คำ​ถาม​จาก​ผู้​อ่าน

ภรรยา​ที่​เป็น​คริสเตียน​จะ​ทำ​ให้​สมดุล​กัน​ได้​อย่าง​ไร​ระหว่าง​ความ​ซื่อ​สัตย์​ภักดี​ต่อ​พระเจ้า​กับ​การ​อยู่​ใต้​อำนาจ​สามี​ที่​ไม่​มี​ความ​เชื่อ เมื่อ​เขา​เข้า​ร่วม​กิจกรรม​วัน​หยุด​ทาง​ศาสนา?

การ​กระทำ​ใด ๆ ของ​ภรรยา​ใน​เรื่อง​นี้​คง​จะ​ต้อง​ใช้​ความ​สุขุม​และ​การ​รู้​จัก​ผ่อน​หนัก​ผ่อน​เบา. แต่​เธอ​กำลัง​ทำ​สิ่ง​ถูก​ต้อง​เมื่อ​พยายาม​จะ​ทำ​พันธะ​หน้า​ที่​สอง​อย่าง​ให้​สมดุล​กัน. พระ​เยซู​ทรง​ให้​คำ​แนะ​นำ​เกี่ยว​ด้วย​สภาพการณ์​ที่​คล้ายคลึง​กัน​ดัง​นี้: “ฉะนั้น จง​จ่าย​ของ​ของ​ซีซาร์​คืน​แก่​ซีซาร์ แต่​ของ​ของ​พระเจ้า​แด่​พระเจ้า.” (มัดธาย 22:21, ล.ม.) จริง​อยู่ พระองค์​ตรัส​ถึง​พันธะ​หน้า​ที่​ต่อ​รัฐบาล ซึ่ง​ใน​เวลา​ต่อ​มา​คริสเตียน​ได้​รับ​คำ​สั่ง​ให้​ยอม​อยู่​ใต้​อำนาจ. (โรม 13:1) กระนั้น​ก็​ดี คำ​แนะ​นำ​ของ​พระองค์​ย่อม​นำ​มา​ใช้​ได้​เช่น​กัน​ใน​กรณี​ที่​ภรรยา​จะ​รักษา​สมดุล​ระหว่าง​พันธะ​หน้า​ที่​ของ​เธอ​ต่อ​พระเจ้า​กับ​การ​ยอม​อยู่​ใต้​อำนาจ​สามี​ตาม​หลักการ​ของ​คัมภีร์​ไบเบิล ถึง​แม้​สามี​เป็น​ผู้​ไม่​เชื่อถือ​พระเจ้า​ก็​ตาม.

ผู้​ที่​คุ้น​เคย​คัมภีร์​ไบเบิล​เป็น​อย่าง​ดี​จะ​ไม่​ปฏิเสธ​ที่​พระ​คัมภีร์​เน้น​ว่า​คริสเตียน​มี​พันธะ​หน้า​ที่​ต่อ​พระเจ้า​องค์​ทรง​ฤทธานุภาพ​ทุก​ประการ​เป็น​อันดับ​แรก ต้อง​ภักดี​ต่อ​พระองค์​ทุก​เวลา. (กิจการ 5:29) กระนั้น ภาย​ใต้​สถานการณ์​หลาย ๆ อย่าง ผู้​นมัสการ​แท้​อาจ​จะ​คำนึง​ถึง​ข้อ​เรียก​ร้อง​หรือ​ความ​ต้องการ​ของ​สามี​ผู้​ไม่​เชื่อ​ซึ่ง​มี​อำนาจ​เหนือ​เธอ​ได้ แม้​เธอ​จะ​ไม่​เข้า​ส่วน​ร่วม​ละเมิด​กฎหมาย​สูง​ส่ง​ของ​พระเจ้า.

พวก​เรา​มี​ตัว​อย่าง​ที่​ให้​ข้อ​ชี้​แนะ​ใน​กรณี​ชาย​ชาว​ฮีบรู​สาม​คน ดัง​ที่​บรรยาย​ไว้​ใน​พระ​ธรรม​ดานิเอล​บท 3. นะบูคัดเนซัร​ผู้​มี​อำนาจ​ปกครอง​ประเทศ​ได้​ออก​กฎหมาย​ให้​ชาย​สาม​คน​นี้​และ​คน​อื่น ๆ ไป​ปรากฏ​ตัว ณ ที่​ราบ​ดูรา. โดย​รู้​อยู่​แล้ว​ว่า​มี​กำหนดการ​ไว้​สำหรับ​การ​นมัสการ​เท็จ ชาย​ชาว​ฮีบรู​ทั้ง​สาม​คง​ไม่​อยาก ไป​ปรากฏ​ตัว ณ ที่​นั่น. บาง​ที​ดานิเอล​สามารถ​ขอ​ตัว​ได้ แต่​สาม​คน​นั้น​ไม่​สามารถ​ทำ​เช่น​นั้น. * ดัง​นั้น พวก​เขา​ยินยอม​ถึง​ขั้น​ไป​ปรากฏ​ตัว ทว่า​เขา​ตั้งใจ​จะ​ไม่​ร่วม​กระทำ​การ​ผิด​ใด ๆ—และ​ก็​ไม่​ได้​ทำ​จริง ๆ.—ดานิเอล 3:1-18.

ทำนอง​เดียว​กัน เมื่อ​ถึง​วัน​นักขัตฤกษ์ สามี​ผู้​ไม่​เชื่อ​พระเจ้า​อาจ​ขอ​ให้​ภรรยา​ที่​เป็น​คริสเตียน​ทำ​สิ่ง​ซึ่ง​เธอ​เอง​อยาก​หลีก​เลี่ยง. ขอ​พิจารณา​ตัว​อย่าง​บาง​เรื่อง: สามี​สั่ง​เธอ​ทำ​อาหาร​อย่าง​หนึ่ง​โดย​เฉพาะ​เพื่อ​ตัว​เขา​กับ​คน​อื่น ๆ จะ​ฉลอง​วัน​เทศกาล​นั้น. หรือ​เขา​บอก​ว่า​ครอบครัว (รวม​ถึง​ภรรยา​ด้วย) จะ​พา​กัน​ไป​เยี่ยม​ญาติ​และ​ร่วม​รับประทาน​อาหาร​ด้วย​กัน​ใน​วัน​นั้น หรือ​เพียง​แต่​ไป​เยี่ยม. หรือ​แม้​ก่อน​จะ​ถึง​วัน​หยุด เขา​อาจ​บอก​ภรรยา​ช่วย​ซื้อ​ของ​บาง​อย่าง​ให้​ด้วย​ขณะ​ที่​เธอ​ออก​ไป​ซื้อ​ของ เป็น​ต้น​ว่า อาหาร​ชนิด​ที่​รับประทาน​กัน​เฉพาะ​ใน​วัน​เทศกาล, หรือ​สิ่ง​ของ​ที่​เขา​จะ​ให้​เป็น​ของ​ขวัญ, หรือ​กระดาษ​ห่อ​ของ​ขวัญ​และ​บัตร​อวย​พร​ที่​ให้​พร้อม​ของ​ขวัญ.

อีก​ครั้ง​หนึ่ง ภรรยา​ที่​เป็น​คริสเตียน​พึง​ตัดสิน​ใจ​แน่วแน่​ไม่​ร่วม​กิจกรรม​ของ​ศาสนา​เท็จ แต่​จะ​ว่า​อย่าง​ไร​หาก​มี​การ​ขอร้อง​เช่น​นั้น? สามี​เป็น​ประมุข​ครอบครัว และ​พระ​คำ​ของ​พระเจ้า​กล่าว​ไว้​ว่า “ฝ่าย​ภรรยา​จง​ยอม​ฟัง​สามี​ของ​ตน​ใน​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ซึ่ง​เป็น​การ​สม​ควร.” (โกโลซาย 3:18) ใน​กรณี​เหล่า​นั้น เธอ​จะ​แสดง​การ​เชื่อ​ฟัง​เยี่ยง​ภรรยา​ได้​ไหม​ขณะ​ที่​ยัง​คง​รักษา​ความ​ซื่อ​สัตย์​ภักดี​ต่อ​พระเจ้า? เธอ​ต้อง​ตัดสิน​ใจ​ว่า​จะ​ทำ​ให้​สมดุล​กัน​ได้​อย่าง​ไร​ระหว่าง​การ​เชื่อ​ฟัง​สามี​กับ​การ​เชื่อ​ฟัง​พระ​ยะโฮวา​ซึ่ง​สำคัญ​กว่า​สิ่ง​อื่น​ใด.

นอก​เหนือ​จาก​วัน​นักขัตฤกษ์ สามี​อาจ​ขอ​ให้​เธอ​ทำ​อาหาร​อย่าง​หนึ่ง​โดย​เฉพาะ อาจ​เป็น​อาหาร​จาน​โปรด​ของ​เขา หรือ​เพราะ​เคย​ได้​กิน​อาหาร​ดัง​กล่าว​เนื่อง​จาก​เป็น​อาหาร​ตาม​ฤดู​กาล. เธอ​คง​ต้องการ​แสดง​ความ​รัก​ต่อ​เขา​และ​ยอม​รับ​ความ​เป็น​ประมุข​ของ​เขา. แต่​เธอ​สามารถ​ทำ​เช่น​นั้น​ได้​ไหม​ถ้า​เขา​ขอร้อง ณ โอกาส​ของ​วัน​เทศกาล? ภรรยา​ที่​เป็น​คริสเตียน​บาง​คน​อาจ​จะ​ทำ​ดัง​กล่าว​ด้วย​สติ​รู้สึก​ผิด​ชอบ​ที่​ดี โดย​ถือ​ว่า​เป็น​ภารกิจ​ปกติ​อยู่​แล้ว​ที่​จะ​ประกอบ​อาหาร​ประจำ​วัน. เป็น​ที่​แน่นอน​ว่า ไม่​มี​คริสเตียน​ที่​ซื่อ​สัตย์​ภักดี​คน​ใด​จะ​ให้​ความ​สำคัญ​ต่อ​วัน​นักขัตฤกษ์​ใด ๆ ถึง​แม้​สามี​ของ​เธอ​ถือ​เช่น​นั้น. ใน​ทำนอง​เดียว​กัน เขา​อาจ​ต้องการ​ให้​ภรรยา​ไป​ด้วย​เมื่อ​ไป​เยี่ยม​ญาติ​ใน​วาระ​ต่าง ๆ กัน​ของ​แต่​ละ​เดือน​หรือ​แต่​ละ​ปี. เธอ​สามารถ​ทำ​ได้​ไหม​แม้​เป็น​วัน​นักขัตฤกษ์? หรือ​โดย​ปกติ​เมื่อ​ไป​ซื้อ​ของ เธอ​เต็ม​ใจ​ไหม​ที่​จะ​ซื้อ​ของ​ตาม​ที่​สามี​ขอ​โดย​ไม่​พิจารณา​ตัดสิน​ว่า​เขา ตั้งใจ​จะ​ทำ​อะไร​กับ​ของ​ที่​ฝาก​ซื้อ?

แน่นอน ภรรยา​ที่​เป็น​คริสเตียน​ควร​คำนึง​ถึง​ผู้​อื่น​ใน​แง่​ที่​ว่า​เขา​จะ​รับ​ผล​กระทบ​อย่าง​ไร. (ฟิลิปปอย 2:4) เธอ​คง​ต้องการ​หลีก​เลี่ยง​การ​กระทำ​ใด ๆ ที่​ทำ​ให้​คน​อื่น​คิด​ว่า​เธอ​เกี่ยว​ข้อง​พัวพัน​กับ​วัน​นักขัตฤกษ์ เช่น​เดียว​กับ​ชาย​ชาว​ฮีบรู​สาม​คน​คง​ชอบ​มาก​กว่า​ที่​คน​อื่น​ไม่​ได้​เห็น​พวก​ตน​เดิน​ไป​ยัง​ที่​ราบ​ดูรา. ดัง​นั้น เธอ​อาจ​พยายาม​หา​เหตุ​ผล​กับ​สามี​อย่าง​ผ่อน​หนัก​ผ่อน​เบา เผื่อ​ว่า​หาก​เขา​คำนึง​ถึง​ความ​รู้สึก​ของ​เธอ เขา​ก็​อาจ​ทำ​อะไร ๆ ที่​เกี่ยว​ข้อง​กับ​วัน​หยุด​นักขัตฤกษ์​ด้วย​ตน​เอง เพื่อ​เห็น​แก่​ภรรยา​ซึ่ง​รัก​และ​นับถือ​เขา. สามี​อาจ​เล็ง​เห็น​ว่า​ไม่​ฉลาด​สุขุม​หาก​จะ​ให้​ทั้ง​สอง​ฝ่าย​ตก​อยู่​ใน​สภาพ​ลำบาก​ใจ ถ้า​เธอ​จำ​ต้อง​ปฏิเสธ​การ​ร่วม​กิจกรรม​ของ​ศาสนา​เท็จ. ใช่​แล้ว การ​หารือ​กัน​ก่อน​ด้วย​ใจ​เย็น ๆ ย่อม​นำ​ไป​สู่​การ​แก้​ปัญหา​โดย​สันติ​วิธี.—สุภาษิต 22:3.

ใน​ที่​สุด คริสเตียน​ที่​ซื่อ​สัตย์​ต้อง​ประเมิน​ข้อ​เท็จ​จริง​เสีย​ก่อน​แล้ว​จึง​ค่อย​ตัดสิน​ใจ​ว่า​จะ​ทำ​เช่น​ไร. การ​เชื่อ​ฟัง​พระเจ้า​ต้อง​มา​ก่อน ดัง​ใน​กรณี​ที่​ชาย​ชาว​ฮีบรู​สาม​คน​ได้​ทำ. (1 โกรินโธ 10:31) แต่​โดย​คำนึง​ถึง​เรื่อง​นี้ คริสเตียน​แต่​ละ​คน​ต้อง​ตัดสิน​ใจ​เอง​ว่า​เรื่อง​ใด​ที่​สามารถ​ทำ​ได้​โดย​ไม่​เป็น​การ​อะลุ่มอล่วย​เมื่อ​ผู้​มี​อำนาจ​ใน​ครอบครัว​หรือ​ใน​ชุมชน​เรียก​ร้อง.

[เชิงอรรถ]