผ่านไป 215 ปี. (8 พฤษภาคม 2004) แต่เอ็กโซโด 12:40, 41 บอกว่า 430 ปี.
อาร์. ซี., สหรัฐ
“ตื่นเถิด!” ตอบ: เอ็กโซโด 12:40 (ล.ม.) บอกว่า “การอยู่ของลูกหลานอิสราเอล ซึ่งเคยอยู่ในอียิปต์ คือสี่ร้อยสามสิบปี.” โปรดสังเกตว่า “การอยู่ของลูกหลานอิสราเอล” ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ช่วงเวลาที่ชาวยิวอยู่ในอียิปต์เท่านั้น; แต่ดูเหมือนว่า การอยู่นี้ครอบคลุมช่วงเวลาทั้งหมดซึ่งเริ่มตั้งแต่อับราฮามเข้าสู่แผ่นดินคะนาอัน. อัครสาวกเปาโลกล่าวว่า ช่วงเวลา 430 ปีนี้เริ่มขึ้นเมื่อสัญญาไมตรีที่พระเจ้าทำกับอับราฮามเริ่มมีผลบังคับใช้. (ฆะลาเตีย 3:16, 17) เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนที่อับราฮามเข้าสู่คะนาอันในปี 1943 ก่อน ส.ศ. การลำดับเวลาในคัมภีร์ไบเบิลบ่งชี้ว่า หลังจากนั้น 215 ปีชาวยิวจึงได้ย้ายไปยังอียิปต์. นั่นเท่ากับว่าจริง ๆ แล้วชาวยิว “อยู่ในอียิปต์” 215 ปี.—ดูบทความ “Chronology” (การลำดับเวลา) ในหนังสือ “การหยั่งเห็นเข้าใจพระคัมภีร์” (ภาษาอังกฤษ) เล่ม 1 จัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา.
