จากผู้อ่านของเรา
จากผู้อ่านของเรา
สิ่งที่เหนือกว่าความร่ำรวย (มีนาคม 2009) บทความนี้ยกคำพูดของโกสตัส ซึ่งกล่าวว่า “พระเจ้าไม่ได้ต้องการให้เราใช้ชีวิตแบบที่ต้องมีข้าวของเงินทองมากมาย.” ผมคิดว่าพระยะโฮวาไม่วางข้อจำกัดว่าผู้รับใช้ของพระองค์จะมีทรัพย์สินได้มากหรือน้อยเท่าไร ตราบใดที่เขาจัดให้พระองค์ไว้เป็นอันดับแรก. ผิดไหมที่จะใช้ชีวิตอย่างคนรวยขณะที่ยังคงรับใช้พระยะโฮวาด้วยความซื่อสัตย์?
เจ. ดี., สหรัฐ
“ตื่นเถิด!” ตอบ: คัมภีร์ไบเบิลไม่ตำหนิความมั่งคั่ง. ที่จริง ผู้รับใช้ในอดีตของพระเจ้าหลายคนก็เป็นคนร่ำรวย. (เยเนซิศ 25:5; 26:12-16; โยบ 1:1-3) อย่างไรก็ตาม คนที่ร่ำรวยควรจำไว้ว่า “การโอ้อวดทรัพย์สมบัติ ไม่ได้มาจากพระบิดา แต่มาจากโลก.” (1 โยฮัน 2:16) ยิ่งกว่านั้น อัครสาวกเปาโลกล่าวว่า “การรักเงินเป็นรากของสิ่งที่ก่อความเสียหายทุกชนิด.” ท่านเห็นว่าโดยการยอมสละสิ่งใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการนมัสการเนื่องจากปรารถนาจะร่ำรวย “บางคนจึงถูกชักนำให้หลงจากความเชื่อและได้ทิ่มแทงตัวเองทั่วทั้งตัวด้วยสิ่งที่ก่อความทุกข์มากมาย.” (1 ติโมเธียว 6:10) แน่นอน พระคำของพระเจ้าไม่ได้บอกว่าคนร่ำรวยน่าจะรู้สึกผิดเพราะพวกเขามีทรัพย์สินมากกว่าคนอื่น. คริสเตียนได้รับการสนับสนุนให้ “เป็นคนใจกว้าง พร้อมจะแบ่งปัน” ไม่ว่าพวกเขาจะมีน้อยหรือมีมากทางวัตถุ.—1 ติโมเธียว 6:18
เสียงเงียบที่มีผู้ได้ยิน (ตุลาคม 2008) ดิฉันได้รับกำลังใจอย่างมากจากบทความนี้ที่บอกเรื่องราวของฮิลลารี ซึ่งเป็นโรคเรทท์ซินโดรม. หลานชายวัยห้าขวบของดิฉันมองไม่เห็น, หูหนวก, เดินไม่ได้, พูดไม่ได้, นั่งก็ไม่ได้. เมื่อดิฉันร้องเพลง, อ่านหนังสือ, คุยกับเขา, และลูบตัวหรือนวดให้เขา ดิฉันหวังว่าสมองเขาจะรับรู้. ดิฉันร้องไห้เมื่ออ่านถึงคำพูดของแม่ฮิลลารีที่ว่า “ถึงแม้ดิฉันจะไม่ได้ยินว่าเธอพูดอะไร แต่พระยะโฮวาทรงได้ยิน.” คำพูดนี้ช่วยให้ดิฉันตระหนักว่าแม้หลานชายจะพูดไม่ได้ แต่พระยะโฮวาสามารถได้ยินเสียงจากหัวใจของเขา.
เอ็ม. เอ., ญี่ปุ่น
ลูกสาวของดิฉันอายุ 43 ปี ถึงอย่างนั้นนี่ก็เป็นบทความแรกที่ทำให้เข้าใจอาการและสาเหตุของความพิการของเธอ. ดิฉันเห็นใจแม่และพี่สาวของฮิลลารี. แม้เราอยู่ห่างกันหลายพันกิโลเมตร แต่ดิฉันก็รู้สึกคล้าย ๆ พวกเขา และขอบคุณสำหรับตัวอย่างแห่งความเชื่อ, ความรัก, และความอดทนของพวกเขา.
ที. วาย., กานา
การทำแท้งไม่ได้เป็นทางแก้ปัญหาจริง ๆ (มิถุนายน 2009) ขอบคุณสำหรับบทความชุดเรื่องการทำแท้ง. เมื่อดิฉันอายุ 20 กว่า ๆ ดิฉันตัดสินใจทำแท้ง ซึ่งทำให้ดิฉันเสียใจมาก. ถ้าดิฉันไม่รู้ความจริงตอนนี้ ดิฉันคงรู้สึกสิ้นหวัง. ดิฉันขอบคุณมากจริง ๆ ที่มีความหวังและรู้ว่าพระยะโฮวาทรงให้อภัย.
สงวนชื่อ, สหรัฐ
หนุ่มสาวถามว่า . . . ฉันจะทำอย่างไรถ้าพ่อแม่เสียชีวิต? (สิงหาคม 2009) ดิฉันอายุเพิ่ง 22 ปี และเศร้าเสียใจมากที่จู่ ๆ พ่อก็จากไปอย่างไม่คาดคิด. อย่างที่บทความนี้บอกไว้ ดิฉันหวังจะให้พ่ออยู่ด้วยเมื่อถึงโอกาสสำคัญในชีวิตของดิฉัน. หลังจากผ่านไปสามปี ดิฉันก็ยังรู้สึกว่ายากที่จะกลับมาดำเนินชีวิตตามปกติอีกครั้งหนึ่ง. แม้จะเป็นเช่นนั้น บทความนี้ได้ปลอบใจดิฉันมาก. คำแนะนำที่ให้ไว้เพื่อช่วยรับมือปรากฏว่าได้ผลดี แม้ว่าจะทำจริง ๆ ได้ยาก. ขอบคุณสำหรับผลงานที่ยอดเยี่ยมของคุณ.
เอ็น. พี., ฝรั่งเศส
