คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
เนื่องจากชาวเลวีไม่มีมรดกในชาติอิสราเอลโบราณ ฮะนันเอลชาวเลวีขายที่นาให้ยิระมะยาญาติชาวเลวีของท่านได้อย่างไร ดังที่กล่าวในยิระมะยา 32:7?
พระยะโฮวาบอกอาโรนเกี่ยวกับชาวเลวีว่า “เจ้ามีมรดกในที่แผ่นดินของเขาหามิได้, เจ้าจะไม่มีส่วนที่ท่ามกลางเขา [ชาติอิสราเอล] หามิได้.” (อาฤธโม 18:20) ถึงกระนั้น ชาวเลวีได้รับมอบ 48 หัวเมืองพร้อมกับทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ ซึ่งกระจายอยู่ตลอดทั่วแผ่นดินตามคำสัญญา. บ้านเกิดของยิระมะยาคือเมืองอะนาโธธ หนึ่งในหลายเมืองที่มอบให้ “บุตรหลานของอาโรนปุโรหิต.”—ยะโฮซูอะ 21:13-19; อาฤธโม 35:1-8, ฉบับแปลใหม่; 1 โครนิกา 6:54, 60.
ที่เลวีติโก 25:32-34 (ฉบับแปลใหม่) เราพบว่า พระยะโฮวาประทานคำแนะนำที่เฉพาะเจาะจงเกี่ยวกับสิทธิการ “ไถ่ถอน” ทรัพย์สินของชาวเลวี. ดูเหมือนว่า ชาวเลวีแต่ละครอบครัวคงจะมีสิทธิที่ตกทอดมาในการครอบครอง, การใช้, และการขายที่ดินซึ่งจัดสรรไว้. เป็นธรรมดาที่สิทธิดังกล่าวรวมถึงการขายและการไถ่ถอนทรัพย์สิน. * ในหลายแง่ ชาวเลวีเป็นเจ้าของและใช้ทรัพย์สินในวิธีที่คล้ายกันกับชาวอิสราเอลในตระกูลอื่น ๆ.
เป็นไปได้ว่า กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินของชาวเลวีดังกล่าวตกทอดเป็นมรดกของวงศ์ตระกูล. อย่างไรก็ตาม ในเรื่องสิทธิการ “ไถ่ถอน” นั้น อนุญาตให้เปลี่ยนกรรมสิทธิ์ระหว่างชาวเลวีด้วยกันเท่านั้น. นอกจากนั้น ดูเหมือนว่าให้มีการขายและการไถ่ถอนเฉพาะที่ดินภายในเมืองเท่านั้น เนื่องจาก “ที่ไร่นาล้อมรอบหัวเมืองทั้งหลายของพวกเลวีนั้น” ไม่ให้มีการขาย เพราะเป็น “ที่ของเขาเป็นนิตย์.”—เลวีติโก 25:32, 34.
ดังนั้น ดูเหมือนว่า ที่นาที่ยิระมะยาไถ่ถอนจากฮะนันเอลนั้นเป็นแบบที่สามารถเปลี่ยนกรรมสิทธิ์ได้โดยการไถ่ถอน. ที่นานั้นอาจตั้งอยู่ภายในเขตแดนของเมือง. พระยะโฮวายืนยันด้วยพระองค์เองว่า ‘ที่นา’ นี้เป็นของฮะนันเอล และยิระมะยามีสิทธิ “ตามกฎหมายไถ่ . . . ที่ท่านจะซื้อที่นั่นไว้.” (ยิระมะยา 32:6, 7) พระยะโฮวาใช้การซื้อขายนี้เป็นภาพตัวอย่างเพื่อเสริมคำสัญญาของพระองค์ที่ว่า ชาวอิสราเอลจะกลับมาฟื้นฟูแผ่นดินอันเป็นมรดกของพวกเขาหลังจากช่วงเวลาที่ถูกเนรเทศในบาบิโลนสิ้นสุดลง.—ยิระมะยา 32:13-15.
ไม่มีการบ่งบอกว่า ฮะนันเอลได้มาครอบครองที่ดินในอะนาโธธอย่างไม่ถูกต้อง. ไม่มีสิ่งใดบ่งชี้ว่า ท่านฝ่าฝืนกฎหมายของพระยะโฮวาในการเชิญชวนให้ยิระมะยาซื้อที่นานี้ในอะนาโธธ หรือที่ว่ายิระมะยาแสดงสิทธิการไถ่ถอนในการซื้อไร่นานี้อย่างไม่เหมาะสม.—ยิระมะยา 32:8-15.
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 4 ในศตวรรษแรกแห่งสากลศักราช บาระนาบาชาวเลวีได้ขายที่ดินของตนและมอบเงินที่ได้มานั้นเพื่อช่วยเหลือเหล่าสาวกของพระคริสต์ที่ยากจนในกรุงเยรูซาเลม. ที่ดินผืนนี้อาจอยู่ในปาเลสไตน์หรือไม่ก็เกาะไซปรัส. หรือเป็นไปได้ว่า ที่ดินผืนนี้เป็นเพียงแค่ที่ฝังศพซึ่งบาระนาบาได้ซื้อไว้ในพื้นที่แถบกรุงเยรูซาเลม.—กิจการ 4:34-37.
