คำถามจากผู้อ่าน
คำถามจากผู้อ่าน
เราเรียนอะไรได้จากคำสั่งห้ามที่พบในเอ็กโซโด 23:19 ที่ว่า “อย่าได้ต้มเนื้อลูกแพะด้วยน้ำนมของแม่มันเลย”?
คำสั่งดังกล่าวในกฎหมายของโมเซซึ่งปรากฏสามครั้งในคัมภีร์ไบเบิลสามารถช่วยเราให้เข้าใจทัศนะของพระยะโฮวาในเรื่องความถูกต้องเหมาะสม อีกทั้งความเมตตาและความอ่อนโยนของพระองค์. นอกจากนั้น บัญญัติข้อนี้ยังเน้นให้เห็นความเกลียดชังที่พระองค์มีต่อการนมัสการเท็จ.—เอ็กโซโด 34:26; พระบัญญัติ 14:21.
การต้มลูกแพะหรือลูกสัตว์อื่นในน้ำนมที่ได้จากแม่ของมันเป็นการขัดต่อกฎระเบียบของธรรมชาติที่พระยะโฮวาได้ตั้งไว้. พระเจ้าทรงจัดเตรียมนมของแม่แพะให้เป็นอาหารสำหรับลูกแพะและช่วยให้มันเจริญเติบโต. ตามคำกล่าวของผู้คงแก่เรียนคนหนึ่ง การต้มลูกแพะในน้ำนมของแม่แพะคงเป็นการแสดง “ความดูหมิ่นต่อความสัมพันธ์ระหว่างแม่ลูกที่พระเจ้าทรงตั้งขึ้นและทรงถือว่าบริสุทธิ์.”
นอกจากนั้น บางคนได้ให้ความเห็นว่า การต้มลูกแพะในน้ำนมของแม่แพะอาจเป็นพิธีกรรมนอกรีตที่ทำเพื่อขอฝน. หากเป็นเช่นนั้น การมีคำสั่งห้ามดังกล่าวย่อมช่วยป้องกันชาติอิสราเอลไว้จากกิจปฏิบัติทางศาสนาที่ไร้สติและโหดร้ายซึ่งชาติรอบด้านปฏิบัติอยู่. พระบัญญัติของโมเซมีข้อห้ามไว้อย่างเฉพาะเจาะจงว่าชาวอิสราเอลจะต้องไม่ประพฤติตามขนบธรรมเนียมของชนชาติเหล่านั้น.—เลวีติโก 20:23.
ประการสุดท้าย บัญญัติข้อนี้ทำให้เราเห็นถึงความเมตตาอันอ่อนละมุนของพระยะโฮวา. ที่จริง ในพระบัญญัติมีคำสั่งที่คล้ายกันหลายข้อซึ่งห้ามการกระทำทารุณต่อสัตว์และป้องกันการทำสิ่งซึ่งขัดกับกฎระเบียบของธรรมชาติ. ตัวอย่างเช่น พระบัญญัติมีคำสั่งห้ามไม่ให้ถวายสัตว์เป็นเครื่องบูชา เว้นแต่ว่าสัตว์ตัวนั้นได้อยู่กับแม่ของมันอย่างน้อยเจ็ดวันแล้ว, ห้ามฆ่าสัตว์กับลูกของมันในวันเดียวกัน, และห้ามเอาทั้งแม่นกกับไข่หรือลูกของมันไปจากรัง.—เลวีติโก 22:27, 28; พระบัญญัติ 22:6, 7.
เห็นได้ชัดว่า พระบัญญัติไม่ได้เป็นเพียงประมวลคำสั่งหรือข้อห้ามที่ซับซ้อน. แต่ประโยชน์อย่างหนึ่งของพระบัญญัติคือ หลักการต่าง ๆ ของพระบัญญัติช่วยยกระดับความสำนึกด้านศีลธรรมของเรา ซึ่งเป็นการสะท้อนคุณลักษณะอันยอดเยี่ยมของพระยะโฮวาอย่างแท้จริง.—บทเพลงสรรเสริญ 19:7-11.
[ที่มาของภาพหน้า 31]
© Timothy O’Keefe/Index Stock Imagery
