“นี่เป็นการให้ความกระจ่างแจ้ง!”
ผู้ประกาศราชอาณาจักรรายงาน
“นี่เป็นการให้ความกระจ่างแจ้ง!”
โดโรทา ผู้เผยแพร่เต็มเวลาคนหนึ่งของพยานพระยะโฮวาในโปแลนด์ ได้ไปกับลูกชายวัย 14 ปีในการตรวจสุขภาพทั่วไปที่คลินิกของโรงเรียน. ระหว่างการตรวจ แพทย์หญิงยานีนา *ได้ถามโดโรทาเกี่ยวกับหน้าที่ของลูกชายเมื่ออยู่ที่บ้าน.
“เมื่อดิฉันไม่สามารถทำได้ ลูกชายก็จะทำอาหารเย็นสำหรับพวกเราทั้งหกคนในครอบครัว” โดโรทาตอบ. “เขายังทำความสะอาดบ้านและช่วยซ่อมแซมสิ่งต่าง ๆ ทั่วบ้านด้วย. เขาชอบอ่านหนังสือ. เขาเป็นนักเรียนที่ขยันขันแข็ง.”
“นั่นเป็นเรื่องเหลือเชื่อ” ยานีนาพูด. “ดิฉันทำงานที่นี่มา 12 ปีแล้ว และไม่เคยได้ยินอะไรแบบนี้เลย.”
โดยเห็นว่ามีโอกาสที่จะให้คำพยาน โดโรทาจึงอธิบายว่า “พ่อแม่หลายคนในทุกวันนี้ไม่ได้ให้การอบรมอย่างเหมาะสมแก่ลูก ๆ. เพราะเหตุนั้น ลูก ๆ ของเขามักจะไม่มีความนับถือตัวเองเท่าไรนัก.”
“คุณรู้เรื่องทั้งหมดนี้ได้อย่างไร?” ยานีนาถาม. “พ่อแม่ส่วนใหญ่ไม่รู้เรื่องเหล่านี้.”
“คัมภีร์ไบเบิลเป็นแหล่งข้อมูลดังกล่าวที่ล้ำค่าจริง ๆ” โดโรทาตอบ. “ตัวอย่างเช่น ตามที่บอกไว้ในพระบัญญัติ 6:6-9 นั้น การอบรมสั่งสอนลูกของเราเริ่มต้นกับการอบรมสั่งสอนตัวเราเองก่อน. ค่านิยมที่เราต้องการพร่ำสอนให้ลูกของเรา น่าจะปลูกฝังอยู่ในหัวใจและจิตใจของเราเองก่อนมิใช่หรือ?”
“นี่เป็นเรื่องเหลือเชื่อ เหลือเชื่อจริง ๆ!” ยานีนากล่าว. แล้วเธอถามโดโรทาว่าคัมภีร์ไบเบิลได้ช่วยโดโรทาอย่างไรในการอบรมเลี้ยงดูและสั่งสอนลูก.
“เราศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับลูก ๆ ทุกสัปดาห์” โดโรทาชี้แจง. “เราใช้หนังสือที่มีชื่อว่าคำถามที่หนุ่มสาวถาม—คำตอบที่ได้ผล.” * แล้วเธออธิบายต่อไปเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้และกล่าวถึงบางหัวเรื่องที่มีอยู่ในหนังสือนี้.
“นี่เป็นการให้ความกระจ่างแจ้ง!” ยานีนาอุทานออกมา. “จะให้ดิฉันดูหนังสือเล่มนี้ได้ไหม?”
หนึ่งชั่วโมงต่อมา โดโรทากลับมาพร้อมกับหนังสือเล่มนั้น.
“คุณถือศาสนาอะไร?” ยานีนาถาม ขณะที่พิจารณาดูหนังสือ.
“ดิฉันเป็นพยานพระยะโฮวาค่ะ.”
“พยานพระยะโฮวาปฏิบัติอย่างไรต่อคนที่มีความเชื่ออีกแบบหนึ่ง?”
“ก็เหมือนอย่างที่ดิฉันปฏิบัติต่อคุณนั่นแหละค่ะ คือด้วยความนับถือ” โดโรทาตอบ แล้วกล่าวเสริมว่า “แน่นอน เราปรารถนาจะให้พวกเขามารู้จักความจริงในคัมภีร์ไบเบิลด้วย.”
“ดิฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว” ยานีนายอมรับ.
ตอนใกล้จะลากลับ โดโรทาได้สนับสนุนยานีนาให้อ่านคัมภีร์ไบเบิล. “นั่นจะทำให้ชีวิตคุณมีความหมายและช่วยคุณในงานที่คุณทำ.”
“คุณให้แรงบันดาลใจแก่ดิฉันจริง ๆ ที่จะทำอย่างนั้น” ยานีนายอมรับ.
ด้วยความผ่อนหนักผ่อนเบาและความตั้งใจแน่วแน่ โดโรทาได้ใช้โอกาสที่ลูกชายไปพบแพทย์เพื่อตรวจสุขภาพทั่วไปให้เป็นประโยชน์ในการให้คำพยานอย่างดีเยี่ยม.—1 เปโตร 3:15.
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 3 นามสมมุติ.
^ วรรค 10 จัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา.