การป้องกันครอบครัวจากไข้หวัดใหญ่
การป้องกันครอบครัวจากไข้หวัดใหญ่
ในคำพยากรณ์ของพระเยซูในเรื่องอวสานของยุคนี้ พระองค์พยากรณ์ว่า “จะเกิดโรคระบาด . . . แห่งแล้วแห่งเล่า.” (ลูกา 21:11) จริงทีเดียว ไข้หวัดใหญ่ก็เป็นโรคระบาดชนิดหนึ่ง.
ไข้หวัดใหญ่เกิดจากเชื้อไวรัส ซึ่งเป็นอนุภาคเล็กมากที่แทรกซึมเข้าไปอยู่ในเซลล์ที่มีชีวิตและควบคุมการทำงานของเซลล์ให้สร้างไวรัสเพิ่มขึ้น. โดยหลักแล้ว ไวรัสไข้หวัดใหญ่ซึ่งโจมตีทางเดินหายใจถูกถ่ายทอดจากคนหนึ่งสู่คนหนึ่งโดยละอองที่ถูกขับจากร่างกายของผู้ติดเชื้อขณะไอ, จาม, หรือแม้แต่เมื่อพูด. การระบาดเกิดขึ้นเมื่อมีหลายคนเป็นโรคนี้ กระจายกันอยู่ในพื้นที่กว้าง.
ไม่ใช่คนเท่านั้นที่ติดเชื้อไวรัส สัตว์บกและสัตว์ปีกก็ติดเชื้อไวรัสได้เหมือนกัน. ไวรัสไข้หวัดใหญ่ถูกแยกเป็นชนิดเอ, บี, และซี. เชื้อชนิดเอทำให้เป็นไข้หวัดใหญ่มากที่สุด. โดยทั่วไป สายพันธุ์ไวรัสถูกแบ่งประเภทโดยอาศัยโปรตีนสองชนิดที่พบบนผิวนอกของไวรัส คือฮีมากลูตินิน (hemagglutinin [เอช]) และนูรามินิเดส (neuraminidase [เอ็น]).
สิ่งหนึ่งที่น่าเป็นห่วงอย่างยิ่งเกี่ยวกับไวรัสไข้หวัดใหญ่คือ ไวรัสอาจแพร่พันธุ์ได้เร็วมากและมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ. อีกสิ่งหนึ่งคือ สายพันธุ์ที่ต่างกันอาจมารวมกันและเกิดเป็นสายพันธุ์ใหม่. ถ้าสายพันธุ์นั้นต่างออกไปมาก ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายมนุษย์อาจต้านทานมันไม่ได้.
ปกติแล้วไข้หวัดใหญ่ระบาดในช่วงฤดูหนาว. การวิจัยเมื่อไม่นานมานี้บ่งชี้ว่า เมื่ออุณหภูมิต่ำ เนื้อเยื่อชั้นนอกของไวรัสจะกลายเป็นวุ้นที่ช่วยป้องกันเชื้อไวรัสให้อยู่ได้นานขึ้นในอากาศ แต่เนื้อเยื่อนั้นจะละลายไปเมื่อสัมผัสอุณหภูมิที่สูงกว่าในทางเดินหายใจของมนุษย์ จึงทำให้เกิดการติดเชื้อ. อากาศหนาวไม่ได้ทำให้ติดเชื้อไวรัส แต่อากาศหนาวสร้างสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการแพร่เชื้อ.
มาตรการป้องกัน
เมื่อตระหนักถึงความจำเป็นต้องเตรียมการ รัฐบาลของหลายประเทศได้เตรียมแผนรองรับไว้แล้ว. แต่คุณจะทำอะไรได้บ้าง? ให้เราทบทวนมาตรการป้องกันขั้นพื้นฐานสามขั้นตอนดังต่อไปนี้:
เสริมสร้างความแข็งแรงของร่างกาย: ดูแลครอบครัวให้นอนหลับพักผ่อนเพียงพอและรับประทานอาหารที่จะช่วยให้ร่างกายต้านทานโรคได้. คุณควรรับประทานอาหารที่เน้นผักผลไม้สด, ธัญพืช, และโปรตีนไขมันต่ำ ซึ่งให้กรดอะมิโนที่จำเป็นเพื่อเสริมสร้างระบบภูมิคุ้มกัน.
สร้างสภาพแวดล้อมที่ไม่เป็นมิตรต่อเชื้อโรค: เท่าที่เป็นไปได้ ทำความสะอาดเคาน์เตอร์และโต๊ะทุกวัน. ล้างภาชนะหุงต้มและถ้วยชามหลังจากใช้แล้วทุกครั้ง และซักผ้าห่มผ้าปูที่นอนเป็นประจำ. ใช้น้ำยาฆ่าเชื้อเช็ดสิ่งที่ผู้คนจับต้องกันบ่อย ๆ เช่น ลูกบิดประตู, โทรศัพท์, รีโมตคอนโทรล. ถ้าเป็นไปได้ เปิดประตูหน้าต่างให้อากาศถ่ายเท.
ปลูกฝังนิสัยที่ดีด้านความสะอาดส่วนตัว: ล้างมือบ่อย ๆ ด้วยสบู่และน้ำ หรือด้วยน้ำยาล้างมือที่ผสมแอลกอฮอล์. (ถ้าทำได้ พกน้ำยาล้างมือขวดเล็ก ๆ ติดตัว.) พยายามอย่าใช้ผ้าขนหนูร่วมกับคนอื่นเมื่อเช็ดมือหรือเช็ดหน้า แม้แต่กับสมาชิกครอบครัว.
อย่าใช้มือที่ยังไม่ได้ล้างแตะต้องบริเวณดวงตา, จมูก, หรือปาก. หากเป็นไปได้ จงใช้กระดาษทิชชูปิดปากปิดจมูกเวลาไอหรือจาม แล้วทิ้งไปทันที. อุปกรณ์บางอย่างแพร่เชื้อโรคได้ง่าย เช่น โทรศัพท์ ให้หลีกเลี่ยงการใช้อุปกรณ์เหล่านั้นร่วมกับคนอื่น. เด็ก ๆ ก็ต้องได้รับการฝึกอบรมอย่างดีในเรื่องนี้. นิสัยดังกล่าวใช้ได้ดีเสมอ โดยเฉพาะในฤดูที่ไข้หวัดใหญ่ระบาด.
คำนึงถึงผู้อื่น
คุณสามารถแพร่เชื้อสู่คนอื่นได้ตั้งแต่หนึ่งวันก่อนที่คุณจะมีอาการไข้หวัดใหญ่จนถึงห้าวันหลังจากเริ่มป่วย. อาการของโรคนี้คล้ายกันกับไข้หวัดธรรมดาแต่จะรุนแรงกว่ามาก. อาการจะรวมไปถึงการมีไข้ (มักจะเป็นไข้สูง), ปวดศีรษะ, อ่อนเพลีย, ไอไม่มีเสมหะ, และปวดกล้ามเนื้อ. อาการต่อไปนี้มักเกิดขึ้นในเด็กมากกว่าผู้ใหญ่ เช่น น้ำมูกไหลและอาการของระบบทางเดินอาหาร รวมทั้งการคลื่นไส้, อาเจียน, และท้องร่วง. ถ้าคุณมีอาการเหล่านี้ เท่าที่ทำได้ก็ควรอยู่กับบ้านเพื่อจะไม่แพร่เชื้อให้คนอื่น.
พักผ่อนและดื่มน้ำให้มาก ๆ. ยาต้านไวรัสอาจช่วยได้แต่ต้องรีบใช้หลังปรากฏอาการ. ไม่ควรให้ยาแอสไพรินแก่เด็กที่เป็นไข้หวัดใหญ่. รีบไปพบแพทย์หากคุณมีอาการเหมือนเป็นปอดบวม เช่น หายใจลำบาก, เจ็บหน้าอก, หรือปวดศีรษะยืดเยื้ออย่างรุนแรง.
การเป็นไข้หวัดใหญ่อาจน่าตกใจ. การเตรียมพร้อมอาจช่วยคุณให้ผ่านพ้นไปได้. แต่ยิ่งกว่านั้น คุณสามารถคอยท่าเวลาที่คัมภีร์ไบเบิลสัญญาไว้ ซึ่ง “จะไม่มีใครที่อาศัยอยู่ที่นั่นพูดว่า, ‘ข้าพเจ้าป่วยอยู่.’”—ยะซายา 33:24
[กรอบหน้า 27]
ไข้หวัดใหญ่ชนิดรุนแรง
ไข้หวัดใหญ่ที่ตรวจพบเป็นครั้งแรกในเม็กซิโกเมื่อปี 2009 เป็นสายพันธุ์เอช 1 เอ็น 1 คล้ายกับไข้หวัดใหญ่สเปนเมื่อปี 1918 ซึ่งทำให้หลายสิบล้านคนเสียชีวิต. อย่างไรก็ตาม ไข้หวัดใหญ่ชนิดนี้มีองค์ประกอบบางอย่างที่พบในไวรัสซึ่งแพร่เชื้อในสุกรและสัตว์ปีก.
[กรอบ/ภาพหน้า 28]
6 วิธีในการป้องกันตัวเองและคนอื่น
1. ปิดปากปิดจมูกเมื่อไอหรือจาม
2. ล้างมือ
3. เปิดประตูหน้าต่างให้อากาศถ่ายเท
4. รักษาความสะอาด
5. ถ้าป่วย พยายามอยู่กับบ้าน
6. เมื่อป่วย หลีกเลี่ยงการใกล้ชิดกับคนอื่น
[กรอบ/ภาพหน้า 29]
เมื่อไข้หวัดใหญ่ระบาด
ก่อนอื่น ปฏิบัติตามคำแนะนำของเจ้าหน้าที่ด้านสาธารณสุข. อย่าตื่นตระหนกเกินไป. สร้างเสริมลักษณะนิสัยที่ดีที่กล่าวถึงข้างต้น. ถ้าเป็นไปได้ หลีกเลี่ยงการอยู่ในที่มีผู้คนแออัด. ถ้าคุณป่วย การใช้หน้ากากก็ช่วยได้. ล้างมือบ่อย ๆ. เก็บอาหารที่ไม่เน่าเสียง่ายและผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพและอนามัยให้มีพอใช้ได้นานประมาณสองสัปดาห์เผื่อออกไปซื้อที่ร้านไม่ได้.
เมื่อคุณต้องอยู่ท่ามกลางผู้คน เช่นในที่ทำงาน, สถานนมัสการ, หรือที่อื่น ๆ จงปฏิบัติตามคำแนะนำที่คุณได้รับ. นอกจากนั้น พยายามเปิดประตูหน้าต่างให้อากาศถ่ายเท.
[ภาพหน้า 27]
ภาพขยายของไวรัสไข้หวัดใหญ่เอช 1 เอ็น 1
[ที่มาภาพ]
CDC/Cynthia Goldsmith
