คุณจำได้ไหม?
คุณจำได้ไหม?
คุณได้รับประโยชน์จากการอ่านวารสารหอสังเกตการณ์ ฉบับที่พิมพ์ออกเมื่อเร็ว ๆ นี้ไหม? ลองดูว่าคุณจะตอบคำถามต่อไปนี้ได้หรือไม่:
• เราอาจเรียนรู้อะไรได้จากอุทาหรณ์ของพระเยซูเรื่องเจ้าบ้านผู้ไม่ยอมละลด? (ลูกา 11:5-10)
อุทาหรณ์เรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าเราควรมีท่าทีเช่นไรเมื่ออธิษฐาน. เราควรทูลขออย่างไม่ละลดหรือขอต่อ ๆ ไป โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การขอพระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้า. (ลูกา 11:11-13)—15/12, หน้า 20-22.
• อุทาหรณ์ของพระเยซูเกี่ยวกับหญิงม่ายและผู้พิพากษาให้บทเรียนอะไรแก่เรา? (ลูกา 18:1-8)
อุทาหรณ์เรื่องนี้เน้นความจำเป็นที่ต้องอธิษฐาน. ต่างจากผู้พิพากษา พระยะโฮวาเป็นผู้ชอบธรรมและทรงเต็มพระทัยจะช่วยเหลือเรา. ยิ่งกว่านั้น เราควรมีความเชื่อเช่นเดียวกับหญิงม่ายในอุทาหรณ์นั้น.—15/12, หน้า 26-28.
• เหตุใดอัครสาวกเปาโลจึงบอกคริสเตียนชาวโครินท์ให้ “ตีแผ่ใจ”? (2 โกรินโธ 6:11-13)
ดูเหมือนบางคนในประชาคมโครินท์ขาดการหยั่งรู้ค่าเพื่อนร่วมความเชื่อ และเป็นคนใจคับแคบ. เราต้องเพียรพยายามเพื่อพัฒนาความหยั่งรู้ค่าเพื่อนร่วมความเชื่อจากใจจริง กระทั่งใช้ความพยายามเพื่อจะได้เพื่อนใหม่ ๆ.—1/1, หน้า 9-11.
• การประทับตราที่กล่าวถึงในวิวรณ์ 7:3 หมายถึงอะไร?
เมื่อพระเจ้าทรงเจิมคริสเตียนด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ นี่เป็นการประทับตราขั้นต้น. แต่ในวิวรณ์ 7:3 กล่าวถึงการประทับตราขั้นสุดท้าย เมื่อผู้ถูกเจิมเหล่านั้นได้รับการยืนยันว่าได้แสดงให้เห็นอย่างเต็มที่แล้วว่ามีความภักดี.—1/1, หน้า 30-31.
• บิดามารดาอาจเรียนอะไรได้จากบันทึกในคัมภีร์ไบเบิลเกี่ยวกับซามูเอล?
ประการหนึ่งคือ บิดามารดาควรสอนพระคำของพระเจ้าแก่ลูกของตนเช่นเดียวกับที่บิดามารดาของซามูเอลได้สอนเขาอย่างแน่นอน. นอกจากนั้น พวกเขาควรสนับสนุนลูกให้รับเอางานรับใช้พระยะโฮวาเป็นงานประจำชีพ.—15/1, หน้า 16.
• เราอาจแสดงให้เห็นอย่างไรว่าเรามีความสุขในการรอคอยพระยะโฮวา?
เรา “คอยท่า . . . วันของพระยะโฮวา” และตั้งตาคอยการบรรเทาเมื่อพระองค์จะกำจัดบรรดาคนที่ไม่เลื่อมใสพระเจ้า. (2 เปโตร 3:7, 12, ล.ม.) แต่แม้พระยะโฮวาทรงต้องการจะกำจัดความชั่วทั้งหมดโดยเร็ว พระองค์ก็ยังทรงรั้งรออยู่เพื่อจะช่วยคริสเตียนให้รอดในวิธีที่จะนำพระเกียรติมาสู่พระนามของพระองค์. เราควรวางใจว่าพระยะโฮวาทรงทราบเวลาที่เหมาะสมที่จะทรงปฏิบัติการ และในระหว่างนี้ เราควรสรรเสริญพระองค์ด้วยความกระตือรือร้น. (บทเพลงสรรเสริญ 71:14, 15)—1/3, หน้า 17-18.
• โนฮานำสัตว์ที่สะอาดเข้าในนาวาอย่างละเจ็ดตัวหรือเจ็ดคู่กันแน่?
โนฮาได้รับสั่งให้นำสัตว์ที่สะอาดอย่างละ “เจ็ดตัว” ไปด้วย. (เยเนซิศ 7:1, 2, ล.ม.) ในภาษาฮีบรู คำว่า “เจ็ด” ในที่นี้ตามตัวอักษรอ่านว่า “เจ็ดเจ็ด.” วิธีพูดดังกล่าวไม่ได้หมายถึงเจ็ดคู่ดังที่ข้อคัมภีร์อื่น ๆ แสดงให้เห็น. เห็นได้ชัดว่าโนฮานำสัตว์ไปด้วยอย่างละเจ็ดตัว กล่าวคือสามคู่และอีกหนึ่งตัวเพื่อว่าภายหลังท่านจะใช้เป็นเครื่องบูชา. (เยเนซิศ 8:20)—15/3, หน้า 31.
• เหตุใดคริสเตียนควร “พิจารณาดู” ผลของความเชื่อของผู้ปกครองซึ่งเป็นผู้ที่นำหน้า?
อัครสาวกเปาโลเชิญเราให้ “พิจารณาดู” หรือใคร่ครวญผลแห่งการประพฤติอันซื่อสัตย์ของผู้ปกครองและเอาอย่างความเชื่อของพวกเขา. (เฮ็บราย 13:7) เราทำเช่นนี้เนื่องจากพระคำของพระเจ้าชี้นำเราให้ทำ. นอกจากนั้น เราถูกโน้มน้าวจากการที่ผู้ปกครองใส่ใจผลประโยชน์ของราชอาณาจักรและผลประโยชน์ของเรา.—1/4, หน้า 28.
