ตัวเล็ก แต่ใจใหญ่
ตัวเล็ก แต่ใจใหญ่
การพูดคุยกับคนแปลกหน้าในเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้าจะเป็นอย่างไรหากคุณสูงเพียง 76 เซนติเมตร? เลาราจะบอกคุณได้. นั่นคือความสูงของเธอขณะอายุ 33 ปี สูงแค่ 76 เซนติเมตรเท่านั้น. เธอกับมารีอาน้องสาวซึ่งอายุ 24 ปี และสูง 86 เซนติเมตร อยู่ในเมืองคิโต ประเทศเอกวาดอร์. ให้ทั้งสองเล่าถึงอุปสรรคที่เธอต้องเผชิญกันในงานเผยแพร่ของคริสเตียน.
“เพื่อไปถึงเขตที่เราทำงานเผยแพร่และไปการประชุมคริสเตียน เราเดินราว ๆ ครึ่งกิโลเมตรเพื่อไปขึ้นรถประจำทาง. จากที่เราลงรถ เราเดินไปอีกครึ่งกิโลเมตรเพื่อขึ้นรถต่อที่สอง. แย่หน่อยที่ตามทางเส้นนี้มีสุนัขดุอยู่ห้าตัว. สุนัขทำให้เราตกใจมากเนื่องจากพวกมันดูตัวใหญ่เหมือนม้า. ถ้าจำเป็นต้องไล่พวกมันไปเพื่อเราจะเดินกลับบ้านได้ เราถือไม้เรียวไปด้วยแล้วซ่อนไว้ริมทางก่อนขึ้นรถ.
“การขึ้นรถเป็นขั้นตอนที่ลำบากจริง ๆ สำหรับเรา. เรายืนอยู่บนกองดินที่ป้ายจอดรถประจำทางเพื่อจะขึ้นรถได้ง่ายกว่า. คนขับรถบางคนขับมาเทียบกองดินที่เรายืนอยู่ แต่คนอื่นไม่ทำอย่างนั้น. ในกรณีเช่นนี้ คนที่สูงกว่าระหว่างเราสองคนก็จะช่วยคนที่เตี้ยกว่าให้ขึ้นรถ. ในการขึ้นรถต่อที่สอง เราต้องข้ามทางหลวงที่มีรถขวักไขว่—ต้องใช้ความพยายามจริง ๆ ด้วยขาสั้น ๆ ของเรา. เนื่องจากเรารูปร่างเล็ก กระเป๋าหนังสือที่หนักจึงเพิ่มข้อท้าทายให้ด้วย. เพื่อให้กระเป๋าเบาขึ้น เราใช้คัมภีร์ไบเบิลขนาดเล็กและยังจำกัดจำนวนหนังสือที่เอาติดตัวไปด้วย.
“ตั้งแต่วัยเด็ก เราทั้งคู่เป็นคนชอบครุ่นคิดเกี่ยวกับตัวเอง. เพื่อนบ้านของเรารู้ว่าการพูดคุยกับคนแปลกหน้าเป็นประสบการณ์ที่ทำให้เราตกใจกลัวอยู่เสมอ. ฉะนั้น พวกเขารู้สึกแปลกใจและประทับใจที่เห็นเราเคาะประตูบ้านของพวกเขา และตามปกติพวกเขามักจะฟังเรา. แต่ในที่ที่คนไม่รู้จักเรา บ่อยครั้งพวกเขามักมองดูแค่การที่เราเป็นคนแคระเท่านั้น ด้วยเหตุนี้ เขามักจะไม่ให้ความสนใจอย่างจริงจังต่อข่าวสารของเราตามอย่างที่สมควร. ถึงอย่างไร การสำนึกถึงความรักของพระยะโฮวาทำให้เรามีใจกล้าที่จะทำงานเผยแพร่กิตติคุณต่อไป. การคิดรำพึงถึงสุภาษิต 3:5, 6 ทำให้เรามีความกล้าหาญด้วย.”
ดังที่เลารากับมารีอาแสดงให้เห็นนั้น การบากบั่นทั้ง ๆ ที่มีอุปสรรคทางกายสามารถยกย่องสรรเสริญพระเจ้าได้. อัครสาวกเปาโลอธิษฐานขอให้ “หนามในเนื้อหนัง” บางทีอาจเป็นโรคทางกายนั้นหลุดออกไปจากท่าน. แต่พระเจ้าตรัสกับท่านว่า “ความกรุณาอันไม่พึงได้รับของเราเพียงพอแล้วสำหรับเจ้า; ด้วยว่าฤทธิ์ของเราจะสมบูรณ์ในความอ่อนแอ.” ถูกแล้ว ไม่จำเป็นต้องขจัดอุปสรรคทางกายออกไปเพื่อเราจะสามารถรับใช้พระเจ้าได้. การไว้วางใจพระเจ้าอย่างเต็มที่สามารถช่วยเราให้ใช้ประโยชน์อย่างดีที่สุดจากสภาพแวดล้อมของเรา. เนื่องจากเปาโลมองดู “หนามในเนื้อหนัง” ของท่านเช่นนี้ ท่านจึงพูดได้ว่า “ข้าพเจ้าอ่อนแอเมื่อใด, ข้าพเจ้าจึงแข็งแรงมากเมื่อนั้น.” (2 โกรินโธ 12:7, 9, ล.ม., 10) หลายปีต่อมาเปาโลได้เขียนว่า “ข้าพเจ้ามีกำลังสำหรับทุกสิ่งโดยพระองค์ผู้ทรงประทานพลังให้ข้าพเจ้า.”—ฟิลิปปอย 4:13, ล.ม.
ในสมัยปัจจุบัน พระเจ้าทรงกระทำให้งานอันใหญ่ยิ่งบรรลุผลสำเร็จโดยทางชาย, หญิง, และเด็ก ๆ ซึ่งเลื่อมใสพระองค์อย่างเต็มที่. หลายคนในพวกเขาพิการไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง. ถึงแม้พวกเขาทุกคนคาดหวังการเยียวยารักษาภายใต้ราชอาณาจักรของพระเจ้าก็ตาม พวกเขาไม่ได้รอจนกระทั่งพระเจ้าขจัดปัญหาของพวกเขาให้หมดไปก่อนที่จะพยายามทำอะไรบางอย่างในการรับใช้พระองค์.
คุณทนทุกข์เนื่องจากข้อบกพร่องทางกายบางอย่างไหม? จงมีกำลังใจเถิด! โดยความเชื่อของคุณ คุณอาจอยู่ในท่ามกลางคนเหล่านั้น เช่น เปาโล, เลารา, และมารีอา. อาจกล่าวถึงพวกเขาได้ ดังกรณีของบรรดาชายหญิงผู้มีความเชื่อในสมัยโบราณที่ว่า “เมื่อก่อนอ่อนกำลังแล้วก็มีกำลังมากขึ้น.”—เฮ็บราย 11:34.
[ภาพหน้า 8]
มารีอา
เลารา
[ภาพหน้า 9]
มารีอาช่วยเลาราขึ้นรถ
[ภาพหน้า 9]
“สุนัขทำให้เราตกใจมาก เนื่องจากพวกมันดูตัวใหญ่เหมือนม้า”
ข้างล่าง: เลารากับมารีอา และคนเหล่านั้นที่ศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับเธอทั้งสอง