“พวกเธอรู้มากอย่างนี้เกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิล”
ผู้ประกาศราชอาณาจักรรายงาน
“พวกเธอรู้มากอย่างนี้เกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิล”
ขณะมีพระชนม์ 12 พรรษา พระเยซูทรงสนทนาอย่างกล้าหาญกับผู้นำศาสนาในกรุงยะรูซาเลม “คนทั้งปวงที่ได้ยินก็ประหลาดใจในสติปัญญาและคำตอบของพระกุมารนั้น.” (ลูกา 2:47) คล้ายกันในทุกวันนี้ ผู้รับใช้วัยเยาว์หลายคนของพระยะโฮวารวบรวมความกล้าที่จะพูดคุยกับครูและเพื่อนนักเรียนเกี่ยวกับพระเจ้าและคัมภีร์ไบเบิล และบ่อยครั้งพวกเขาประสบผลที่ทำให้ปีติยินดีพอ ๆ กัน.
ทิฟฟานีอายุ 14 ปี อยู่ในระหว่างชั่วโมงเรียนซึ่งมีการอภิปรายเรื่องหนึ่งที่มุ่งไปยังคำพยากรณ์ในคัมภีร์ไบเบิลเรื่อง 70 สัปดาห์แห่งปีที่พบในดานิเอล 9:24-27. ครูให้ข้อมูลเล็กน้อยเกี่ยวกับข้อคัมภีร์เหล่านั้น แล้วรีบข้ามเรื่องนั้นไป.
ทีแรก ทิฟฟานีลังเลที่จะยกมือขึ้น. เธอบอกว่า “แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง นั่นรบกวนใจหนูจริง ๆ ที่ไม่มีการอธิบายข้อเหล่านั้นอย่างละเอียด. และโดยไม่รู้ตัว หนูก็ได้ยกมือขึ้น.” ครูรู้สึกแปลกใจที่มีคนสามารถพูดอะไรในหัวเรื่องนั้นได้ เนื่องจากนักเรียนส่วนใหญ่รู้สึกว่าเรื่องนั้นเข้าใจยาก.
เมื่อมีโอกาสอธิบายคำพยากรณ์นั้น ทิฟฟานียืนขึ้นและพูดแบบกลอนสด. เมื่อเธอพูดจบ ในห้องเรียนเงียบกันหมด. ทิฟฟานีรู้สึกประหม่าเล็กน้อย. ครั้นแล้วทั้งชั้นก็ปรบมือให้เป็นการใหญ่.
“เป็นเรื่องน่าประทับใจมาก ทิฟฟานี น่าประทับใจจริง ๆ” ครูพูดซ้ำแล้วซ้ำอีก. เขายอมรับว่าเขารู้ว่าต้องมีคำอธิบายมากกว่านี้สำหรับข้อคัมภีร์เหล่านั้น แต่ทิฟฟานีเป็นคนแรกที่อธิบายข้อเหล่านั้นให้เขาฟังอย่างชัดแจ้ง. เมื่อจบชั่วโมงเรียน เขาถามทิฟฟานีว่าเธอรู้เรื่องคัมภีร์ไบเบิลมากขนาดนั้นได้อย่างไร.
เธอตอบว่า “เพราะหนูเป็นพยานพระยะโฮวา. คุณพ่อคุณแม่ต้องอธิบายคำพยากรณ์นั้นให้หนูฟังหลายครั้งก่อนที่หนูจะเข้าใจได้.”
เพื่อนนักเรียนรู้สึกแปลกใจเช่นกันที่เธอมีความรู้เกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิล. นักเรียนคนหนึ่งพูดกับทิฟฟานีว่า “ตอนนี้ฉันรู้แล้วละว่าทำไมพยานพระยะโฮวาจึงไปตามบ้าน ก็เพราะพวกเธอรู้มากอย่างนี้เกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิล.” คนอื่น ๆ รับปากว่า จะไม่กระเซ้าเย้าแหย่เธอในเรื่องความเชื่อของเธออีก.
เมื่อทิฟฟานีเล่าให้คุณพ่อคุณแม่ฟังถึงประสบการณ์ของเธอ ท่านได้แนะให้เธอเสนอหนังสือความรู้ซึ่งนำไปสู่ชีวิตนิรันดร์ แก่ครูของเธอ. เมื่อเธอทำตามที่แนะและแสดงให้ครูเห็นตอนหนึ่งในหนังสือที่อธิบายคำพยากรณ์ของดานิเอลแล้ว เขายอมรับหนังสือทันที และขอบคุณเธอสำหรับหนังสือนั้น.
ที่จริง เมื่อหนุ่มสาวคริสเตียนพูดอย่างกล้าหาญถึงสิ่งที่บิดามารดาได้สอนเขาเกี่ยวกับพระเจ้าและคัมภีร์ไบเบิล พวกเขานำคำสรรเสริญและเกียรติยศมาสู่พระยะโฮวาและนำพระพรมาสู่ตัวเอง.—มัดธาย 21:15, 16.