คำ​ถาม​จาก​ผู้​อ่าน

อัครสาวก​เปาโล​หมาย​ความ​ว่า​อย่าง​ไร​เมื่อ​กล่าว​ว่า ผู้​หญิง​ควร “นิ่ง​เสีย​ใน​ที่​ประชุม”?

เปาโล​เขียน​ถึง​ประชาคม​คริสเตียน​ใน​เมือง​โครินท์​ดัง​นี้: “ดัง​ที่​ปฏิบัติ​กัน​อยู่​ใน​บรรดา​คริสตจักร​แห่ง​สิทธชน​นั้น. จง​ให้​พวก​ผู้​หญิง​นิ่ง​เสีย​ใน​ที่​ประชุม เพราะ​ไม่​ทรง​ยอม​ให้​เขา​พูด.” (1 โกรินโธ 14:33, 34) เพื่อ​เรา​จะ​เข้าใจ​ข้อ​คัมภีร์​นี้​อย่าง​ถูก​ต้อง นับ​ว่า​เป็น​ประโยชน์​ที่​เรา​จะ​พิจารณา​บริบท​ของ​คำ​แนะ​นำ​ที่​เปาโล​ให้​ไว้.

ที่ 1 โกรินโธ บท 14 เปาโล​กำลัง​พูด​ถึง​เรื่อง​ต่าง ๆ ที่​เกี่ยว​ข้อง​กับ​การ​ประชุม​ของ​ประชาคม​คริสเตียน. ท่าน​อธิบาย​ว่า​ควร​มี​การ​พิจารณา​เรื่อง​อะไร ณ การ​ประชุม​และ​แนะ​นำ​ว่า​พวก​เขา​ควร​ปฏิบัติ​ตัว​อย่าง​ไร. (1 โกรินโธ 14:1-6, 26-34) นอก​จาก​นั้น ท่าน​ได้​เน้น​วัตถุ​ประสงค์​ของ​การ​ประชุม​คริสเตียน นั่น​คือ เพื่อ “คริสตจักร [“ประชาคม,” ล.ม.] จะ​ได้​รับ​ความ​เจริญ​ขึ้น.”—1 โกรินโธ 14:4, 5, 12, 26.

คำ​แนะ​นำ​ของ​เปาโล​ที่​ให้ “นิ่ง” ปรากฏ​สาม​ครั้ง​ใน 1 โกรินโธ บท 14. แต่​ละ​ครั้ง​เปาโล​กล่าว​กับ​คน​แต่​ละ​กลุ่ม​ใน​ประชาคม แต่​ทุก​ครั้ง​ที่​กล่าว​เช่น​นั้น​ท่าน​ได้​ให้​เหตุ​ผล​เดียว​กัน นั่น​คือ เพื่อ “ให้​ทุก​สิ่ง​ดำเนิน​ไป​อย่าง​ที่​ถูก​ที่​ควร​และ​เป็น​ไป​ตาม​ระเบียบ.”—1 โกรินโธ 14:40, ล.ม.

ครั้ง​แรก​เปาโล​กล่าว​ว่า “ถ้า​ผู้​ใด​จะ​พูด​ภาษา​แปลก ๆ จง​ให้​พูด​เพียง​แต่​สอง​คน หรือ​อย่าง​มาก​ที่​สุด​เพียง​สาม​คน, และ​ให้​พูด​ที​ละ​คน, และ​ให้​คน​หนึ่ง​แปล. แต่​ถ้า​ไม่​มี​ผู้​ใด​แปล​ได้​ก็​ให้​คน​เหล่า​นั้น​นิ่ง อยู่​ใน​ที่​ประชุม, และ​ให้​พูด​กับ​ตัว​เอง และ​ทูล​แก่​พระเจ้า.” (1 โกรินโธ 14:27, 28) นี่​ไม่​ได้​หมาย​ความ​ว่า​คน​นั้น​จะ​ไม่​ได้​พูด​เลย ณ การ​ประชุม แต่​หมาย​ความ​ว่า​มี​บาง​โอกาส​ที่​เขา​ควร​จะ​นิ่ง​เงียบ. ที่​จริง เขา​คง​ไม่​สามารถ​บรรลุ​ตาม​วัตถุ​ประสงค์​ของ​การ​ประชุม ซึ่ง​ก็​คือ​เพื่อ​เสริม​สร้าง​กัน​และ​กัน หาก​เขา​พูด​ภาษา​ที่​ไม่​มี​ใคร​เข้าใจ.

ครั้ง​ที่​สอง​เปาโล​กล่าว​ว่า “ฝ่าย​พวก​ผู้​พยากรณ์​นั้น​ให้​พูด​สอง​คน​หรือ​สาม​คน และ​ให้​คน​อื่น​พิจารณา​ข้อ​ความ​นั้น. ถ้า​มี​สิ่ง​ใด​ทรง​สำแดง​แก่​คน​อื่น​ที่​นั่ง​อยู่​ด้วย​กัน, ให้​คน​เดิม​นั้น​นิ่ง เสีย​ก่อน.” ข้อ​นี้​ไม่​ได้​หมาย​ความ​ว่า​คน​แรก​ที่​พยากรณ์​นั้น​จะ​ไม่​ได้​พูด ณ ที่​ประชุม แต่​เขา​จะ​ต้อง​นิ่ง​ เงียบ​ใน​บาง​โอกาส. แล้ว​คน​ที่​ได้​รับ​การ​สำแดง​หรือ​เปิด​เผย​โดย​การ​อัศจรรย์​นั้น​จึง​จะ​กล่าว​แก่​ประชาคม​ได้ โดย​วิธี​นี้​จึง​จะ​บรรลุ​ตาม​วัตถุ​ประสงค์​ของ​การ​ประชุม นั่น​คือ​เพื่อ​จะ “ได้​รับ​ความ​หนุน​ใจ​สิ้น​ทุก​คน.”—1 โกรินโธ 14:26, 29-31.

ครั้ง​ที่​สาม เปาโล​กล่าว​กับ​สตรี​คริสเตียน​เท่า​นั้น โดย​พูด​ว่า “จง​ให้​พวก​ผู้​หญิง​นิ่ง​เสีย​ใน​ที่​ประชุม เพราะ​ไม่​ทรง​ยอม​ให้​เขา​พูด แต่​จง​ให้​เขา​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา.” (1 โกรินโธ 14:34) ทำไม​เปาโล​จึง​ให้​คำ​สั่ง​เช่น​นี้​แก่​พี่​น้อง​หญิง? ก็​เพื่อ​จะ​รักษา​ความ​เป็น​ระเบียบ​ใน​ประชาคม. ท่าน​กล่าว​ว่า “ถ้า​เขา​อยาก​รู้​สิ่ง​ใด​ก็​ให้​ถาม​สามี​ที่​บ้าน เพราะ​ว่า​ที่​ผู้​หญิง​จะ​พูด​ใน​ที่​ประชุม​นั้น​ก็​น่า​อาย.”—1 โกรินโธ 14:35.

บาง​ที​พี่​น้อง​หญิง​บาง​คน​อาจ​มี​ความ​เห็น​ขัด​แย้ง​กับ​สิ่ง​ที่​กล่าว​ใน​ที่​ประชุม. คำ​แนะ​นำ​ของ​เปาโล​ช่วย​พี่​น้อง​หญิง​ให้​หลีก​เลี่ยง​น้ำใจ​ที่​ก่อ​ความ​ไม่​สงบ​และ​ยอม​รับ​ฐานะ​ของ​ตน​ใน​การ​จัด​เตรียม​ของ​พระ​ยะโฮวา​เรื่อง​ความ​เป็น​ประมุข​ด้วย​ความ​ถ่อม​ใจ โดย​เฉพาะ​อย่าง​ยิ่ง​เมื่อ​คำนึง​ถึง​ผู้​ที่​เป็น​สามี. (1 โกรินโธ 11:3) นอก​จาก​นี้ โดย​การ​นิ่ง​เสีย พี่​น้อง​หญิง​จะ​แสดง​ให้​เห็น​ว่า​พวก​เธอ​ไม่​ปรารถนา​จะ​เป็น​ผู้​สอน​ใน​ประชาคม. เมื่อ​เปาโล​เขียน​จดหมาย​ไป​หา​ติโมเธียว ท่าน​แสดง​ให้​เห็น​ว่า​คง​เป็น​เรื่อง​ไม่​เหมาะ​สม​ที่​ผู้​หญิง​จะ​ทำ​หน้า​ที่​ผู้​สอน​ใน​ประชาคม. ท่าน​กล่าว​ดัง​นี้: “ข้าพเจ้า​ไม่​อนุญาต​ให้​ผู้​หญิง​สั่ง​สอน​หรือ​ใช้​อำนาจ​เหนือ​ผู้​ชาย, แต่​ให้​เขา​นิ่ง ๆ อยู่.”—1 ติโมเธียว 2:12.

นี่​หมาย​ความ​ว่า​สตรี​คริสเตียน​ไม่​ควร​พูด​เลย​ใน​ระหว่าง​การ​ประชุม​ประชาคม​อย่าง​นั้น​ไหม? ไม่​ใช่. ใน​สมัย​ของ​เปาโล​มี​บาง​โอกาส​ที่​สตรี​คริสเตียน​จะ​อธิษฐาน​หรือ​พยากรณ์​ใน​ที่​ประชุม ซึ่ง​อาจ​เป็น​เพราะ​ได้​รับ​การ​กระตุ้น​โดย​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์. ใน​โอกาส​เช่น​นั้น พวก​เธอ​จะ​ยอม​รับ​ฐานะ​ของ​ตน​โดย​การ​คลุม​ศีรษะ. * (1 โกรินโธ 11:5) นอก​จาก​นั้น ไม่​ว่า​ใน​สมัย​ของ​เปาโล​หรือ​ทุก​วัน​นี้ พี่​น้อง​ทั้ง​หญิง​และ​ชาย​ต่าง​ก็​ได้​รับ​การ​กระตุ้น​ให้​ประกาศ​ความ​หวัง​ของ​ตน​อย่าง​เปิด​เผย. (เฮ็บราย 10:23-25) นอก​จาก​จะ​ทำ​เช่น​นั้น​ขณะ​ที่​รับใช้​ตาม​บ้าน​แล้ว พี่​น้อง​หญิง​ยัง​ประกาศ​ความ​หวัง​ของ​ตน​และ​สนับสนุน​คน​อื่น ๆ ระหว่าง​การ​ประชุม​ประชาคม​ด้วย​การ​ให้​ความ​คิด​เห็น​ที่​ไตร่ตรอง​อย่าง​ดี​เมื่อ​ได้​รับ​เชิญ​ให้​ตอบ และ​พวก​เธอ​ยัง​ตอบรับ​การ​มอบหมาย​ส่วน​สาธิต​และ​นัก​เรียน​ใน​โรง​เรียน​การ​รับใช้​ตาม​ระบอบ​ของ​พระเจ้า​อีก​ด้วย.

ดัง​นั้น สตรี​คริสเตียน​จึง ‘นิ่ง​เงียบ’ โดย​ไม่​พยายาม​จะ​ทำ​บทบาท​ซึ่ง​เป็น​ของ​ผู้​ชาย​และ​สอน​ต่อ​หน้า​ประชาคม. พวก​เธอ​ไม่​ตั้ง​คำ​ถาม​เชิง​โต้​แย้ง​ซึ่ง​อาจ​เป็น​การ​ท้าทาย​อำนาจ​ของ​ผู้​สอน. โดย​ทำ​บทบาท​ที่​เหมาะ​สม​ของ​ตน​ใน​ประชาคม​อย่าง​ครบ​ถ้วน สตรี​คริสเตียน​มี​ส่วน​อย่าง​มาก​ใน​การ​เสริม​สร้าง​บรรยากาศ​แห่ง​สันติ​สุข​ใน​ประชาคม ซึ่ง​เป็น​บรรยากาศ​ที่ “ทุก​สิ่ง [ณ การ​ประชุม​ประชาคม] เป็น​ไป​เพื่อ​การ​เสริม​สร้าง.”—1 โกรินโธ 14:26, 33, ล.ม.

[เชิงอรรถ]