คำ​ถาม​จาก​ผู้​อ่าน

พระ​คัมภีร์​ให้​การ​ชี้​นำ​อะไร​บ้าง​แก่​บิดา​มารดา​ใน​เรื่อง​การ​อบรม​สั่ง​สอน​บุตร เมื่อ​ฝ่าย​หนึ่ง​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา​และ​อีก​ฝ่าย​หนึ่ง​ไม่​ใช่​พยาน​ฯ?

หลักการ​สำคัญ​พื้น​ฐาน​สอง​ข้อ​ใน​พระ​คัมภีร์​ให้​การ​ชี้​นำ​เกี่ยว​กับ​การ​อบรม​สั่ง​สอน​บุตร​แก่​บิดา​มารดา​ซึ่ง​คู่​สมรส​ไม่​ใช่​พยาน​พระ​ยะโฮวา. หลักการ​หนึ่ง​คือ “พวก​ข้าพเจ้า​จำ​ต้อง​เชื่อ​ฟัง​พระเจ้า​ใน​ฐานะ​เป็น​ผู้​ปกครอง​ยิ่ง​กว่า​มนุษย์.” (กิจการ 5:29, ล.ม.) หลักการ​ที่​สอง​คือ “สามี​เป็น​ประมุข​ของ​ภรรยา​ของ​ตน​เหมือน​พระ​คริสต์​เป็น​ประมุข​ของ​ประชาคม.” (เอเฟโซ 5:23, ล.ม.) หลักการ​ข้อ​หลัง​นี้​ใช้​ไม่​เฉพาะ​กับ​ภรรยา​ที่​เป็น​พยาน​ฯ ซึ่ง​สามี​ก็​เป็น​พยาน​ฯ เหมือน​กัน แต่​ใช้​กับ​ภรรยา​ที่​คู่​สมรส​ไม่​ใช่​พยาน​พระ​ยะโฮวา​เช่น​กัน. (1 เปโตร 3:1) บิดา​หรือ​มารดา​ที่​เป็น​พยาน​ฯ จะ​ทำ​ให้​หลักการ​เหล่า​นี้​สมดุล​ได้​อย่าง​ไร​ขณะ​ทำ​การ​สั่ง​สอน​บุตร​ของ​ตน?

ถ้า​ฝ่าย​สามี​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา เขา​ย่อม​มี​ภาระ​รับผิดชอบ​จัด​หา​ทั้ง​สิ่ง​จำเป็น​ฝ่าย​วิญญาณ​และ​ฝ่าย​วัตถุ​สำหรับ​ครอบครัว​ตัว​เอง. (1 ติโมเธียว 5:8, ล.ม.) แม้​มารดา​ที่​ไม่​มี​ความ​เชื่อ​อาจ​เป็น​ฝ่าย​คลุกคลี​กับ​บุตร​มาก​กว่า แต่​บิดา​ที่​เป็น​พยาน​ฯ ควร​สอน​บุตร​โดย​ให้​การ​อบรม​ฝ่าย​วิญญาณ​แก่​บุตร​เมื่อ​อยู่​ที่​บ้าน​และ​พา​ไป​ยัง​การ​ประชุม​ของ​คริสเตียน ที่​นั่น​บุตร​จะ​ได้​ประโยชน์​จาก​การ​สอน​ศีลธรรม​และ​การ​คบหา​สมาคม​ที่​ดี​งาม.

แต่​ถ้า​ภรรยา​ที่​ไม่​ใช่​พยาน​ฯ ยืนกราน​จะ​พา​บุตร​ไป​ยัง​สถาน​นมัสการ​ที่​เธอ​เข้า​ร่วม หรือ​สอน​บุตร​ตาม​ความ​เชื่อ​ของ​เธอ​ล่ะ? กฎหมาย​บ้าน​เมือง​อาจ​ให้​สิทธิ​มารดา​ทำ​เช่น​นั้น​ได้. บุตร​จะ​ถูก​ชักจูง​ให้​ทำ​การ​นมัสการ ณ สถาน​ที่​แห่ง​นั้น​หรือ​ไม่ ส่วน​ใหญ่​แล้ว​ขึ้น​อยู่​กับ​คุณภาพ​การ​สั่ง​สอน​ด้าน​วิญญาณ​ของ​บิดา. ขณะ​ที่​บุตร​เติบโต​เจริญ​วัย การ​ศึกษา​ทาง​ด้าน​พระ​คัมภีร์​ที่​รับ​จาก​บิดา​น่า​จะ​ช่วย​พวก​เขา​ให้​เชื่อ​ฟัง​ปฏิบัติ​ตาม​ความ​จริง​แห่ง​พระ​คำ​ของ​พระเจ้า. สามี​ที่​เชื่อถือ​จะ​มี​ความ​สุข​เพียง​ใด​ถ้า​บุตร​ของ​ตน​ตัดสิน​ใจ​เลือก​อยู่​ฝ่าย​ความ​จริง!

ถ้า​มารดา​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา ขณะ​ที่​เธอ​ห่วงใย​สวัสดิภาพ​ถาวร​ของ​บุตร เธอ​ก็​ยัง​ต้อง​นับถือ​หลักการ​ว่า​ด้วย​ความ​เป็น​ประมุข. (1 โกรินโธ 11:3) ใน​หลาย​กรณี สามี​ที่​ไม่​เชื่อถือ​ไม่​คัดค้าน​หาก​ภรรยา​ซึ่ง​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา​จะ​สั่ง​สอน​ให้​ความ​รู้​ด้าน​ศีลธรรม​และ​ความ​รู้​ฝ่าย​วิญญาณ​แก่​บุตร​ธิดา​ของ​เขา และ​จะ​ทำ​เช่น​นี้​ได้​โดย​พา​บุตร​ไป​ยัง​การ​ประชุม​แห่ง​ไพร่​พล​ของ​พระ​ยะโฮวา. ผู้​เป็น​มารดา​อาจ​ช่วย​สามี​ที่​ไม่​เชื่อถือ​ให้​มอง​เห็น​ประโยชน์​การ​ศึกษา​เชิง​สร้าง​สรรค์​หลาย ๆ อย่าง​ที่​บุตร​ได้​รับ​จาก​องค์การ​ของ​พระ​ยะโฮวา. โดย​การ​ผ่อน​หนัก​ผ่อน​เบา เธอ​อาจ​เน้น​ให้​สามี​เห็น​ข้อ​ได้​เปรียบ​ของ​การ​พร่ำ​สอน​หลัก​ศีลธรรม​จาก​คัมภีร์​ไบเบิล​แก่​บุตร เนื่อง​จาก​เด็ก ๆ กำลัง​เผชิญ​โลก​ที่​เสื่อม​ทาง​ด้าน​ศีลธรรม.

อย่าง​ไร​ก็​ดี สามี​ที่​ไม่​เชื่อถือ​อาจ​ยืนกราน​ให้​บุตร​ปฏิบัติ​กิจ​ทาง​ศาสนา​ที่​บิดา​นับถือ​อยู่ โดย​การ​พา​บุตร​ไป​ยัง​ศาสนสถาน​และ​ให้​บุตร​ได้​ศึกษา​ด้าน​ศาสนา​ตาม​ที่​ตัว​เอง​เชื่อถือ. หรือ​สามี​อาจ​ต่อ​ต้าน​ทุก​ศาสนา​และ​ยืน​ยัน​ไม่​อนุญาต​ให้​บุตร​รับ​เอา​ความ​รู้​เกี่ยว​กับ​ศาสนา​ใด ๆ ทั้ง​สิ้น. ฐานะ​เป็น​ประมุข​ครอบครัว เขา​เป็น​บุคคล​ที่​พึง​รับผิดชอบ​ใน​เบื้อง​ต้น​อยู่​แล้ว​ใน​การ​ตัดสิน​ใจ. *

แม้​ภรรยา​แสดง​ความ​นับถือ​ต่อ​สามี​ฐานะ​เป็น​ประมุข แต่​ฐานะ​ที่​เป็น​คริสเตียน​ที่​ได้​อุทิศ​ตัว ภรรยา​ซึ่ง​มี​ความ​เชื่อ​ควร​จด​จำ​ทัศนคติ​ของ​อัครสาวก​เปโตร​และ​โยฮัน​ไว้​เสมอ ซึ่ง​ได้​กล่าว​ว่า “ฝ่าย​พวก​ข้าพเจ้า พวก​ข้าพเจ้า​จะ​หยุด​พูด​ถึง​เรื่อง​ต่าง ๆ ที่​ได้​เห็น​และ​ได้​ยิน​นั้น​ไม่​ได้.” (กิจการ 4:19, 20, ล.ม.)  เนื่อง​จาก​ความ​ห่วงใย​สวัสดิภาพ​ฝ่าย​วิญญาณ​ของ​บุตร มารดา​ที่​เป็น​พยาน​ฯ จะ​หา​โอกาส​ให้​การ​ชี้​นำ​ทาง​ศีลธรรม​แก่​บุตร. เธอ​มี​ความ​รับผิดชอบ​ต่อ​พระ​ยะโฮวา​ที่​จะ​สั่ง​สอน​ผู้​อื่น​เกี่ยว​กับ​สิ่ง​ที่​เธอ​รู้​ว่า​เป็น​ความ​จริง และ​บุตร​ของ​เธอ​ไม่​เป็น​กรณี​ยก​เว้น. (สุภาษิต 1:8; มัดธาย 28:19, 20, ล.ม.) มารดา​พยาน​ฯ จะ​ดำเนิน​การ​อย่าง​ไร​เมื่อ​เกิด​ปัญหา​ยุ่งยาก?

ยก​ตัว​อย่าง​จาก​เรื่อง​ของ​การ​มี​ความ​เชื่อ​ใน​พระเจ้า. ภรรยา​ที่​เป็น​พยาน​ฯ อาจ​ไม่​สามารถ​จะ​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​อย่าง​เป็น​กิจจะลักษณะ​กับ​บุตร เพราะ​สามี​ของ​เธอ​ได้​วาง​ข้อ​จำกัด​ไว้. เนื่อง​จาก​เหตุ​นี้ ภรรยา​ควร​จะ​งด​เว้น​ไม่​บอก​เล่า​ให้​บุตร​รู้​อะไร ๆ เกี่ยว​กับ​พระ​ยะโฮวา​ที​เดียว​หรือ? หา​มิ​ได้. ปกติ​แล้ว คำ​พูด​และ​การ​กระทำ​ของ​เธอ​ย่อม​สะท้อน​ความ​เชื่อ​ที่​เธอ​มี​ต่อ​พระ​ผู้​สร้าง. ไม่​ต้อง​สงสัย บุตร​ของ​เธอ​คง​มี​คำ​ถาม​เกี่ยว​ข้อง​กับ​เรื่อง​นั้น ๆ. เธอ​ควร​ใช้​เสรีภาพ​ใน​การ​นับถือ​ศาสนา​โดย​แสดง​ความ​เชื่อ​ใน​พระ​ผู้​สร้าง​ให้​ปรากฏ รวม​ทั้ง​แสดง​ให้​บุตร​เห็น​ด้วย. ถึง​แม้​เธอ​อาจ​ไม่​ได้​นำ​การ​ศึกษา​คัมภีร์​ไบเบิล​กับ​บุตร​หรือ​พา​เขา​ไป​ยัง​การ​ประชุม​ได้​เป็น​ประจำ แต่​เธอ​สามารถ​ให้​ความ​รู้​เรื่อง​พระ​ยะโฮวา​พระเจ้า​แก่​บุตร​ได้.—พระ​บัญญัติ 6:7.

ว่า​ด้วย​เรื่อง​ความ​สัมพันธ์​ระหว่าง​พยาน​ฯ กับ​คู่​สมรส​ที่​ไม่​มี​ความ​เชื่อ​นั้น อัครสาวก​เปาโล​เขียน​อย่าง​นี้: “สามี​ที่​ไม่​เชื่อถือ​พระ​คริสต์​นั้น​ทรง​สรร​ไว้​เฉพาะ​เพราะ​เห็น​แก่​ภรรยา, และ​ภรรยา​ที่​ไม่​เชื่อถือ​พระ​คริสต์​ก็​ทรง​สรร​ไว้​เฉพาะ​เพราะ​เห็น​แก่​สามี มิ​ฉะนั้น​ลูก​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ก็​เป็น​มลทิน แต่​บัด​นี้​ลูก​เหล่า​นั้น​ก็​ไม่​เป็น​มลทิน​แล้ว.” (1 โกรินโธ 7:14) พระ​ยะโฮวา​ทรง​มอง​สาย​สมรส​ว่า​เป็น​สิ่ง​บริสุทธิ์​เนื่อง​จาก​คู่​สมรส​เป็น​ผู้​เชื่อถือ และ​บุตร​ก็​บริสุทธิ์​ใน​สาย​พระ​เนตร​พระ​ยะโฮวา. ภรรยา​ที่​เป็น​พยาน​ฯ ควร​ทำ​ดี​ที่​สุด​ใน​การ​ช่วย​ให้​บุตร​ของ​เธอ​เข้าใจ​ความ​จริง และ​ผล​ใน​ที่​สุด​จะ​เป็น​อย่าง​ไร​ก็​ฝาก​ไว้​ใน​พระ​หัตถ์​พระ​ยะโฮวา.

เมื่อ​เด็ก​เจริญ​วัย​เติบโต​ขึ้น พวก​เขา​ต้อง​ตัดสิน​ใจ​จะ​ยึด​ถือ​สิ่ง​ใด​ก็​โดย​อาศัย​ข้อมูล​ที่​เขา​ได้​รับ​จาก​บิดา​มารดา. เขา​อาจ​ตัดสิน​ใจ​ลง​มือ​กระทำ​ตาม​คำ​ตรัส​ของ​พระ​เยซู​ที่​ว่า “ผู้​ใด​ที่​รัก​บิดา​มารดา​ยิ่ง​กว่า​รัก​เรา​ก็​ไม่​มี​ค่า​ควร​กับ​เรา.” (มัดธาย 10:37, ฉบับ​แปล​ใหม่) อนึ่ง มี​คำ​สั่ง​ดัง​นี้: “ฝ่าย​บุตร​ทั้ง​หลาย จง​เชื่อ​ฟัง​บิดา​มารดา​ของ​ตน​ร่วม​สามัคคี​กัน​กับ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า.” (เอเฟโซ 6:1, ล.ม.) เยาวชน​หลาย​คน​ปลง​ใจ​จะ “เชื่อ​ฟัง​พระเจ้า​ฐานะ​เป็น​ผู้​ปกครอง” มาก​กว่า​บิดา​หรือ​มารดา​ที่​ไม่​เป็น​พยาน​พระ​ยะโฮวา ทั้ง ๆ ที่​ได้​ทน​ความ​ทุกข์​ยาก​จาก​บิดา​หรือ​มารดา​คน​นั้น. ช่าง​เป็น​บำเหน็จ​ที่​น่า​ชื่นชม​เสีย​จริง ๆ เมื่อ​บิดา​หรือ​มารดา​พยาน​ฯ ได้​เห็น​บุตร​ตัดสิน​ใจ​รับใช้​พระ​ยะโฮวา​ทั้ง ๆ ที่​มี​การ​ต่อ​ต้าน​ขัด​ขวาง!

[เชิงอรรถ]