คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
ผิดไหมหากเล่นการพนันด้วยเงินเพียงเล็กน้อย?
พระคำของพระเจ้าไม่ได้พิจารณาเรื่องการพนันอย่างละเอียด แต่ก็มากพอที่จะกล่าวได้ว่าการพนันทุกชนิดขัดกับหลักการในคัมภีร์ไบเบิล. * ตัวอย่างเช่น เป็นที่ยอมรับกันทั่วไปว่าการพนันกระตุ้นให้เกิดความโลภ. ข้อเท็จจริงนี้เพียงอย่างเดียวก็สำคัญพอที่คริสเตียนจะคำนึงถึง เนื่องจากคัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่า “คนมักโลภ” จะไม่ได้รับราชอาณาจักรของพระเจ้าเป็นมรดก และจัดความละโมบเป็นประเภทเดียวกับการไหว้รูปเคารพ.—1 โกรินโธ 6:9, 10; โกโลซาย 3:5.
นอกจากนี้ การพนันยังกระตุ้นให้เกิดน้ำใจที่มุ่งแต่ประโยชน์ส่วนตนและน้ำใจแข่งขันชิงดีที่ก่อความเสียหาย, ความปรารถนาอย่างรุนแรงที่จะเอาชนะ. อัครสาวกเปาโลเตือนถึงสิ่งเหล่านี้ เมื่อท่านเขียนว่า “อย่าให้เรากลายเป็นคนถือดี, ยั่วยุให้มีการแข่งขันชิงดีกัน, ริษยากันและกันเลย.” (ฆะลาเตีย 5:26, ล.ม.) ยิ่งกว่านั้น การพนันยังส่งเสริมให้พึ่งพาโชค. หลายคนที่เล่นการพนันกลายเป็นคนชอบถือโชคถือลาง หวังให้โชคเข้าข้างเขา. เรื่องนี้ทำให้เรานึกถึงชาวอิสราเอลที่ไม่ซื่อสัตย์ซึ่งได้ “ปูเสื่อตั้งสำรับถวายพระโชค, และเอาเหล้าองุ่นอย่างผสมใส่ลงในจอกถวายพระเคราะห์.”—ยะซายา 65:11.
บางคนอาจหาเหตุผลว่าการพนันกันด้วยเงินจำนวนเล็กน้อยขณะเล่นไพ่กระชับมิตรกับเพื่อนหรือเล่นกระดานหมากกับญาติหรือเพื่อนสนิทก็เป็นแค่เพียงการพักผ่อนหย่อนใจที่ไม่มีอะไรเสียหาย. จริงอยู่ คนที่วางเดิมพันด้วยเงินเพียงเล็กน้อยอาจไม่ถือว่าตัวเองเป็นคนโลภ, มุ่งแต่ประโยชน์ส่วนตน, แข่งขันชิงดี, หรือถือโชคถือลาง. กระนั้น การพนันนั้นอาจก่อผลเช่นไรต่อคนอื่น ๆ ที่เขาเล่นด้วย? หลายคนที่ติดการพนันเริ่มจากการเล่นพนันด้วยเงินจำนวนเล็กน้อยที่ ‘แค่เล่นกันสนุก ๆ.’ (ลูกา 16:10) ในกรณีของพวกเขา กิจกรรมเพื่อความบันเทิงที่ดูเหมือนไม่มีพิษมีภัยกลับกลายเป็นสิ่งที่ก่อผลเลวร้ายกว่านั้นมากนัก.
นี่เป็นความจริงโดยเฉพาะเมื่อเด็ก ๆ เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย. เด็กหลายคนรู้สึกตื่นเต้นที่พวกเขาได้เงินเล็กน้อยเมื่อชนะพนันและถูกล่อใจให้หันไปวางเดิมพันเป็นเงินจำนวนมากขึ้น. (1 ติโมเธียว 6:10) การศึกษาวิจัยระยะยาวที่ตีพิมพ์ในสหรัฐโดยชมรมช่วยเหลือผู้ติดการพนันแห่งรัฐแอริโซนาแสดงหลักฐานยืนยันว่าหลายคนที่ติดการพนันเริ่มเล่นการพนันมาตั้งแต่อายุยังน้อย “โดยวางเดิมพันด้วยเงินจำนวนเล็กน้อยในการแข่งขันกีฬาหรือการเล่นไพ่กับเพื่อน ๆ หรือในวงญาติ.” รายงานการศึกษาวิจัยอีกฉบับหนึ่งกล่าวว่า “เด็ก ๆ เริ่มเล่นการพนันที่บ้าน ปกติแล้วในโอกาสที่เล่นไพ่กับครอบครัวและเพื่อน ๆ.” รายงานนั้นกล่าวต่อไปว่า “สามสิบเปอร์เซ็นต์ของเด็กที่เล่นการพนันเริ่มเล่นการพนันตั้งแต่พวกเขาอายุยังไม่ทันถึงสิบเอ็ดขวบ.” การศึกษาวิจัยในหัวข้อทำไมผู้คนจึงเล่นการพนันมากเหลือเกิน—การพนันขั้นก่อผลกระทบรุนแรงและขั้นก่อปัญหา พบว่านักพนันในวัยรุ่นหลายคนหาเงินเล่นการพนันด้วยการก่ออาชญากรรมหรือขายตัว. สิ่งซึ่งดูเหมือนไม่มีพิษมีภัยในตอนแรกนั้นช่างก่อผลอันน่าเศร้าเสียจริง ๆ!
เนื่องจากเรามีชีวิตอยู่ในโลกที่มีบ่วงแร้วและการล่อใจมากมายอยู่แล้ว ทำไมต้องวางบ่วงแร้วและการล่อใจอย่างอื่นให้ตัวเองโดยไม่จำเป็นอีกเล่า? (สุภาษิต 27:12) การพนัน ไม่ว่าจะมีเด็กร่วมอยู่ด้วยหรือไม่ และไม่ว่าจะเล่นกันด้วยเงินจำนวนน้อยหรือมาก ต่างก็เป็นอันตรายต่อสภาพฝ่ายวิญญาณและควรหลีกเลี่ยง. คงจะดีกว่าหากคริสเตียนที่สนุกกับการเล่นไพ่หรือกระดานหมากเพื่อพักผ่อนหย่อนใจจะเล่นกันโดยไม่มีอะไรมากไปกว่าการจดบันทึกคะแนนหรือเล่นกันเพียงแค่ความสนุกสนานโดยไม่ต้องนับแต้ม. คริสเตียนที่สุขุมผู้ห่วงใยในสภาพฝ่ายวิญญาณของตนเองและของมิตรสหายและครอบครัวจะหลีกเลี่ยงการเล่นพนัน ไม่ว่าเล่นกันด้วยเงินน้อยหรือมากก็ตาม.
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 3 สารานุกรม เดอะ เวิลด์ บุ๊ก นิยามการพนันว่าเป็น “การวางเดิมพันเพื่อทายผลของการเล่นหรือเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น.” สารานุกรมนี้ยังกล่าวด้วยว่า “ปกติแล้ว นักพนันหรือผู้เล่นการพนันจะใช้เงินวางเดิมพัน . . . ทายผลการเล่นอย่างเช่น ลอตเตอรี่, ไพ่, และลูกเต๋า.”
