ผู้นำที่ดีปัญหาทั่วโลก
ผู้นำที่ดีปัญหาทั่วโลก
ชายผู้นั้นเป็นนักเขียนและกวี. หัวใจของเขาเปี่ยมด้วยความหวังในเรื่องอนาคต. ประมาณ 90 ปีมาแล้ว เขาวาดมโนภาพสถานที่ “ซึ่งจิตใจจะไม่มีความกลัวและคนเราชูศีรษะขึ้นเนื่องจากมองชีวิตในแง่ดี; ที่ซึ่งความรู้เป็นสิ่งที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่าย; ที่ซึ่งโลกไม่มีการแตกแยกเป็นกลุ่มเล็กกลุ่มน้อยเนื่องจากอุปสรรคด้านเชื้อชาติ; ที่ซึ่งมีการพูดความจริง; [และ] ที่ซึ่งผู้คนทุ่มเทความพยายามอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย จนสามารถเข้าใกล้ความสมบูรณ์มากขึ้นเรื่อย ๆ ในความสำเร็จของพวกเขา.”
นักเขียนผู้นี้แสดงความหวังในตอนนั้นว่า สักวันหนึ่งประเทศของเขาอีกทั้งประเทศอื่น ๆ ของโลกจะพบว่าตัวเองอยู่ในสภาพดังกล่าว. หากกวีผู้ชนะรางวัลโนเบลคนนี้ยังมีชีวิตอยู่ในปัจจุบัน เขาคงจะรู้สึกผิดหวังอย่างยิ่งจริง ๆ. แม้จะมีความก้าวหน้าและความสำเร็จด้วยประการทั้งปวง โลกกลับแตกแยกยิ่งกว่าที่เคยเป็นมา. และภาพโดยรวมสำหรับอนาคตของมนุษย์ยังคงมืดมนอยู่.
เมื่อมีคนถามว่าทำไมความรุนแรงจึงระเบิดขึ้นอย่างกะทันหันระหว่างกลุ่มแตกแยกต่าง ๆ ในประเทศของเขา ชาวนาคนหนึ่งได้ชี้ถึงสิ่งที่เขาถือว่าเป็นสาเหตุอย่างหนึ่ง. เขากล่าวว่า “เป็นเพราะว่าผู้นำไม่ดี.” ในหนังสือมนุษยธรรม—ประวัติด้านศีลธรรมของศตวรรษที่ยี่สิบ (ภาษาอังกฤษ) โจนาทาน โกลเวอร์ นักประวัติศาสตร์ได้แสดงความคิดเห็นคล้ายกันว่า “การฆ่าล้างชาติพันธุ์ [ในประเทศเดียวกัน] ไม่ใช่การระเบิดของความเกลียดชังระหว่างเผ่าที่เกิดขึ้นเอง แต่เป็นการวางแผนโดยผู้คนที่ต้องการรักษาอำนาจไว้.”
เมื่อสงครามระเบิดขึ้นระหว่างสองสาธารณรัฐของอดีตยูโกสลาเวียในช่วงต้นทศวรรษ 1990 นักหนังสือพิมพ์คนหนึ่งเขียนว่า “เราเคยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขมาเป็นเวลาหลายปี และตอนนี้สภาพการณ์แย่ลงถึงขั้นฆ่าลูกเล็กเด็กแดงของกันและกัน. ทำไมพวกเราจึงทำกันแบบนี้เล่า?”
ห่างจากยุโรปและแอฟริกาหลายพันกิโลเมตรคือประเทศอินเดีย สถานที่เกิดของกวีที่กล่าวถึงในตอนต้น. ในปาฐกถาที่มีชื่อว่า “อินเดียจะอยู่รอดในฐานะชาติหนึ่งไหม?” นักประพันธ์ชื่อพระนาย กุปเท ได้ให้ข้อสังเกตไว้ว่า ‘ราว ๆ 70 เปอร์เซ็นต์ของประชากรอินเดียมีอายุต่ำกว่า 30 ปี กระนั้น ไม่มีผู้นำสักคนที่จะเป็นแบบอย่างให้พวกเขาเลียนตามได้.’
ในบางประเทศ ผู้นำต้องลาออกจากตำแหน่งเนื่องจากข้อกล่าวหาเรื่องการทุจริต. ดังนั้นแล้ว ด้วยเหตุผลหลายประการ โลกกำลังประสบภาวะวิกฤติผู้นำอย่างเห็นได้ชัด. สภาพการณ์ต่าง ๆ ยืนยันความจริงแห่งถ้อยคำของผู้พยากรณ์คนหนึ่งซึ่งมีชีวิตอยู่ราว ๆ 2,600 ปีมาแล้ว. ท่านได้กล่าวว่า “ทางที่มนุษย์จะไปนั้นไม่ได้อยู่ในตัวของตัว, ไม่ใช่ที่มนุษย์ซึ่งดำเนินนั้นจะได้กำหนดก้าวของตัวได้.”—ยิระมะยา 10:23.
มีทางแก้สำหรับความทุกข์ของโลกในปัจจุบันไหม? ผู้ใดสามารถนำมนุษยชาติไปสู่โลกที่สังคมมนุษย์ไม่มีทั้งการแตกแยกเนื่องจากการต่อสู้กันหรือเพียบด้วยความกลัว, โลกซึ่งความรู้แท้เป็นสิ่งที่ไม่ต้องเสียค่าและมีบริบูรณ์, และเป็นโลกที่มนุษยชาติกำลังก้าวไปสู่ความสมบูรณ์?
[ที่มาของภาพหน้า 3]
Fatmir Boshnjaku
