คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
การกำหนดปีจูบิลีดังที่กล่าวไว้ในพระธรรมเลวีติโกบทที่ 25 นั้นเป็นภาพเล็งถึงอะไร?
พระบัญญัติของโมเซได้กำหนดไว้ว่า “ปีที่เจ็ดนั้นจงหยุดเสีย, ให้ที่ดินนั้นว่างเปล่าอยู่ให้เป็นกาลซะบาโต.” ชาวอิสราเอลได้รับคำสั่งเกี่ยวกับปีนั้นว่า “เจ้าทั้งหลายอย่าได้หว่านพืชที่นาหรือแต่งเถาองุ่นของเจ้าเลย. เจ้าทั้งหลายอย่าเก็บเกี่ยวข้าวเรื้อและอย่าเก็บผลองุ่นจากต้นที่มิได้บำรุงตกแต่ง; เพราะปีนี้เป็นเวลาหยุดให้ที่ดินว่างเปล่าอยู่.” (เลวีติโก 25:4, 5) โดยเหตุนี้ ทุก ๆ ปีที่เจ็ดจะเป็นปีซะบาโตสำหรับแผ่นดิน. และทุก ๆ ปีที่ 50 คือหลังจากปีซะบาโตรอบที่เจ็ด ก็จะเป็นปีจูบิลี. เกิดอะไรขึ้นในปีนั้น?
พระยะโฮวาตรัสกับชาวอิสราเอลผ่านทางโมเซดังนี้: “เจ้าทั้งหลายจงกำหนดปีที่ห้าสิบนั้นตั้งไว้, เป็นเวลาป่าวประกาศแก่คนทั้งปวงทั่วแผ่นดินให้ปล่อยทาสเสีย: เจ้าทั้งหลายจงถือปีนี้เป็นเวลาที่ยินดี: เจ้าทั้งหลายจงกลับคืนไปยังที่อยู่ของตนทุกคน, และกลับคืนยังพวกพ้องของตนทุกคน. และปีที่ห้าสิบนั้นจะเป็นที่เจ้าทั้งหลายจะมีความยินดี: เจ้าทั้งหลายอย่าได้หว่านข้าวพืชหรือเกี่ยวเก็บข้าวเรื้อ, และอย่าเก็บผลองุ่นที่ต้นมิได้บำรุงตกแต่ง.” (เลวีติโก 25:10, 11) ปีจูบิลีหมายถึงปีซะบาโตสำหรับแผ่นดินที่ต่อเนื่องกันเป็นปีที่สอง. ทว่า ปีจูบิลีได้นำเสรีภาพมาสู่พลเมืองของแผ่นดินนั้น. ชาวยิวคนใดที่ถูกขายเป็นทาสจะได้รับการปลดปล่อย. ที่ดินอันเป็นมรดกตกทอดซึ่งคนหนึ่งอาจจำใจต้องขายก็จะได้กลับคืนมายังครอบครัวของเขา. ปีจูบิลีจะเป็นปีแห่งการฟื้นฟูและการปลดปล่อยสำหรับชาวอิสราเอลโบราณ. ปีจูบิลีเป็นภาพเล็งถึงอะไรสำหรับคริสเตียน?
การกบฏของอาดามมนุษย์คนแรกได้ทำให้มนุษยชาติตกเข้าสู่การเป็นทาสของบาป. การจัดเตรียมของพระเจ้าเพื่อปลดปล่อยมนุษยชาติให้พ้นจากการครอบงำของบาปก็คือเครื่องบูชาไถ่ของพระเยซูคริสต์. * (มัดธาย 20:28; โยฮัน 3:16; 1 โยฮัน 2:1, 2) เมื่อไรที่คริสเตียนได้รับการปลดปล่อยจากกฎแห่งบาป? อัครสาวกเปาโลกล่าวแก่เหล่าคริสเตียนผู้ถูกเจิมว่า “กฎของพระวิญญาณแห่งชีวิตในพระคริสต์ได้กระทำให้ข้าพเจ้าพ้นจากกฎของความผิด [“กฎแห่งบาป,” ฉบับแปลใหม่] และของความตาย.” (โรม 8:2) คนเหล่านั้นที่มีความหวังจะมีชีวิตในสวรรค์ได้รับการปลดปล่อยนี้ เมื่อพวกเขาได้รับการเจิมด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์. แม้ว่าพวกเขามีร่างกายที่เป็นเนื้อหนังและไม่สมบูรณ์ แต่พระเจ้าทรงประกาศว่าพวกเขาชอบธรรมและทรงรับพวกเขาในฐานะเป็นเหล่าบุตรฝ่ายวิญญาณของพระองค์. (โรม 3:24; 8:16, 17) สำหรับผู้ถูกเจิมฐานะเป็นกลุ่มแล้ว ปีจูบิลีของคริสเตียนได้เริ่มต้นในวันเพนเทคอสต์ ปี ส.ศ. 33.
จะว่าอย่างไรเกี่ยวกับ “แกะอื่น” ซึ่งมีความหวังจะมีชีวิตตลอดไปบนแผ่นดินโลก? (โยฮัน 10:16) สำหรับแกะอื่น รัชสมัยพันปีของพระคริสต์จะปรากฏว่าเป็นช่วงเวลาแห่งการฟื้นฟูและการปลดปล่อย. ระหว่างปีจูบิลีแห่งรัชสมัยพันปีนี้ พระเยซูจะทรงใช้ประโยชน์จากเครื่องบูชาไถ่ของพระองค์เพื่อมนุษยชาติที่มีความเชื่อและจะทรงขจัดผลกระทบของบาป. (วิวรณ์ 21:3, 4) ในตอนสิ้นสุดรัชสมัยพันปีของพระคริสต์ มนุษยชาติจะบรรลุสภาพมนุษย์สมบูรณ์และจะได้รับการปลดปล่อยอย่างสิ้นเชิงจากบาปและความตายที่ตกทอดมา. (โรม 8:21) เมื่อสำเร็จแล้ว ปีจูบิลีของคริสเตียนก็จะสิ้นสุดลง.
[เชิงอรรถ]
^ วรรค 5 ที่จริง พระเยซูถูกส่งมา “เพื่อประกาศอิสรภาพแก่บรรดาเชลย.” (ยะซายา 61:1-7, ฉบับแปลใหม่; ลูกา 4:16-21) พระองค์ทรงประกาศถึงการปลดปล่อยฝ่ายวิญญาณ.
[ภาพหน้า 26]
ปีจูบิลีแห่งรัชสมัยพันปี—ช่วงเวลาแห่งการฟื้นฟูและการปลดปล่อยสำหรับ “แกะอื่น”
