ข้ามไปยังเนื้อหา

ข้ามไปยังสารบัญ

การประชุมที่เร้าใจให้เกิดความรักและการกระทำที่ดี

การประชุมที่เร้าใจให้เกิดความรักและการกระทำที่ดี

“จง​มา​หา​เรา และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​สดชื่น”

การ​ประชุม​ที่​เร้า​ใจ​ให้​เกิด​ความ​รัก​และ​การ​กระทำ​ที่​ดี

จาก​โทรอนโต​ถึง​โตเกียว, จาก​มอสโก​ถึง​มอนเตวิเดโอ—สัปดาห์​ละ​หลาย​ครั้ง พยาน​พระ​ยะโฮวา​นับ​ล้าน ๆ คน​กับ​มิตร​สหาย​หลั่งไหล​มา​ยัง​สถาน​ที่​นมัสการ​ของ​พวก​เขา. คน​เหล่า​นี้​รวม​เอา​หัวหน้า​ครอบครัว​ที่​ทำ​งาน​หนัก​ซึ่ง​เหน็ด​เหนื่อย​เมื่อย​ล้า​หลัง​จาก​ทำ​งาน​มา​ทั้ง​วัน; ภรรยา​และ​มารดา​ที่​ขยัน​ขันแข็ง​มา​พร้อม​กับ​ลูก​เล็ก ๆ; หนุ่ม​สาว​ที่​มี​กำลัง​วังชา​ซึ่ง​ใช้​เวลา​ทั้ง​วัน​ที่​โรง​เรียน; ผู้​สูง​อายุ​ที่​อ่อนแอ​ซึ่ง​เดิน​ช้า ๆ เนื่อง​จาก​ความ​เจ็บ​ปวด; แม่​ม่าย​กับ​ลูก​กำพร้า​ที่​เข้มแข็ง; และ​ผู้​ที่​ซึมเศร้า​ซึ่ง​จำเป็น​ต้อง​ได้​รับ​การ​ปลอบโยน.

พยาน​พระ​ยะโฮวา​เหล่า​นี้​ใช้​วิธี​การ​เดิน​ทาง​หลาย​แบบ—มี​ตั้ง​แต่​รถไฟ​ความ​เร็ว​สูง​ไป​จน​ถึง​ลา ตั้ง​แต่​ตู้​รถไฟ​ใต้​ดิน​ที่​แออัด​ยัดเยียด​ไป​จน​ถึง​รถ​บรรทุก. บาง​คน​ต้อง​ข้าม​แม่น้ำ​ที่​มี​จระเข้​ชุม ขณะ​ที่​คน​อื่น ๆ ต้อง​ทน​กับ​การ​จราจร​ที่​ทำ​ให้​ประสาท​เครียด​ของ​เมือง​ใหญ่ ๆ. ทำไม​คน​เหล่า​นี้​ทั้ง​หมด​ใช้​ความ​พยายาม​มาก​ถึง​เพียง​นั้น?

ประการ​แรก​เนื่อง​จาก​การ​เข้า​ร่วม​และ​มี​ส่วน​ใน​การ​ประชุม​คริสเตียน​เป็น​วิธี​สำคัญ​ที่​จะ​นมัสการ​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า. (เฮ็บราย 13:15) อัครสาวก​เปาโล​กล่าว​ถึง​เหตุ​ผล​เพิ่ม​อีก​เมื่อ​ท่าน​เขียน​ว่า “ให้​เรา​พิจารณา​ดู​กัน​และ​กัน​เพื่อ​เร้า​ใจ​ให้​เกิด​ความ​รัก​และ​การ​กระทำ​ที่​ดี ไม่​ละ​การ​ประชุม​ร่วม​กัน . . . แต่​ชู​ใจ​ซึ่ง​กัน​และ​กัน และ​ให้​มาก​ขึ้น​เมื่อ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​เห็น​วัน​นั้น​ใกล้​เข้า​มา.” (เฮ็บราย 10:24, 25, ล.ม.) ใน​ที่​นี้​เปาโล​กล่าว​ซ้ำ​ความ​รู้สึก​ของ​ดาวิด​ผู้​ประพันธ์​เพลง​สรรเสริญ ซึ่ง​ร้อง​เพลง​ว่า “ข้าพเจ้า​มี​ใจ​ยินดี​ขณะ​เขา​ได้​กล่าว​แก่​ข้าพเจ้า​ว่า, ให้​เรา​ไป​ยัง​พระ​วิหาร​ของ​พระ​ยะโฮวา​เถิด.”—บทเพลง​สรรเสริญ 122:1.

ทำไม​คริสเตียน​จึง​ชื่นชม​ยินดี​ใน​การ​อยู่​ร่วม ณ การ​ประชุม​ต่าง ๆ ของ​พวก​เขา? เพราะ​คน​เหล่า​นั้น​ที่​เข้า​ร่วม​ประชุม​มิ​ใช่​เป็น​เพียง​ผู้​สังเกตการณ์. แทน​ที่​จะ​เป็น​เช่น​นั้น การ​ประชุม​ทำ​ให้​พวก​เขา​มี​โอกาส​ที่​จะ​รู้​จัก​กัน​และ​กัน. โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง​การ​ชุมนุม​กัน​เหล่า​นี้​จัด​ให้​มี​โอกาส​ที่​จะ​ให้ มิ​ใช่​เพียง​แต่​รับ​เท่า​นั้น และ​ที่​จะ​เร้า​ใจ​กัน​และ​กัน​ให้​แสดง​ความ​รัก​และ​เข้า​ร่วม​ใน​การ​งาน​ที่​ดี. นี่​ช่วย​ให้​การ​ประชุม​เป็น​โอกาส​ที่​เสริม​สร้าง​กัน​ขึ้น. นอก​จาก​นี้ การ​ประชุม​คริสเตียน​เป็น​วิธี​หนึ่ง​ที่​พระ​เยซู​ทรง​ทำ​ตาม​คำ​สัญญา​ของ​พระองค์​ที่​ว่า “จง​มา​หา​เรา และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​ทั้ง​หลาย​สดชื่น.”—มัดธาย 11:28, ล.ม.

โอเอซิส​แห่ง​การ​ปลอบโยน​และ​ความ​ห่วงใย

พยาน​พระ​ยะโฮวา​มี​เหตุ​ผล​ฟัง​ขึ้น​ที่​จะ​ถือ​ว่า​การ​ประชุม​ของ​พวก​เขา​ทำ​ให้​สดชื่น. ประการ​หนึ่ง ณ การ​ประชุม​ต่าง ๆ มี​การ​แจก​จ่าย​อาหาร​ฝ่าย​วิญญาณ​ใน​เวลา​อัน​เหมาะ​โดย “ทาส​สัตย์​ซื่อ​และ​สุขุม.” (มัดธาย 24:45, ล.ม.) การ​ประชุม​ยัง​มี​บทบาท​สำคัญ​ด้วย​ใน​การ​ทำ​ให้​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​ยะโฮวา​เป็น​ผู้​สอน​พระ​คำ​ของ​พระเจ้า​ที่​มี​ทักษะ​และ​มี​ใจ​แรง​กล้า. นอก​จาก​นี้ ณ หอ​ประชุม คน​เรา​สามารถ​พบ​กลุ่ม​มิตร​สหาย​ที่​มี​ความ​รัก, ความ​ห่วงใย, และ​ใส่​ใจ​ด้วย ผู้​ซึ่ง​อยู่​พร้อม​และ​เต็ม​ใจ​จะ​ช่วยเหลือ​และ​ปลอบโยน​คน​อื่น​ใน​ยาม​ที่​มี​ความ​ทุกข์​ร้อน.—2 โกรินโธ 7:5-7.

นี่​เป็น​ประสบการณ์​ของ​ฟิลลิส แม่​ม่าย​ซึ่ง​ได้​สูญ​เสีย​สามี​ไป​ตอน​ที่​ลูก​ของ​เธอ​อายุ​ห้า​และ​แปด​ขวบ. เธอ​พรรณนา​ถึง​ผล​ที่​ทำ​ให้​สดชื่น​ซึ่ง​เธอ​กับ​ลูก​น้อย​ได้​รับ​จาก​การ​ประชุม​คริสเตียน​นั้น​ว่า “การ​ไป​หอ​ประชุม​ทำ​ให้​ดิฉัน​ได้​รับ​การ​ปลอบโยน​เพราะ​เพื่อน​ร่วม​ความ​เชื่อ​แสดง​ความ​รัก​และ​ความ​ห่วงใย​เสมอ​โดย​การ​สวมกอด, ให้​ข้อ​คิด​จาก​พระ​คัมภีร์, หรือ​การ​บีบ​มือ​ด้วย​ความ​รักใคร่​อย่าง​อบอุ่น. ดิฉัน​ต้องการ​อยู่​ที่​หอ​ประชุม​เสมอ.”—1 เธซะโลนิเก 5:14.

หลัง​จาก​มารี​ได้​รับ​การ​ผ่าตัด​ใหญ่ แพทย์​ซึ่ง​รักษา​เธอ​บอก​ว่า​จะ​ต้อง​ใช้​เวลา​อย่าง​น้อย​หก​สัปดาห์​กว่า​เธอ​จะ​หาย​เป็น​ปกติ. ระหว่าง​ช่วง​สัปดาห์​ต้น ๆ ของ​การ​พักฟื้น มารี​ไม่​สามารถ​เข้า​ร่วม​การ​ประชุม​ได้. แพทย์​ได้​สังเกต​ว่า​เธอ​ไม่​ร่าเริง​เหมือน​ก่อน. เมื่อ​เขา​รู้​ว่า​เธอ​ไม่​ได้​เข้า​ร่วม​การ​ประชุม​ต่าง ๆ เขา​จึง​สนับสนุน​เธอ​ให้​ไป​ประชุม. มารี​ตอบ​ว่า​สามี​ของ​เธอ​ซึ่ง​ไม่​ได้​มี​ความ​เชื่อ​เหมือน​เธอ คง​จะ​ไม่​เต็ม​ใจ​ให้​เธอ​ไป​ประชุม​เนื่อง​จาก​เป็น​ห่วง​สุขภาพ​ของ​เธอ. ดัง​นั้น แพทย์​จึง​เขียน​ใบ​สั่ง​ยา​อย่าง​เป็น​ทาง​การ “สั่ง” ให้​มารี​ไป​หอ​ประชุม​เพื่อ​ได้​รับ​กำลังใจ​และ​มี​การ​คบหา​สมาคม​ที่​เสริม​สร้าง. มารี​สรุป​ว่า “หลัง​จาก​เข้า​ร่วม​การ​ประชุม​ครั้ง​หนึ่ง ดิฉัน​รู้สึก​ดี​ขึ้น​มาก​ที​เดียว. ดิฉัน​เริ่ม​รับประทาน​อาหาร, นอน​หลับ​ตลอด​คืน, ไม่​ต้อง​กิน​ยา​แก้​ปวด​บ่อย ๆ, และ​ดิฉัน​ยิ้ม​ได้​อีก!”—สุภาษิต 16:24.

บรรยากาศ​ที่​เปี่ยม​ด้วย​ความ​รัก​ของ​การ​ประชุม​คริสเตียน​มิ​ได้​พ้น​สายตา​คน​ภาย​นอก. นัก​ศึกษา​วิทยาลัย​คน​หนึ่ง​ตัดสิน​ใจ​ที่​จะ​เฝ้า​สังเกต​ดู​พยาน​พระ​ยะโฮวา​เพื่อ​จะ​เขียน​รายงาน​สำหรับ​ชั้น​เรียน​เกี่ยว​กับ​ชาติ​พันธุ์​วิทยา. เธอ​ได้​เขียน​เกี่ยว​กับ​บรรยากาศ ณ การ​ประชุม​ใน​รายงาน​ของ​เธอ​ว่า “การ​ต้อนรับ​อย่าง​อบอุ่น​ที่​ดิฉัน​ได้​รับ . . . [เป็น] เรื่อง​น่า​ประทับใจ​มาก . . . . ไมตรี​จิต​ของ​พยาน​พระ​ยะโฮวา​เป็น​คุณลักษณะ​ที่​โดด​เด่น​จริง ๆ และ​เป็น​สิ่ง​ที่​ดิฉัน​รู้สึก​ว่า​เป็น​ส่วน​สำคัญ​ที่​สุด​ของ​ที่​นั่น.”—1 โกรินโธ 14:25.

ใน​โลก​ที่​ทุกข์​ยาก​นี้ ประชาคม​คริสเตียน​เป็น​โอเอซิส​ฝ่าย​วิญญาณ. เป็น​แหล่ง​ที่​มี​สันติ​สุข​และ​ความ​รัก. โดย​เข้า​ร่วม​การ​ประชุม​ต่าง ๆ คุณ​เอง​จะ​ประสบ​ความ​จริง​แห่ง​ถ้อย​คำ​ของ​ผู้​ประพันธ์​เพลง​สรรเสริญ​ที่​ว่า “ดู​เถิด! นับ​ว่า​ดี​และ​น่า​ชื่นชม​สัก​เพียง​ไร​ที่​พวก​พี่​น้อง​อยู่​ร่วม​กัน​เป็น​เอกภาพ!”—บทเพลง​สรรเสริญ 133:1, ล.ม.

[กรอบ​หน้า 25]

การ​สนอง​ความ​ต้องการ​พิเศษ

คน​หู​หนวก​จะ​รับ​ประโยชน์​จาก​การ​ประชุม​คริสเตียน​ได้​อย่าง​ไร? ตลอด​ทั่ว​โลก พยาน​พระ​ยะโฮวา​กำลัง​ก่อ​ตั้ง​ประชาคม​ภาษา​มือ​ขึ้น. ระหว่าง 13 ปี​ที่​แล้ว มี​การ​ตั้ง​ประชาคม​ภาษา​มือ​ขึ้น 27 ประชาคม​และ​กลุ่ม​ที่​ใช้​ภาษา​มือ​อีก 43 กลุ่ม​ใน​สหรัฐ. อย่าง​น้อย​ใน​อีก 40 ประเทศ ปัจจุบัน​มี​ประชาคม​ภาษา​มือ​ประมาณ 140 ประชาคม. มี​การ​เตรียม​สิ่ง​พิมพ์​คริสเตียน​ต่าง ๆ บน​วีดิทัศน์​เป็น​ภาษา​มือ 13 ภาษา.

ประชาคม​คริสเตียน​เสนอ​โอกาส​ให้​คน​หู​หนวก​สรรเสริญ​พระ​ยะโฮวา. ออดีล อดีต​คาทอลิก​คน​หนึ่ง​ใน​ฝรั่งเศส​ซึ่ง​ทน​ทุกข์​จาก​ความ​ซึมเศร้า​อย่าง​รุนแรง​หลาย​ครั้ง​และ​เคย​คิด​ฆ่า​ตัว​ตาย รู้สึก​ขอบคุณ​อย่าง​สุด​ซึ้ง​สำหรับ​การ​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​ที่​เธอ​ได้​รับ ณ การ​ประชุม​คริสเตียน. เธอ​กล่าว​ว่า “ดิฉัน​กลับ​มี​สุขภาพ​ดี​ดัง​เดิม​และ​มี​ความ​ยินดี​ใน​ชีวิต. แต่​เหนือ​สิ่ง​อื่น​ใด ดิฉัน​พบ​ความ​จริง. ตอน​นี้​ชีวิต​ดิฉัน​มี​จุด​มุ่ง​หมาย.”