ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

ความบันเทิงเพื่อมวลชนในสมัยศตวรรษแรก

ความบันเทิงเพื่อมวลชนในสมัยศตวรรษแรก

ความ​บันเทิง​เพื่อ​มวลชน​ใน​สมัย​ศตวรรษ​แรก

การ​จลาจล​ที่​เกิด​ขึ้น​ระหว่าง​แฟน​กีฬา​คู่​อริ​จาก​เมือง​สอง​เมือง​ที่​อยู่​ใกล้​เคียง​กัน​ทาง​ตอน​ใต้​ของ​อิตาลี​เป็น​เหตุ​ให้​มี​ผู้​บาดเจ็บ​นับ​ไม่​ถ้วน​และ​มี​หลาย​คน​เสีย​ชีวิต​รวม​ทั้ง​เด็ก ๆ ด้วย. โศกนาฏกรรม​ครั้ง​นั้น​ส่ง​ผล​ให้​เจ้าหน้าที่​สั่ง​ปิด​สนาม​ประลอง​แห่ง​นั้น​เป็น​เวลา​สิบ​ปี.

รายงาน​ข่าว​การ​จลาจล​แบบ​นี้​ไม่​ใช่​เรื่อง​แปลก​ใหม่​สำหรับ​หนังสือ​พิมพ์​ใน​ปัจจุบัน. แต่​นี่​เป็น​เหตุ​การณ์​ที่​ไม่​ธรรมดา​ซึ่ง​เกิด​ขึ้น​เกือบ 2,000 ปี​มา​แล้ว​ใน​ช่วง​การ​ปกครอง​ของ​จักรพรรดิ​เนโร. ทาซิทุส นัก​ประวัติศาสตร์​ชาว​โรมัน​ได้​พรรณนา​เหตุ​การณ์​จลาจล​นี้​ซึ่ง​เกิด​ขึ้น​ใน​สนาม​ประลอง​แห่ง​ปอมเปอี​ระหว่าง​ที่​มี​การ​ประลอง​บน​สังเวียน เมื่อ​ชาว​ปอมเปอี​ปะทะ​กับ​แฟน​กีฬา​จาก​เมือง​นูเคอเรีย​ซึ่ง​เป็น​เมือง​ใกล้​เคียง.

ใน​สมัย​ศตวรรษ​แรก ความ​บันเทิง​ได้​รับ​ความ​นิยม​อย่าง​มาก​จาก​ประชาชน. เมือง​สำคัญ ๆ ของ​จักรวรรดิ​โรมัน​มี​โรง​ละคร, สนาม​ประลอง, และ​สนาม​แข่ง​รถ​ม้า บาง​เมือง​มี​ครบ​ทั้ง​สาม​อย่าง. หนังสือ​แผนที่​โลก​โรมัน (ภาษา​อังกฤษ) กล่าว​ว่า “เกม​การ​แข่งขัน​มี​ทั้ง​อันตราย​และ​ความ​ตื่นเต้น​อย่าง​บ้า​คลั่ง​รวม​อยู่​ด้วย . . . [และ] จงใจ​ทำ​ให้​เกิด​การ​นอง​เลือด.” คน​ขับ​รถ​ม้า​ของ​แต่​ละ​ทีม​จะ​สวม​เสื้อ​ผ้า​คน​ละ​สี และ​แต่​ละ​ทีม​ถือ​เป็น​ตัว​แทน​ของ​คน​กลุ่ม​ใด​กลุ่ม​หนึ่ง​ใน​ชุมชน ไม่​ว่า​จะ​เป็น​ฝ่าย​การ​เมือง​หรือ​สังคม. ผู้​ชม​จะ​ร้อง​ตะโกน​กัน​อย่าง​บ้า​คลั่ง​เมื่อ​ทีม​โปรด​ของ​ตน​ปรากฏ​ตัว​ขึ้น. คน​ขับ​รถ​ม้า​ได้​รับ​ความ​นิยม​มาก​ถึง​ขนาด​ที่​ผู้​คน​ติด​ภาพ​วาด​ของ​พวก​เขา​ไว้​ใน​บ้าน และ​คน​ขับ​รถ​ม้า​ก็​จะ​ได้​รับ​เงิน​มาก​มาย.

นอก​จาก​นั้น ใน​เมือง​ต่าง ๆ ยัง​มี​การ​แสดง​การ​ต่อ​สู้​บน​สังเวียน​ที่​มี​แต่​การ​นอง​เลือด และ​การ​ต่อ​สู้​ระหว่าง​คน​กับ​สัตว์ ซึ่ง​บาง​ครั้ง​นัก​สู้​เหล่า​นั้น​ไม่​มี​อาวุธ​เลย. ตาม​ที่​วิล ดูแรนต์ นัก​ประวัติศาสตร์​กล่าว​ไว้ “อาชญากร​ที่​ถูก​ตัดสิน​ประหาร​ชีวิต​ซึ่ง​บาง​ครั้ง​ถูก​คลุม​ตัว​ด้วย​หนัง​สัตว์​เพื่อ​ให้​ดู​คล้าย​สัตว์ จะ​ถูก​จับ​โยน​ให้​สัตว์​ป่า​ที่​กำลัง​หิว​จัด​ตะครุบ​กิน การ​ตาย​ใน​ลักษณะ​นั้น​เจ็บ​ปวด​ทรมาน​มาก​จริง ๆ.”

คน​ที่​ชอบ​ความ​บันเทิง​แบบ​ชั่ว​ร้าย​เช่น​นี้ “อยู่​ใน​ความ​มืด​ทาง​จิตใจ” อย่าง​แท้​จริง​และ “ปราศจาก​ความ​สำนึก​ด้าน​ศีลธรรม.” (เอเฟโซ 4:17-19, ล.ม.) ใน​สมัย​ศตวรรษ​ที่​สอง เทอร์ทูลเลียน​เขียน​ว่า “ใน​ท่ามกลาง [คริสเตียน] ไม่​มี​การ​พูด​ถึง, หรือ​ดู, หรือ​ฟัง​สิ่ง​ใด​เลย​ที่​เหมือน​กับ​ความ​บ้า​คลั่ง​ใน​สนาม​แข่งขัน, ความ​ไร้​ยางอาย​ใน​โรง​มหรสพ, [และ] ความ​ป่า​เถื่อน​ใน​สังเวียน.” ทุก​วัน​นี้​ก็​เช่น​กัน คริสเตียน​แท้​ระมัดระวัง​ที่​จะ​ไม่​เข้า​ไป​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ความ​บันเทิง​ที่​รุนแรง ไม่​ว่า​จะ​ทาง​หนังสือ, โทรทัศน์, หรือ​เกม​คอมพิวเตอร์ โดย​จำ​ไว้​ว่า​พระ​ยะโฮวา​ทรง​เกลียด​ชัง ‘คน​ที่​ชอบ​ความ​รุนแรง.’—บทเพลง​สรรเสริญ 11:5. ล.ม.

[ภาพ​หน้า 30]

ภาพ​โมเสก​คน​ขับ​รถ​ม้า​ที่​ได้​รับ​ชัย​ชนะ

[ภาพ​หน้า 30]

ภาพ​วาด​บน​ผนัง​รูป​คน​ต่อ​สู้​กับ​สิงโต​ตัว​เมีย

[ภาพ​หน้า 30]

โรง​ละคร​ของ​ชาว​โรมัน​ใน​สมัย​ศตวรรษ​แรก

[ที่​มา​ของ​ภาพ]

Ciudad de Mérida

[ที่​มา​ของ​ภาพ​หน้า 30]

Top and bottom left: Museo Nacional de Arte Romano, Mérida